CODZIENNE ROZWAŻANIA BIBLIJNE
Bliskość Boga - 30 kwietnia 2016r.
"Mojżesz znów przemówił do Jahwe: Kazałeś mi dalej prowadzić ten lud, a nie pouczyłeś mnie, kogo zamierzasz wysłać ze mną. Jednak powiedziałeś do mnie: Ja cię znam doskonale (hbr. בְשֵׁם - be-szem, po imieniu; Ps.139; Ewang.Jan.10:2-3. 14.15.27), a także: Znalazłeś łaskę w Moich Oczach. A teraz, jeżeli rzeczywiście znalazłem łaskę w Twoich Oczach, to ukaż mi Twoje drogi, abym poznał Ciebie i bym znalazł więcej łaski w Twoich Oczach. Pamiętaj, że ten naród jest Twoim ludem. Jahwe odpowiedział: Ja osobiście pójdę z tobą i dam ci odpoczynek. Mojżesz wtedy powiedział: Jeżeli nie pójdziesz z nami, to nie pozwól nam ruszać się z tego miejsca. Po czym poznam, ja i naród twój, że Jesteś nam łaskawy, jeżeli nie po tym, że będziesz nam towarzyszył w drodze? W ten sposób ja i Twój lud będziemy wyróżnieni spośród wszystkich narodów zamieszkujących ziemię. Jahwe odpowiedział Mojżeszowi: Uczynię, o co prosisz, ponieważ znalazłeś łaskę w Moich Oczach, a Ja znam cię doskonale. Więc Mojżesz powiedział: Proszę, spraw, abym ujrzał Twoją chwałę. Bóg Jahwe odpowiedział: Ja ukażę ci Mój Majestat i wygłoszę przed tobą Imię Jahwe (por.Izaj.7:14; Ewang.Mat.1:18-23; Hbr.1:1-2), bo komu chcę udzielam Swojej łaski, a lituję się nad tym, komu Mi się podoba okazać litość (por.Rzym.9:14-16.18). Jahwe dodał także: Nie będziesz jednak mógł zobaczyć Mojego Oblicza, bo nikt z ludzi nie może Mnie zobaczyć (por.Ewang.Jan.1:16-18; 1Jan.4:9-21) i żyć dalej (por.Hbr.12:12-15). Powiedział jeszcze Jahwe: Jest oto pewne miejsce blisko Mnie. Stań więc na Tej skale (por.1Sam.2:1-2; 2Sam.22:2-3; Ps.18:3; 94:22; Izaj.26:3-4; 1Kor.10:3-4)! Kiedy moja chwała będzie przechodzić, Ja umieszczę cię w szczelinie skalnej i zakryję cię Ręką Moją (por.Obj.Jan.7:9-17), dopóki nie przejdę dalej. Kiedy zdejmę Moją Rękę, ty zobaczysz mnie od tyłu, lecz Oblicza Mojego jednak nie ujrzysz."
(2 Księga Mojżeszowa 33:12-23)
Wierność Boga - 29 kwietnia 2016r.
"W Jerozolimie nadeszła właśnie Chanuka, hebrajskie Święto Poświęcenia Świątyni, a było to w zimie. Jezus przechadzał się pod arkadami Salomona (gr. εν τη στοα του σολομωντος - en tē stoa tou solomōntos, w Portyku Salomona), na terenie świątyni. Przywódcy religijni otoczyli Go i zapytali: Jak długo jeszcze będziesz niepokoił nasze dusze? Jeżeli Jesteś Mesjaszem, powiedz nam wprost (gr. παρρησια - parrēsia, otwarcie). Jezus im odpowiedział: Już wam mówiłem, ale Mi nie ufacie (gr. ου πιστευετε - ou pisteuete, nie wierzycie). Dowodem (gr. μαρτυρει - martyrei, świadectwem; por.Ewang.Jan.14:11-15; Ewang.Mk.16:15-20) na to (gr. περι εμου - peri emou, O Mnie) są cuda (gr. εργα - erga, dzieła), które ja robię (gr. ποιω - poiō, czynię) w Imieniu Mojego Ojca. Wy jednak nie ufacie, ponieważ nie należycie do Mojej Owczarni (gr. ου εστε εκ των προβατων των εμων - hou este ek tōn probatōn tōn emōn, nie jesteście z owiec Moich; por.Ewang.Mk.8:38; Ewang.Jan.1:9-14). Moje owce są Mi posłuszne (gr. φωνης μου ακουει - fōnēs mou akouei, Głosu Mojego słuchają). Ja je rozpoznaję (gr. γινωσκω - ginōskō, znam; por.Ewang.Mat.7:21-29; 10:32-33; Ewang.Łuk.12:8-12) i one Mi towarzyszą (gr. ακολουθουσιν μοι - akolouthousin moi, podążają za Mną). Nigdy (gr. εις τον αιωνα - eis ton aiōna, na wieki) nie zginą, bo daję im wieczne życie, ani nikt nie zabierze (gr. ουχ αρπασει - ouch harpasei, nie porwie) ich spod Mojej Ręki. To Mój Ojciec, Mi je powierzył. Jest Najpotężniejszy ponad wszystkich, nikt nie jest zdolny odebrać (gr. αρπαζειν - harpazein, porwać i wydrzeć) ich Ojcu (gr. εκ της χειρος του πατρος μου - ek tēs cheiros tou patros mou, z ręki Ojca Mojego; por.Izaj.49:15-16; Zach.2:12). Ja i Ojciec stanowimy (gr. εσμεν - esmen, Jesteśmy) Jedno. Wtedy przywódcy znowu chwycili za kamienie, aby Go zabić (gr. λιθασωσιν - lithasōsin, ukamienować)."
(Z Życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Jana 10:22-31)
Spotkanie z Żywym Bogiem - 28 kwietnia 2016r.
"Mojżesz wziął Namiot i rozbił Go w pewnej odległości od obozu. Nazwał Go Namiotem Spotkania. Odtąd każdy, kto chciał się zwrócić do Jahwe, musiał iść do Namiotu Spotkania, który był poza obozem. Gdy Mojżesz podążał do Namiotu, cały lud stawał przy wejściu do swych namiotów i spoglądali za Mojżeszem, aż wszedł do namiotu. Gdy Mojżesz wszedł do namiotu, obłok zstępował z góry i zasłaniał wejście do namiotu, a Bóg Jahwe rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud patrzył na słup obłoku stojący przy wejściu do namiotu. Powstawał zatem cały lud i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu, a Jahwe rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak się rozmawia z przyjacielem (I Księga Samuela 1:4-20; Ewang.Mat. 6:5-15; 7:7-11; 21:22; Ewang.Mk.11:22-26; Ewang.Łuk.11:1-13; 18:1-17; Ewang.Jan.15:7; 16:23-24; Dz.Ap.2:42; 12:5; Jak.4:3; 1Jan.5:14-15) i potem wracał Mojżesz do obozu. Sługa zaś jego, młody Jozue, syn Nuna, nie oddalał się od Namiotu (1Tes.5:17-19)."
(2 Księga Mojżeszowa 33:7-11)
Pasterska troska Boga o ludzi - 27 kwietnia 2016r.
"O tak, zapewniam was że to Ja Jestem Bramą (gr. θυρα - thyra, Drzwiami; por.Ewang.Mat.7:13-14; 10:16-26; Ewang.Łuk.6:22-23; Ewang.Jan.14:6) dla owiec. Wszyscy, którzy tu weszli przede Mną, są oszustami (gr. κλεπται - kleptai, złodziejami) i bandytami, więc owce nie chciały ich słuchać (gr. ουκ ηκουσαν αυτων - ouk ēkousan autōn, nie posłuchały ich). To Ja Jestem Bramą. Jeśli ktoś przeze Mnie wchodzi będzie bezpieczny (gr. σωθησεται - sōthēsetai, zbawiony, uratowany i ocalony), a wchodząc, każdego dnia znajdzie pokarm (gr. νομην - nomēn, pastwisko, a także paszę; por.Ewang.Jan.6:35). Złodziej po to tylko przychodzi, żeby ukraść, zabić i zniszczyć (gr. απολεση - apolesē, stracić i zgubić). Ja przyszedłem dać życie i to życie pod dostatkiem (gr. περισσον - perisson, obfite, a także w nadmiarze i w całej pełni; por.Ewang.Jan.1:16-18). Ja Jestem Dobrym Pasterzem, Który za Swoje owce oddaje Swoje Życie. Najemnik, ponieważ nie jest pasterzem, ani właścicielem owiec, kiedy widzi zbliżającego się wilka, zostawia (gr. αφιησιν - afiēsin, opuszcza) owce i ucieka. Wilk zaś napada na stado (gr. αρπαζει αυτα - harpazei auta, porywa je) i rozpędza (gr. σκορπιζει - skorpizei, rozprasza). Najemnik zachowuje się tak, bo jest pracownikiem najemnym i nie obchodzi go więc (gr. ου μελει - ou melei, nie martwiąc się i nie troszcząc się), co stanie się z owcami. Ja Jestem Dobrym Pasterzem (por.Ps.23; Izaj.40:9-11; Jer.23:1-8; 31:6-14; 33:6-13; Ezech.34 rozdz.; Amos.3:12; Ewang.Mat.26:31; Ewang.Mk.6:34; 14:27; Ewang.Jan.21:14-22; Efez.4:8-13; Hbr.13:20-21; 1P.2:21-25; 5:1-4). Znam Moje owce, a Moje owce znają Mnie, podobnie jak (gr. καθως - kathōs, tak, jak) Mnie zna Ojciec, a ja znam Ojca. Jestem gotów oddać (gr. τιθημι - tithēmi, kładę) życie Swoje za Moje owce. A mam jeszcze inną trzodę, która nie jest z tej zagrody. Te również muszę poprowadzić i będą słuchać Mojego Głosu (por.Ewang.Mat.21:28-32. 42-46; Dz.Ap.1:1-9; Obj.Jan.7:9-12). Wtedy powstanie jedno stado z Jednym Pasterzem. Ojciec dlatego Mnie kocha (gr. αγαπα - agapa, miłuje ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo; por.Izaj.42:1-9; Ewang.Mat.3:16-17; 12:17-21; 17:1-9; Ewang.Jan.12:27-30), ponieważ Ja oddaję (gr. τιθημι - tithēmi, kładę) Swoje Życie po to, aby ponownie
Je odzyskać (gr. λαβω - labō, otrzymać i wziąć). Nikt Mnie Go nie pozbawia (gr. αιρει - airei, zabierając; por.Ewang.Jan.18:33-37). Ja z Własnej Woli Się poświęcam. Mam prawo (gr. εξουσιαν - eksousian, władzę i moc) Je oddać (gr. θειναι - theinai, położyć) i mam prawo Je znów przyjąć (gr. λαβειν - labein, odebrać; por.Ewang.Mk.14:28). Takie zadanie (gr. εντολην - entolēn, przykazanie, a także polecenie, rozkaz i nakaz) otrzymałem od Mojego Ojca (por.Ewang.Łuk.22:39-54)."
(JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 10:7-18)
Radykalizm Ludu Bożego - 26 kwietnia 2016r.
"Zobaczył Mojżesz, jak lud stał się wyuzdany (hbr. רֻעַ - roa, zły i złośliwy, nikczemny i okrutny, a także nieokiełznany i nieposkromiony, niepohamowany i rozpasany, rozwiązły i rozwydrzony) za sprawą Aarona do hańby od powstających na nich jego wrogów. Zatrzymał się Mojżesz przy bramie obozu i powiedział: Kto jest za Jahwe, do mnie! Wtedy zgromadzili się przy nim wszyscy Lewici (por.1P.2:9-12; Obj.Jan.1:6; 20:6). Więc do nich powiedział: W ten sposób mówi Jahwe, Bóg Izraela: Każdy z was niech przypasze miecz do boku (por.2Kor.10:3-6; Efez.6:10-18; Hbr.4:12-13), potem przemierzajcie obóz, od jednej bramy do drugiej i pozabijacie swoich braci, przyjaciół, rodziców (por.Ewang.Mat.6:24; 10:32-40; Ewang.Łuk.14:26-35; 16:13; 2Kor.6:14-7:1; Jak.4:4-10). Uczynili lewici według polecenia Mojżesza. W tym dniu padło z ludu około trzech tysięcy ludzi (por.Dz.Ap.2:37-47). Wówczas Mojżesz powiedział do nich: Poświęciliście dzisiaj ręce wasze Panu (por.1Tym.2:8), bo każdy z was wystąpił przeciw własnemu synowi i przeciw własnemu ojcu, aby On udzielił wam swego błogosławieństwa."
(2 Księga Mojżeszowa 32:25-29)
Boże prowadzenie - 25 kwietnia 2016r.
"O tak, zapewniam was: człowiek, który nie wchodzi do owczarni (gr. αυλην - aulēn, zagrody i dziedzińca) przez bramę, ale wdziera się tam od tyłu (gr. αλλαχοθεν - allachothen, z innego miejsca i inną drogą), ten jest oszustem (gr. κλεπτης - kleptēs, złodziejem; por.Ewang.Jan.10:10) i bandytą. Pasterz jednak wchodzi przez bramę, otwiera mu drzwi dozorca (gr. θυρωρος - thyrōros, odźwierny, a także stróż i pilnujący), a On Swoje Własne owce woła po imieniu, owce reagują (gr. ακουει - akouei, słuchając; por.Ewang.Mat.7:21-27; Ewang.Łuk.8:19-21; 1Jan.2:17; Jak.1:22-25; Obj.Jan.2:26-27) na Jego głos i wyprowadza je na pastwisko. Gdy wypuści całe stado, podąża przodem na ich czele (gr. εμπροσθεν αυτων - emprosthen autōn, przed nimi), a owce podążają za Nim, bo rozpoznają Jego głos. Nigdy nie pójdą za obcym, ale przeciwnie, uciekają od niego, bo głosy obcych są im nieznane (gr. ουκ οιδασιν - ouk oidasin, nie poznają)."
(JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 10:1-5)
Boże Miłosierdzie dla Swego ludu - 24 kwietnia 2016r.
"Ulitował się (hbr. וַיִּנָּחֶם - menachem, użalił się; por.Skutki Bożego Smutku - Joel.2:11-19; Ewang.Jan.16:7-11; 2Kor.7:9-11; Efez.4:27-31; To jest efekt działania Smutku Ducha Świętego, sprawiającego w nas pokutę tj. upamiętanie w odwróceniu się od naszych grzechów) Jahwe nad cierpieniem, jakie zamierzał uczynić Swemu ludowi. Mojżesz zaś zszedł z góry trzymając w rękach dwie Tablice Świadectwa, Tablice (Rozważanie Biblijne o Dekalogu z 16 marca 2016 r.) zapisane po obu stronach. A całe Te Tablice były Dziełem Boga (Ezech.11:1:16-20; 36:23-29; Ewang.Mt.22:36-39; 2Kor.3:2-18), Pismo wyryte na Tablicach też było Pismem Boga."
(2 Księga Mojżeszowa 32:14-16)
Wyzwolenie z duchowej ślepoty - 23 kwietnia 2016r.
"Gdy Jezus dowiedział się, że wypędzili uzdrowionego precz (gr. εξω - eksō, poza i na zewnątrz; por.Ewang.Jan.9:22), spotkawszy (gr. ευρων - heurōn, znalazłszy; por.Ewang.Jan.6:44-47; 15:16) go zapytał: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego (gr. θεου - theou, Bożego)? A tamten odpowiedział: A kto Nim jest, Panie, abym w Niego wierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego już widziałeś, a który teraz z tobą rozmawia. Wtedy on odpowiedział: Tak, Panie! Wierzę i oddał Mu pokłon (gr. προσεκυνησεν - prosekynēsen, oddał cześć). A Jezus powiedział: Przyszedłem na ten świat, aby dokonać sądu (por.Ewang.Mat.3:7-13; Ewang.Łuk.3:6-9; 21:33-36; Ewang.Jan.3:13-21; 5:19-47; 8:15-18; 12:44-50; 2Kor.5:7-11; 2Tym.2:15-18; 1P.1:13-15; 1Jan.2:27-29; 3:18-21); aby niewidomi przejrzeli, a widzący oślepli. Wtedy niektórzy spośród obecnych tam faryzeuszy zapytali: Czy my także jesteśmy ślepi? Jezus im powiedział: Jeślibyście byli ślepymi nie mielibyście grzechu. Ale ponieważ mówicie: Widzimy! Wobec tego ciąży (gr. μενει - menei, trwa i pozostaje) na was grzech."
(Z Życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Jana 9:35-41)
Sprzeniewierzenie się Bożego Ludu - 22 kwietnia 2016r.
"Ludzie widząc, że Mojżesz zwlekał z zejściem z góry, zebrali się przed Aaronem i powiedzieli do niego: Wstań, zrób nam bogów, którzy by szli przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, który nas wyprowadził z Egiptu. Wtedy Aaron powiedział do nich: Zdejmijcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów i córek, oraz je do mnie przynieście. Wówczas cały lud zdjął złote kolczyki z uszu i zaniósł je do Aarona. On przyjął to od nich, kazał przetopić i odlać złotego cielca. Oni powiedzieli: Izraelu, oto bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej. Aaron widząc to zbudował przed nim ołtarz i ogłosił: Jutro będzie uroczystość ku czci Jahwe! Wstawszy wcześnie rano, składali całopalenia, dołączając ofiary dziękczynienia. Potem ludzie usiedli, żeby się najeść i napić, a potem oddać się zabawie. Wtedy Bóg Jahwe przemówił do Mojżesza: Zstąp na dół, bo oto lud twój, który wyprowadziłeś z Egiptu, źle się zachowuje. Bardzo szybko odwrócili się od drogi, którą im nakazałem (por.Oz.4:6-7; Ewang.Mat.6:24; 15:3-9; 23:33-39; 2Kor.6:14-7:1; Gal.3:1-6; Kol.3:5-17; 2Tym.3:1-9; Hbr.6:4-9; Jak.4:4-10; Judy 1:10-16; Obj.Jan.3:14-22) i utworzyli sobie posąg cielca ulany z metalu, kłaniają się przed nim i składają mu ofiary, mówiąc: Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej. Dalej mówi Bóg Jahwe do Mojżesza: Widzę, że jest to lud twardego karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew Mój na nich i zniszczę ich, a z ciebie uczynię naród wielki. Mojżesz jednak próbował usilnie błagać Jahwe, Boga swego..."
(2 Księga Mojżeszowa 32:1-11a)
Działanie mocy Boga - 21 kwietnia 2016r.
"Pewnego dnia na Swojej drodze, Jezus zobaczył niewidomego od urodzenia człowieka. Uczniowie Jego zapytali Go: czyja to wina (gr. τις ημαρτεν - tis hēmarten, kto zgrzeszył) Mistrzu, jego czy rodziców, że urodził się niewidomy? Jezus odrzekł: Ani on nie zawinił, ani jego rodzice. Stało się tak, aby mogło się na nim (gr. εν αυτω - en autō, w nim) objawić działanie mocy Boga (gr. εργα του θεου - erga tou theou, dzieła Boże). Póki jeszcze jest dzień, musimy działać zgodnie z wolą (gr. δει εργαζεσθαι τα εργα - dei ergazesthai ta erga, trzeba wykonywać dzieła) Tego, Który Mnie posłał, bo przyjdzie noc (por.Rzym.13:10-14:1) i nikt już nie będzie mógł działać. Ja Jestem Światłem dla świata (por.Ewang.Mat.5:13-16; Ewang.Jan.8:12), dopóki Jestem na świecie. Powiedziawszy to, splunął na ziemię, zrobił ze śliny błoto i wysmarował nim oczy niewidomego człowieka. Następnie polecił mu też: Idź i umyj się w sadzawce Sziloach, co się tłumaczy: Posłany. On poszedł, obmył się i wrócił już uzdrowiony z odzyskanym wzrokiem. Jego sąsiedzi i ci, którzy znali go jako żebraka, pytali: Czy to nie ten, który siedział tu i żebrał? Jedni utrzymywali, że to on, inni zaprzeczali: Nie, to tylko ktoś podobny do niego. On zaś sam zapewniał: Tak, to ja jestem. Zatem zapytali go: Jak to się stało, że widzisz (gr. ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι - aneōchthēsan sou hoi ofthalmoi, zostały otworzone twoje oczy)? Wówczas odpowiedział: Człowiek, któremu na imię Jezus, zrobił błoto, nałożył na moje oczy i polecił mi: Idź do sadzawki Sziloach i umyj się. Więc poszedłem, umyłem się i teraz widzę (gr. ανεβλεψα - aneblepsa, przejrzałem)."
(Z Życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Jana 9:1-11)
Budowa Domu Bożego - 20 kwietnia 2016r.
"Bóg Jahwe przemówił do Mojżesza: Powiedz Izraelitom, ażeby złożyli wybrane dla mnie dary; od każdego człowieka o szczerym sercu. Oto dar, który zbierzecie od ludzi: złoto, srebro i miedź, purpurę fioletową i czerwoną, karmazyn, cienki len i kozią wełnę. Baranie skóry barwione na czerwono, skóry borsuka, oraz drewno akacjowe. Oliwę do lampy, wonności do wyrobu oleju do namaszczania i do sporządzania pachnącego kadzidła. wreszcie kamienie onyksu i inne drogie kamienie do ozdobienia efodu i napierśnika. Niech Mi zbudują Święty Przybytek (gr. מִקְדָּשׁ - mikdasz, Świątynię; por.Izaj.66:1; Ewang.Jan.4:21-24; 1Kor.3:16-17; 6:17-20; 2Kor.6:14-7:1; Efez.2:13-22; Hbr.10:19-24; 1P.2:2-10), a zamieszkam wśród was. Wykonacie wszystko tak, jak ci pokazałem stosownie do pierwowzoru Przybytku i pierwowzoru wszystkich Jego naczyń."
(2 Księga Mojżeszowa 25:1-9)
Rozpoznanie Boga w Jezusie! - 19 kwietnia 2016r.
"Jezus odpowiedział: Jeślibym ja Sam Siebie uwielbiał (gr. δοξαζω - doksazō, chwalił), Moja chwała nie jest nic warta. Wywyższa (gr. δοξαζων - doksazōn, chwali) Mnie Mój Ojciec Ten Którego wy nazywacie swoim Bogiem. Nie rozpoznaliście Go (gr. ουκ εγνωκατε αυτον - ouk egnōkate auton, nie znacie Go; por.Ewang.Jan.1:9-14), Ja natomiast wiem, Kim On Jest (gr. οιδα αυτον - oida auton, znam Go; por.Przyp.Sal.3:6)! Jeślibym powiedział, że Go nie znam, byłbym takim samym (gr. ομοιος υμων - homoios hymōn, podobny do was) kłamcą, jak wy. Ja jednak naprawdę Go znam i stosuję się (gr. τηρω - tērō, zachowując i strzegąc) do Jego Słowa (gr. λογον - logon, wypowiedzi zrozumiałych umysłem). Wasz praojciec Abraham z radością pragnął (gr. ηγαλλιασατο - ēgalliasato, rozweselił się) ujrzeć mój dzień, a potem ujrzał go i bardzo się ucieszył (gr. εχαρη - echarē, uradował się). Żydzi powiedzieli więc do Niego: Jak mogłeś widzieć Abrahama, skoro nie masz jeszcze pięćdziesięciu lat? Jezus im odpowiedział: O tak, oświadczam i zapewniam was: Zanim się narodził Abraham, Ja Jestem (por.2Mojż.3:14; Ewang.Jan.18:3-6; z hbr. יהוה - JHWH, Bóg Jahwe, tj. imię Boga zwane Tetragramem, Który wg. greckiego przekładu Biblii Hebrajskiej zwanego Septuagintą, powstałą między 280 a 130 rokiem p.n.e. w Aleksandrii, Imię Boga to brzmi: εγω ειμι ο ων, co dosłownie tłumaczy się: "Jestem tym, który jest", "Jestem Istniejącym", a także "Ja jestem Będący"). Natychmiast sięgnęli po kamienie, aby Go ukamienować, Jezus jednak ukrył się i opuścił świątynię."
(JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 8:54-59)
Boża chwała - 18 kwietnia 2016r.
"Wszedł Mojżesz na górę z Aaronem, Nadabem, Abihu i siedemdziesięciu starszymi Izraela (por.Ewang.Mat.16:27-17:9; Ewang.Mk.8:38-9:10; 2P.1:16-21). Zobaczyli oni Boga Izraela, mianowicie pod stopami Jego coś na kształt dzieła z najjaśniejszego szafiru błyszczące jak samo niebo. Na wybranych synów Izraela nie podniósł On Swej ręki, widzieli oni Boga, potem mogli jeść i pić. Bóg Jahwe przemówił wtedy do Mojżesza: Podejdź do Mnie na górę i pozostań tam. Dam ci kamienne tablice, z Prawem i przykazaniami (por. 2Mojż.20:1-17 >> [16.03.2016r.]), które wypisałem dla pouczenia was. Powstał Mojżesz z Jozuem, swoim sługą, synem Nuna i wstąpił na Górę Bożą. Powiedział do starszych: Oczekujcie nas tu, póki nie wrócimy do was (por.Hbr.4:8-16; 12:18-29). Oto macie Aarona i Chura (por.Hbr.12:1-2). Jeżeli ktoś ma jakąś sprawę do załatwienia, może się zwrócić do nich. Kiedy Mojżesz wszedł na górę, zakrył ją obłok. Na górze Synaj spoczęła chwała Boża, a okrywał ją obłok przez sześć dni. W siódmym dniu Jahwe odezwał się z obłoku do Mojżesza. W oczach Izraelitów chwała Jahwe wyglądała jakby ogień, który wydobywał się ze szczytu góry i wszystko trawił. Mojżesz wszedł na górę w ów obłok, w sam środek, gdzie pozostał przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy (Ewang.Łuk.4:1-2.14.; Efez.5:15-21; 1Tes.5:17-18)."
(2 Księga Mojżeszowa 24:9-18)
Po dłuższej przerwie, ciąg dalszy Rozważań Biblijnych.
Chrystusowa Postawa - 17 kwietnia 2016r.
"Nie zależy Mi (gr. ου ζητω - ou zētō, nie szukam) na Swojej Wielkości (gr. δοξαν - doksan, chwały; por.Ewang.Mat.20:25-28; 23:8-12; Ewang.Mk.10:42-45; Ewang.Łuk.1:49-55; 14:8-11; 18:9-17; Filip.2:1-15; 1P.2:19-25), ale Ktoś Inny stara się (gr. ζητων - zētōn, szukając; por.2Mojż.20:1-7; 1Sam.15:22-23; Ewang.Mat.6:24; Kol.3:5-6; Jak.4:4-8) o to i On jest Sędzią (por.Ps.75:8-9). O tak, zapewniam was, że kto jest posłuszny Moim Słowom (gr. λογον τον εμον τηρηση - logon ton emon tērēsē, Wypowiedzi zrozumiałe w sercu zachowa/ustrzeże), nigdy (gr. εις τον αιωνα - eis ton aiōna, na wieki) nie zobaczy śmierci."
(JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 8:50-51)
Wprawdzie w trakcie przerwy, tj. Rozważanie Biblijne z 5 kwietnia 2016 r. ale kolejne wyjątkowo, rozważanie o uczynkach dla Boga, choć wobec ludzi.
"Każdą pracę wykonujcie z poświęceniem głębi całego serca (gr. ψυχης - psychēs, duszy), jak właśnie dla Samego Pana Jezusa, a nie ludziom (por. List do Galacjan 5:4-6; List do Efezjan 2:8-10; 6:6-7; List św. Jakuba 2 rozdz.). Pamiętajcie (gr. ειδοτες - eidotes, wiedząc i świadomi będąc), że to od Niego otrzymacie (gr. αποληψεσθε - apolēpsesthe, odbierzecie z powrotem) w nagrodę (gr. ανταποδοσιν - antapodosin, zapłatę i w zamian oddanie) wieczne dziedzictwo (por.Ewangelia wg. św. Marka 10:28-31). Bądźcie sługami (gr. δουλευετε - douleuete, niewolnikami) Pana, Chrystusa."
(List do Kolosan 3:23-24)