CODZIENNE ROZWAŻANIA BIBLIJNE
Spotkanie ze Świętym Bogiem - 29 lutego 2016r.
"Stało się dnia trzeciego o świcie, że rozległy się grzmoty z błyskawicami, a ciężkie chmury okryły całą górę i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie przeraził się. Mojżesz wyprowadził lud z obozu na spotkanie z Bogiem a uszykowali się u stóp góry. Cała góra Synaj była pełna dymu, dlatego, że zszedł na nią Bóg Jahwe w płomieniach ognia i uniósł się dym z niej jakby z pieca, a cała góra mocno drżała. Tymczasem głos trąby stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg mu odpowiadał grzmotem (gr. בקול - be-kol, głośno; por.Ps.29). Bóg Jahwe zszedł na górę Synaj na sam jej szczyt. Przywołał Bóg Jahwe Mojżesza na sam szczyt góry i Mojżesz tam wszedł. Rzekł Bóg Jahwe do Mojżesza: Zstąp na dół i surowo napomnij lud, aby się nie tłoczył chcąc ujrzeć Boga Jahwe, bo mogłoby poginąć wielu (por.Ps.24; Efez.1:3-14; 2:11-22; Hbr.12:18-29; 1P.2:9-10)!" (2 Księga Mojżeszowa 19:16-21)
Zrozumienie Woli Bożej - 28 lutego 2016r.
"Oburzacie się (gr. θαυμαζετε - thaumazete, dziwicie się), że jeden uczynek spełniłem (kontekst uzdrowienia przy sadzawce Betezda w dzień szabatu; Ewang.Jan.5:1-18), a przecież, jeśli chodzi o akt obrzezania (gr. περιτομην - peritomēn, tj. z hbr. המול - mal, odcięcie, jest to drobny zabieg polegający na obcięciu napletka przykrywającego członek męski. Od czasów Abrahama, zabieg ten stał się fizycznym znakiem przynależności ludzi do Boga; por.1Mojż.17 rozdz.; 2Mojż.12:41-50; 5Mojż.10:11-22; Joz.5:8; Łuk.2:21; Jer.9:25-26; Rzym.2:25-29; Gal.5:2-6; Filip.3:2-3: Kol.2:11-15) człowieka, nie dlatego że pochodzi od Mojżesza, bo już wasi przodkowie (gr. πατερων - paterōn, ojcowie) robili to nawet w szabat. Skoro wolno człowieka obrzezać w szabat żeby przestrzegać prawa Mojżesza, to dlaczego złościcie się (gr. χολατε - cholate, burzycie się i pełni żółci jesteście) na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całe ciało człowieka? Nie oceniajcie (gr. μη κρινετε - mē krinete, nie sądźcie) według zewnętrznych pozorów, ale kierujcie się sprawiedliwym sądem." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 7:21-24)
Boże wymagania dla Izraela - 27 lutego 2016r.
"(...) Następnego dnia Mojżesz usiadł, aby rozstrzygać sprawy ludu, a naród stał przed Mojżeszem od rana do wieczora. Teść Mojżesza widząc jak wiele pracy poświęca dla ludzi, powiedział: Z jakiego powodu ty sam jeden się zajmujesz sprawami ludu? Dlaczego ty sam prowadzisz ich sprawy, podczas gdy oni wszyscy czekają ustawieni przed tobą od rana do wieczora? Mojżesz odparł swojemu teściowi: Ludzie przychodzą do mnie, aby znaleźć Wolę Bożą.
Kiedy mają jakąś sprawę, to przychodzą do mnie i ja rozstrzygam pomiędzy stronami i przekazuję im Prawa i Pouczenia Boże. Wtedy odrzekł teść Mojżesza: Niedobrze wykonujesz tę pracę! Bardzo męczysz siebie samego i ten lud, któremu przewodzisz, bo ta sprawa jest zbyt ciężka dla ciebie, abyś ją mógł sam wypełnić. Teraz posłuchaj rady, jaką ci daję, a Bóg niech ci pomoże. Również ty sam przedstawiaj Bogu ich sprawy. Objaśniaj im Przykazania i Prawa, ucz ich, w jaki sposób mają żyć i postępować. Ale wyszukaj sobie też wśród ludu mężczyzn dzielnych i bojących się Boga, mężczyzn prawdomównych, którzy nienawidzą chciwości, a następnie ustanów ich na czele grup złożonych z tysiąca, nad setką, nad pięćdziesiątką i nad dziesiątką ludzi. Niech oni w każdym czasie sądzą lud. Jeżeli pojawi się jakaś ważna sprawa, zaniosą ją do ciebie, ale każdą mniej ważną sprawę sami będą sądzić. Będziesz w ten sposób odciążony i pozwól im nieść odpowiedzialność wraz z tobą. (...)
(...) Upływały już trzy miesiące od czasu wyjścia Izraelitów z Egiptu, w tym samym dniu przyszli na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, przyszli na pustynię Synaj i rozbili obóz na pustyni. Obozowisko Izraelitów znajdowało się naprzeciw Góry. Mojżesz udał się na rozmowę z Bogiem. Jahwe zawołał na niego z góry i powiedział: Tak masz powiedzieć Domowi Jakuba i wszystkim Izraelitom: Widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak uniosłem was stamtąd na orlich skrzydłach i przyprowadziłem was do Siebie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie Mojego Głosu i zachowywać (hbr. ושמרתם - szomer, pilnować i strzec, a także bronić i przestrzegać) będziecie Mojego Prawa (hbr. ברית - brit, Przymierza, a także Porozumienia i Zobowiązania) staniecie się Moją szczególną własnością z pomiędzy wszystkich narodów, choć do Mnie należy cała ziemia, lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów, oraz świętym narodem (por.1P.2:1-12). Oto słowa, które przekażesz Izraelitom." (2 Księga Mojżeszowa 18:13-22; 19:1-6)
Rozpoznanie Woli Boga - 26 lutego 2016r.
"Mniej więcej w połowie świąt, Jezus wszedł na teren świątyni i zaczął otwarcie nauczać. Żydzi byli zaskoczeni (gr. εθαυμαζον - ethaumazon, dziwili się): W jaki sposób poznał Pisma, skoro nie ma wykształcenia (gr. μη μεμαθηκως - mē memathēkōs, nie ucząc się; por.Ewang.Łuk.2:40-52)? Jezus im więc wyjaśnił i oznajmił: To, czego nauczam, nie pochodzi ode Mnie, ale pochodzi od Tego, który Mnie posłał (por.Ewang.Mat.3:16-17; 12:17-21). Każdy, kto szczerze stara się pełnić wolę Jego, rozpozna, czy Moja nauka pochodzi od Boga, czy Ja tylko Sam z Siebie mówię. Kto głosi własne poglądy (gr. αφ εαυτου - af heautou, od siebie), stara się uzyskać pochwałę dla samego siebie (gr. δοξαν την ιδιαν ζητει - doksan tēn idian zētei, chwały własnej szuka). Kto zaś pragnie chwały Tego, Który go posłał (por.Filip.2:3-11), ten jest uczciwy (gr. αληθης - alēthēs, szczery i prawdomówny, a także prawdziwy i rzetelny) i nie ma w nim nic fałszywego (gr. αδικια - adikia, niesprawiedliwego i bezprawnego; por.Ewang.Mat.7:14-20)." (Z życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Jana 7:14-18)
Ochrona Bożego Ludu - 25 lutego 2016r.
"Kiedy do Refidim przybyli Amalekici by walczyć z Izraelem powiedział Mojżesz do Jozuego: Wybierz nam ludzi i wyruszysz z nimi do walki z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Boga w ręku. Jozue zrobił, jak mu nakazał Mojżesz i wyruszył do walki z Amalekitami, natomiast Mojżesz, Aaron i Chur weszli na szczyt wzgórza. Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, zwyciężał Izrael, a kiedy ręce opuszczał miał przewagę Amalekita. Gdy zdrętwiały Mojżeszowi ręce, wzięli kamień i podsunęli pod niego. On więc usiadł na nim. Wtedy Aaron i Chur podtrzymali jego ręce, jeden z prawej, drugi z lewej strony. Tak, że aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko (por.Ps.141:1-2; Ewang.Łuk.18:1-8; Dz.Ap.12:1-17; 16:22-34; Efez.6:18; 1Tes.5:17). W ten sposób osłabił Jozue Amalekitów i ich lud ostrym mieczem. Rzekł Bóg Jahwe do Mojżesza: Wpisz to dla pamięci w księdze i oświadcz Jozuemu, że wymażę zupełnie ze świata pamięć o Amalekitach. Mojżesz zbudował ołtarz na cześć Jahwe i nadał mu nazwę: Jahwe moim Sztandarem, bo mówił: Ponieważ podniesiono rękę na tron Jahwe, dlatego trwa wojna Boża z Amalekitami, z pokolenia w pokolenie." (2 Księga Mojżeszowa 17:8-16)
Pójście za Jezusem i Jego Nauką - 24 lutego 2016r.
"To wszystko powiedział Jezus w pewnej synagodze w Kafarnaum. Usłyszawszy tę naukę, wielu jego uczniów powiedziało: To jest zbyt trudne (gr. σκληρος εστιν ουτος ο λογος - sklēros estin houtos ho logos, twarde Jest To Słowo, wypowiedzi zrozumiałe umysłem), któż Go może słuchać? Jezus wiedząc, że im się to nie podoba (gr. γογγυζουσιν - gongyzousin, szemrzą i narzekają; por.Ewang.Łuk.9:56-62; Hbr.10:32-11:1) odezwał się do nich: Tak was to oburza (gr. σκανδαλιζει - skandalizei, gorszy; por.Ewang.Mat.11:1-6)? A gdybyście ujrzeli Syna Człowieczego wracającego (gr. αναβαινοντα - anabainonta, wstępującego; por.Ewang.Mk.9:1-10; 16:19; Ewang.Łuk.24:50-51; Dz.Ap.1:8-11) tam, gdzie był wcześniej? To Duch Jest Tym Który daje Życie (gr. ζωοποιουν - zōopoioun, Ożywiający), ludzkie wysiłki (gr. σαρξ - sarks, ciało upadłej i grzesznej po Adamie natury - por. 1 Moj 3 rozdz.; 1Kor.15:47-49) nie mają tu znaczenia (gr. ουκ ωφελει ουδεν - ouk ōfelei ouden, nie pomaga nic). Słowa (gr. ρηματα - rēmata, Wypowiedzi Zrozumiałe Sercem na oodpowiedni czas i porę), Które do was wypowiedziałem, Są właśnie Duchem i Życiem. Jednak niektórzy z was nadal Mi nie ufają (gr. ου πιστευουσιν - ou pisteuousin, nie wierzą). Jezus przecież wiedział od początku kto Mu nie ufa (gr. τινες εισιν οι μη πιστευοντες - tines eisin hoi mē pisteuontes, kim są niewierzący; por.Ewang.Mk.3:20-21; Ewang.Jan.7:2-8), a także kto Go zdradzi (Ewang.Jan.13:11-30; Ewang.Mat.26:14-16. 47-50; Ewang.Mat.27:3-10; Ewang.Mk.14:17-21; Dz.Ap.1:12-26). Mówił też: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie jest zdolny przyjść do Mnie, jeśli nie umożliwił mu tego Ojciec (por.Ewang.Mat.11:25-30; Ewang.Łuk.10:21-24; Ewang.Jan.6:44; 10:27-30; 1P.1:5-13). Od tej chwili wielu uczniów opuściło Jezusa (gr. απηλθον εις τα οπισω - apēlthon eis ta opisō, poszło do tyłu) i więcej z Nim już nie chodzili. Zwrócił się więc Jezus do dwunastu: Czy wy także chcecie odejść? Szymon Piotr odpowiedział Mu: Panie! Do kogo odejdziemy? Ty masz Słowo (gr. ρηματα - rēmata, Przesłania i Wypowiedzi Zrozumiałe w sercu na oodpowiedni czas i porę) Życia Wiecznego. My Ci zaufaliśmy (gr. πεπιστευκαμεν - pepisteukamen, uwierzyliśmy) i jesteśmy pewni (gr. εγνωκαμεν - egnōkamen, poznaliśmy), że Ty jesteś Chrystusem (gr. χριστος - christos, Pomazaniec, z hbr. משיח - maszi'ach, Mesjasz, Namaszczony, a także Wybraniec; por.Izaj.42:1-5; Ewang.Mat.12:14-21), Synem Boga Żywego." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 6:59-69)
Zaspokojenie Bożego Ludu - 23 lutego 2016r.
"Całe zgromadzenie Izraelitów wyruszyło z pustyni Sin w dalszą drogę, od jednego miejsca odpoczynku do drugiego według rozkazu Jahwe. Potem rozbili obóz w Refidim, gdzie całkiem już nie było wody dla ludu do picia. Podnieśli głosy i rzekli wobec Mojżesza: Daj nam wody do picia! Mojżesz do nich powiedział: Dlaczego przychodzicie ze skargą do mnie i czemu kusicie Boga Jahwe? Naród zaś odczuwał tam pragnienie wody i dlatego szemrali wszyscy przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Dlaczego wyprowadziłeś nas z Egiptu i każesz umierać z pragnienia nam, naszym dzieciom i naszej trzodzie? Mojżesz wołał wtedy do Boga Jahwe: Co mam uczynić dla tego ludu? Już niedługo, mnie ukamienują. Rzekł Bóg Jahwe do Mojżesza: Wyjdź przed ten lud, zabierz ze sobą kilku starszych spośród Izraela, oraz twoją laskę, którą uderzyłeś w rzekę Nil i ruszaj! Oto Ja będę tam stał przed tobą na skale Horeb i uderzysz w skałę, a wypłynie z niej woda i lud się napije (por.Ewang.Mat.6:31-33; 1Kor.10:1-15). Więc Mojżesz tak uczynił na oczach starszych Israela. Miejscu temu dał nazwy Massa (hbr. מסה - mas, próba i kuszenie, a także doświadczenie) i Meriba (hbr. ומריבה - riw, kłótnia i spór) bo tam Izraelici kłócili się i Boga Jahwe wystawili na próbę, gdy mówili: Czy Bóg Jahwe jest rzeczywiście wśród nas, czy też nie?" (2 Księga Mojżeszowa 17:1-7)
Nakarmienie na wieczność - 22 lutego 2016r.
"Oznajmił im Jezus: O tak, oświadczam wam, że jeżeli nie spożyjecie Ciała Syna Człowieczego i nie wypijecie Jego Krwi to nie będziecie mieli w sobie życia. Ci, którzy spożyją Moje Ciało i wypiją Moją Krew już mają życie wieczne, a Ja go obudzę z martwych w dniu ostatecznym, bo Moje Ciało jest Prawdziwym Pokarmem, a Moja Krew jest Prawdziwym Napojem. Jedzący Moje Ciało, oraz pijący Moją Krew, żyje (gr. μενει - menei, trwa i pozostaje, a także mieszka i jest trwale złączony) we Mnie, a Ja żyję w nim. Tak jak żyję dzięki żyjącemu Ojcu, który Mnie posłał, tak też ten, kto się Mną karmi, ten będzie żył dzięki Mnie (gr. δι εμε - di eme, przeze Mnie). To właśnie jest Chleb z nieba, nie jest podobny do chleba, który jedli wasi przodkowie (gr. πατερες - pateres, ojcowie) i pomarli. Kto posila się tym Chlebem, będzie żył wiecznie!" (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 6:53-58)
Boża troska o Jego Lud - 21 lutego 2016r.
"Pożywienie to synowie Izraela nazywali manną. Była ona podobna do nasienia kolendra, była ona biała o smaku podobnym do ciastek z miodem. Mojżesz także powiedział: Jahwe wydał taki rozkaz: pełny omer z tego niech zostanie na przechowanie dla pokoleń waszych, aby mogły oglądać to pożywienie, którym was żywiłem na pustyni, kiedy was wyprowadzałem z Egiptu. Mojżesz powiedział też do Aarona: Weź naczynie i wsyp do niego cały omer manny, a potem postaw ją przed Jahwe (por.Ewang.Jan.6:31-34. 47-51; Hbr.9 rozdz.; Obj.Jan.2:17), na przechowanie dla waszych waszych późniejszych pokoleń. Aaron wziął zatem mannę, ustawił ją przed Arką Świadectwa, gdzie miała być przechowywana. Izraelici jedli mannę przez czterdzieści lat, aż przyszli do ziemi zamieszkanej przez ludzi. Spożywali mannę aż do przyjścia do granic ziemi Kanaan. Omer - to dziesiąta część efy (Jest to hebrajska miara objętości ciał sypkich, oraz płynów, a równa ok. 4, lub 2,2 l, czyli 1/10 efy. Występuje także pod nazwą issarion)." (2 Księga Mojżeszowa 16:31-36)
Wieczne Boże posilenie i zaopatrzenie - 20 lutego 2016r.
"Nie może do Mnie przyjść nikt, kogo nie przyprowadzi Mój Ojciec, Ten, Który Mnie posłał, a Ja obudzę go z martwych w Dniu Ostatnim. Jest napisane przecież w księgach prorockich, że Bóg pouczy wszystkich. Każdy, kto usłyszał i przyjął pouczenie od Ojca, przyjdzie do Mnie. Nie oznacza to, że ktokolwiek zobaczył Ojca. Widział Go tylko ten, kto od Niego przyszedł (gr. ων παρα του θεου - ōn para tou theou, będący od Boga). O tak, zapewniam was: wierzący we Mnie ma życie wieczne. Ja Jestem Tym Życiodajnym Chlebem. Wasi ojcowie jedli mannę na pustyni (gr. ερημω - erēmō, pustkowiu) i pomarli. Natomiast kto je Ten Chleb pochodzący (gr. καταβαινων - katabainōn, zstępujący) z nieba nie umrze. To Ja Jestem Żywym Chlebem, Który przyszedł z nieba. Jeśli ktoś spożywa Ten Chleb, będzie żył wiecznie. Chlebem Tym jest Moje Ciało, poświęcam je (por.Ewang.Jan.10:15-18), aby świat mógł żyć." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 6:44-51)
Boże zaopatrzenie i próba - 19 lutego 2016r.
"Mojżesz wyprowadził Izraela z dala od Morza Czerwonego i szli w kierunku pustyni Szur, więc szli trzy dni przez pustynię, lecz nigdzie nie znajdując wody. Przyszli potem do miejscowości Mara, lecz nie mogli pić wód z Mara, ponieważ były gorzkie. Dlatego nazwano to miejsce Mara. Szemrał lud przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Co będziemy pić? Mojżesz więc wołał do Boga Jahwe i Bóg Jahwe pokazał mu kawałek drewna i gdy wrzucił to drewno do wody, woda się osłodziła. Tam Bóg Jahwe ustanowił dla niego prawa i rozporządzenia, tam też wystawił go na próbę (por.Hbr.12:1-15; Jak.1:2-4.12-19; 1P.1:3-9). Powiedział także: Jeżeli wiernie będziesz słuchał Głosu Pana, twojego Boga Jahwe i będziesz czynił to, co miłe w Jego oczach, jeśli będziesz wypełniał Jego przykazania i nakazy, Ja nie dotknę cię żadną chorobą, jaką dotknąłem Egipcjan, Bo Ja Jahwe, Jestem twym Lekarzem (hbr. רפאך - rafa, Uzdrowieniem; por.Przyp.Sal.4:20-22). Potem przyszli do Elim, gdzie znajduje się dwanaście wodnych źródeł i siedemdziesiąt palm. Tutaj to rozbili swoje namioty nad wodą." (2 Księga Mojżeszowa 15:22-27)
Jezus Jest Prawdziwym Pokarmem z nieba - 18 lutego 2016r.
"Nie troszczcie się (gr. εργαζεσθε - ergazesthe, pracując i trudząc się) jednak o ten pokarm, który się psuje (gr. απολλυμενην - apollymenēn, który ginie; por.Ewang.Łuk.12:15-40), lecz o pokarm, co pozostaje niezmiennym (gr. μενουσαν - menousan, trwający) aż do życia wiecznego, Ten pokarm udzieli wam Syn Człowieczy, bo po to właśnie Bóg Ojciec upoważnił Go (gr. εσφραγισεν - esfragisen, opieczętował; por.Ewang. Mat.3:16-17; 12:17-21; Ewang.Mk.1:9-12; Ewang.Łuk.3:21-23; Efez.1:13) do tego. Wtedy zapytali Go: Co powinniśmy robić, żeby spełnić (gr. εργαζωμεθα - ergazōmetha, wypracować trudząc się) wolę Boga (gr. εργα του θεου - erga tou theou, dzieła Boga)? Jezus im oznajmił: Wolą (gr. εργον - ergon, dziełem) Boga jest to, abyście uwierzyli w Tego, Którego On posłał (gr. απεστειλεν - apesteilen, wysłał; por.Gal.4:4-7; Hbr.1:1-4). Pytali Go dalej: no to jaki Ty znak uczynisz, żebyśmy mogli go zobaczyć, oraz uwierzyć Ci? Czego możesz dokonać? Nasi praojcowie na pustkowiu jedli mannę. Pismo mówi: Dał im do jedzenia chleb z nieba. Wówczas Jezus im oznajmił: O tak, oświadczam wam: to nie Mojżesz dał wam ten chleb z nieba, lecz Ojciec mój daje wam Prawdziwy Chleb Pochodzący z nieba, bo Chlebem Bożym jest Ten, który przychodzi z nieba dając światu Życie. Wówczas zwrócili się do Niego: Panie, dawaj nam ustawicznie (gr. παντοτε - pantote, zawsze) tego Chleba! Jezus im odpowiedział: To Ja Jestem Życiodajnym Chlebem (gr. αρτος της ζωης - artos tēs zōēs, Chlebem Życia). Ten, kto przychodzi do Mnie, nigdy nie będzie głodny, a kto pokłada we Mnie ufność (gr. πιστευων - pisteuōn, wierzący), nigdy nie będzie odczuwał pragnienia (gr. μη διψηση - mē dipsēsē, nie zazna pragnienia), ale nie pierwszy raz o tym mówię, a chociaż zobaczyliście Mnie, jednak ciągle nie wierzycie. Przyjdzie do Mnie każdy, kogo daje Mi Ojciec, a Ja nie odtrącę (gr. ου μη εκβαλω εξω - ou mē ekbalō eksō, nie wyrzucę poza) nikogo, kto do Mnie przychodzi. Nie po to przyszedłem z nieba, żeby działać na Własną Rękę (gr. ποιω το θελημα το εμον - poiō to thelēma to emon, czynić Wolę Moją), lecz spełniać Wolę Tego, który Mnie posłał, a Wolą Tego, który mnie posłał jest, abym nie utracił (gr. μη απολεσω - mē apolesō, nic zgubił; por.Ewang.Mat.21:28-32; Ewang.Łuk.15:1-7; Ewang.Jan.10:14-18) nikogo z tych, których mi powierzył, ale abym ich wskrzesił (gr. αναστησω - anastēsō, wzbudził i podniósł) w Dniu Ostatnim. Taka jest Wola Mego Ojca, aby wszyscy, którzy widzą Syna i pokładają w Nim ufność (gr. πιστευων εις αυτον - pisteuōn eis auton, wierzący w Niego), mieli życie wieczne i żebym ich wskrzesił (gr. αναστησω - anastēsō, wzbudził i podniósł) w Dniu Ostatecznym." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 6:27-40)
Okazanie Mocy Bożej - 17 lutego 2016r.
"Któż jest pośród bogów równy Tobie, o Jahwe? Któż jak Ty jest potężny i święty? Wspaniały (hbr. נורא - nora, Straszny i Przerażający; por.Obj.Jan.15:3-5) w chwale, oraz cuda działający! Wyciągasz Twoją prawicę i pochłania ich ziemia. W Swej łaskawości prowadzisz lud, który wybawiłeś, prowadzisz go Swoją Mocą na Miejsce Dziedzictwa Swego Świętego. Wieść o tym słyszą narody i drżą, lęk padł na wszystkich Filistynów. Przerazili się także przywódcy Edomu, strach ogarnął możnych Moabu. Bojaźń ogarnęła mieszkańców Kanaanu. Zlękli się i zamarli z bojaźni, przed Możnym Twym Ramieniem zamilkną jak kamień, aż przejdzie lud ten, któryś Sobie stworzył. To Ty ich tam wprowadziłeś i postawisz go na górze Twej własności, w miejscu, które uczyniłeś Swym Mieszkaniem, o Jahwe w Świątyni, którą wykonały Twoje ręce. Jahwe króluje na zawsze i na wieki. Tak weszły do morza konie faraona z wozami jego i jeźdźcami. wtedy Jahwe zwrócił na nich wody morza; lecz Izraelici przeszli suchą nogą przez środek morza. Miriam prorokini, siostra Aarona, wzięła do ręki bębenek, a wszystkie kobiety szły za nią tańcząc z bębenkami. Miriam przyśpiewywała im: Zaśpiewajcie Bogu Jahwe, bo wywyższył Swój Majestat gdy konie i rydwany pogrążył w morzu." (2 Księga Mojżeszowa 15:11-21)
Nadejście Mesjasza - 16 lutego 2016r.
"Nie potrzebuję (gr. ου λαμβανω - ou lambanō, nie przyjmuję) uznania (gr. δοξαν - doksan, chwały) u ludzi (por.Izaj.7:14; 9:5; 42:1-4; 53 rozdz. Zach.9:9; Micheasza 5:1; Filip.2:5-11). Przekonałem się jednak, że wy nie macie w sobie miłości Boga. Ja przyszedłem w Imieniu Mojego Ojca lecz wy Mnie odrzucacie (gr. ου λαμβανετε - ou lambanete, nie przyjmujecie; por.Ewang.Jan.1:9-14). Gdyby jednak ktoś inny przyszedł w swoim własnym imieniu, to go przyjmiecie! Nic dziwnego, że nie możecie uwierzyć, wy, którzy między sobą zabiegacie o uznanie (gr. δοξαν - doksan, chwałę; por.Ewang.Mat.15:12-14), a zupełnie nie troszcząc się (gr. ου ζητειτε - ou zēteite, nie szukając) o uznanie (gr. δοξαν - doksan, chwałę) w oczach Samego Boga. Przestańcie sądzić, że to Ja będę was oskarżał przed Ojcem; Waszym oskarżycielem będzie Mojżesz, w którym wy macie nadzieję. Gybyście naprawdę uwierzyli Mojżeszowi, uwierzylibyście i Mnie, ponieważ to o Mnie on napisał (5Mojż.18:15). Jeśli jednak jego pismom nie wierzycie, to jak możecie uwierzyć Temu, co Ja Mówię (gr. εμοις ρημασιν - emois rēmasin, Moim wypowiedziom, tj. Słowom zrozumiałym i objawionym w sercu na oodpowiedni czas i porę)?" (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 5:41-47)
Boże Ocalenie - 15 lutego 2016r.
"Mojżesz i synowie Izraela zaśpiewali pieśń na cześć Jahwe: Będę śpiewał Jahwie, Który wspaniale Swą Potęgę okazał, rzucając w morze konia i jego jeźdźca. Jahwe jest moją Mocą (hbr. עזי - az/oz, Siłą) i moją Pieśnią, On stał się moim Wybawcą, On jest moim Bogiem, więc pragnę Go wielbić. To Bóg ojca mego, będę Go wywyższał. Jahwe jest Potężnym Bojownikiem, Jahwe jest Imię Jego. Zrzucił do morza wozy faraona i wojsko jego, jego najdzielniejszych wojowników wygubił w Morzu Czerwonym. Pochłonęły ich otchłanie i jak kamienie poszli w głębinę. Twoja prawica Jahwe, wyniesiona jest siłą, Twoja prawica o Jahwe, starła nieprzyjaciół. Wielkością Twojego majestatu niszczysz swych wrogów. Gdy gniewem wybuchasz, on jak plewy ich trawi. Od wichru nozdrzy Twoich spiętrzyły się groźne fale i stają niby murem, znikają przepaści w samym sercu morza (por.Ewang.Łuk.23:44-46; Ewang.Mat.28:1-8; Kol. 1:12-14)." (2 Księga Mojżeszowa 15:1-8)
Misja Mesjasza - 14 lutego 2016r.
"Dysponuję jednak świadectwem przewyższającym słowa Jana, bo spełniam dzieła, które Ojciec dał mi do wykonania. One świadczą o Mnie, że to On Mnie posłał. Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On zaświadczył o Mnie. Wy jednak nigdy nie słyszeliście Jego Głosu, ani Jego postaci nie widzieliście i Słowa Jego nie przyjmujecie (gr. ουκ εχετε μενοντα εν υμιν - ouk echete menonta en hymin, nie macie trwającego w was; por.Ewang.Mat.13:18-22), bo nie ufacie (gr. ου πιστευετε - ou pisteuete, nie wierzycie) Temu, którego On posłał. Ciągle studiujecie (gr. ερευνατε - ereunate, badacie i zgłębiacie) Pisma, bo wydaje się wam, że w nich odnajdziecie życie wieczne, a one właśnie przecież o Mnie mówią (gr. μαρτυρουσαι - martyrousai, świadczą; por.Obj.Jan.19:10). Jednak nie chcecie przyjść do Mnie, aby otrzymać życie (por.1Jan.5:9-15.19-20)." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 5:36-40)
Miejsce Bożego Ludu w Bożym Planie - 13 lutego 2016r.
"Rzekł Mojżesz do Boga: Kim ja jestem, abym miał iść do faraona i wyprowadził z Egiptu Izraela? Lecz Bóg na to powiedział: Ja Jestem z tobą i Ja cię posyłam. Znakiem zaś dla ciebie będzie to, że po wyprowadzeniu ludu z Egiptu na tej górze oddacie cześć Bogu. Rzekł Mojżesz do Boga: Dobrze, pójdę do Izraelitów i powiem im: Przysłał mnie do was Bóg ojców waszych, a gdy z pewnością zapytają mnie, jakie jest Imię Jego, Co mam im odpowiedzieć? Bóg powiedział do Mojżesza: Ja Jestem Tym, Który Jest (hbr. אהיה - ehje, Będę, a także Jestem, Który Jestem; por.5Mojż.4:5, Izaj.45:6, Obj.1:4. Jest to określenie, ubrane w formę rzeczową, a także jest wyrażone za pomocą czterech liter (spółgłosek) w alfabecie hebrajskim: JHWH, tzw. Nomen tetragrammaton; wg. komentarza Józefa Kruszyńskiego) i powiedział: Tak odpowiesz Izraelitom: Posyła mnie do was Ten, który Siebie nazywa - Ja Jestem. Bóg jeszcze rzekł do Mojżesza: Tak będziesz mówił Izraelitom: Posłał mnie do was Jahwe, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. To jest Moje Imię na wieki i oto wspomnienie o Mnie z pokolenia na pokolenie." (2 Księga Mojżeszowa 3:11-15)
Rozważanie Biblijne ze stycznia 2015 >>