<
"Każda Wypowiedź Boga Jahwe Jest Sprawdzona w Ogniu i Jest Osłoną dla tych, którzy u Niego szukają opieki. Do Jego słów niczego nie dodawaj..."
(Z Księgi Przysłów tj. Przypowieści Salomona 30:5-6a)

CODZIENNE ROZWAŻANIA BIBLIJNE


Dary Ducha Świętego - 30 listopada 2014r.

  "Idźcie więc i rozgłaszajcie wieść: Zbliżyło się Królestwo Niebios. Uzdrawiajcie chorych (gr. ασθενουντας - asthenountas, będących słabymi), oczyszczajcie trędowatych, przywracajcie życie umarłym (gr. νεκρους εγειρετε - nekrous egeirete, martwych wzbudzajcie), wypędzajcie (gr. εκβαλλετε - ekballete, wyrzucajcie) demony. Darmo otrzymaliście (gr. ελαβετε - elabete, także wzięliście), więc za darmo dawajcie." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 10:7-8)

"Boże dary łaski Bożej i powołanie ze strony Boga nie są czymś, czego On by potem żałował (gr. αμεταμελητα - ametamelēta, także nieodwołalne)." (List do Rzymian 11:29)

"Zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a nam zostało potwierdzone (gr. εβεβαιωθη - ebebaiōthē, zostało utwierdzone i umocnione) przez tych, którzy słyszeli, sam Bóg według Swej woli poświadczał (gr. συνεπιμαρτυρουντος του θεου - synepimartyrountos tou theou, równocześnie dając świadectwo Boże) znakami i cudami, różnorodnym działaniem swej mocy i darami (gr. μερισμοις - merismois przydziałami) Ducha Świętego." (List do Hebrajczyków 2:3-4)


Cel Kościoła - 29 listopada 2014r.

"Pamiętajcie, oto daję wam władzę (gr. εξουσιαν - eksousian, także autorytet i moc), abyście mogli deptać po wężach i skorpionach i panować nad wszelką potęgą (gr. δυναμιν - dynamin, mocą) nieprzyjacielską (gr. εχθρου - echthrou, wroga); a na pewno nie stanie się wam żadna krzywda (gr. ουδεν υμας ου μη αδικησει - ouden hymas ou mē adikēsei, nic wam nie uczyni niesprawiedliwości, a także nic wam nie zaszkodzi; por.Ewang.Mk.16:17-18; Dz.Ap.28:3-8). Jednak nie z tego się cieszcie (gr. μη χαιρετε - mē chairete, nie radujcie się), że duchy się wam poddają, ale cieszcie się (gr. χαιρετε - chairete, radujcie się) raczej, z tego, że wasze imiona są zapisane w niebie (por.Obj.Jan.3:5; 20:12-15)." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Łukasza 10:19-20)

"Wierzymy, że Jezus umarł i powstał z martwych, wierzymy też, że w ten sam sposób Bóg z Jezusem przywróci do życia tych, którzy umarli (gr. κοιμηθεντας - koimēthentas, którzy zostali uśpieni i odpoczywają) z wiarą w Niego (gr. δια του ιησου - dia tou iēsou, ze względu na Jezusa). To wam ogłaszamy jako Słowo (gr. λογω - logō, wypowiedź zrozumiałą umysłem) Pana, że my, którzy jeszcze za życia na ziemi doczekamy Jego przyjścia, z pewnością nie wyprzedzimy tych, którzy umarli (gr. κοιμηθεντας - koimēthentas, którzy zostali uśpieni), bo sam Pan zstąpi z nieba z wyraźnym okrzykiem (gr. κελευσματι - keleusmati, wezwaniem), archanioła (gr. αρχαγγελου - archangelou, władcy zwiastunów) i na dźwięk trąby Bożej. Najpierw powstaną umarli w Chrystusie a wtedy my, którzy jeszcze będziemy żyli, jednocześnie z nimi zostaniemy pochwyceni ku obłokom (gr. αρπαγησομεθα εν νεφελαις - harpagēsometha en nefelais, zostaniemy porwani w chmurach/obłokach) na spotkanie z Panem w powietrzu i odtąd już na zawsze będziemy z Panem (por.Filip.3:7-16; Kol.3:1-4; 2Tym.4:7-8)." (1 List do Tesaloniczan 4:14-17)

"Następnie ujrzałem olbrzymi (gr. πολυς - polys, ogromny i wielki), niezliczony tłum. Byli to ludzie z każdego narodu, plemienia, ludu i języka, stali oni naprzeciw tronu i Baranka, ubrani w długie, białe szaty trzymali gałązki palmowe w rękach i wołali (gr. κραζοντες - krazontes, krzyczeli) donośnym głosem: Zbawienie (gr. σωτηρια - sōtēria, także wyzwolenie, ocalenie i zwycięstwo) w Bogu naszym, który siedzi na tronie i w Baranku." (Objawienie św. Jana 7:9-10)


Służba w Kościele - 28 listopada 2014r.

"Kto wśród was pragnie być pierwszym (por.1Tym.3:1-10; Dz.Ap.6:3-6), niech służy wszystkim (gr. εσται παντων δουλος - estai pantōn doulos, będzie wszystkich niewolnikiem), bo przecież nawet Syn Człowieczy też nie przyszedł po to, aby mu usługiwano (gr. διακονηθηναι - diakonēthēnai, zostać obsłużonym), ale aby służyć innym i aby oddać swe życie (gr. ψυχην - psychēn, duszę) jako okup za wielu." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Marka 10:44-45)

"Ten, który zbytnio ceni (gr. φιλων - filōn, okazujący czułość, miłujący i kocha) to swoje ziemskie życie (gr. ψυχην αυτην - psychēn autēn , duszę ją), zmarnuje je (gr. απολεσει - apolesei, straci i wygubi), lecz kto nie przywiązuje wagi do (gr. μισων - misōn, nienawidzi i nie znosi; por.2P.2:7-10) swego życia w tym świecie, uchroni je bezpiecznie (gr. φυλαξει - fylaksei, ustrzeże i zachowa) aż do życia wiecznego! Kto chce Mi służyć, niech mnie naśladuje (gr. εμοι ακολουθειτω - emoi akoloutheitō, za Mną niech podąża/niech towarzyszy; por.Ewang. Mat.6:24-25; Jak.4:4-8; 1Jan.2:15-17), a tam, gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś będzie mi służył, Mój Ojciec doceni (gr. τιμησει - timēsei, uszanuje i będzie poważać, wynagrodzi i uczci) go." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Jana 12:25-26)

"Każdy, w miarę tego jaki otrzymał duchowy dar łaski, tak powinien go używać, abyście służyli sobie nawzajem (por.Rzym.12:1-18), wówczas okaże się, że jesteście jako dobrzy (gr. καλοι - kaloi, także piękni i szlachetni) zarządcy różnorakiej (gr. ποικιλης - poikilēs, różnorodnej i rozmaitej) łaski Bożej. Kto posiada dar słowa, niech mówi zgodnie ze Słowem (gr. λογια - logia, wypowiedziami zrozumiałymi umysłem) Bożym. jeśli ktoś cierpliwie służy innym niech to czyni według przekonania (gr. εξ ισχυος - eks ischyos, z siłą, w sile i z mocą), którego udziela (gr. χορηγει - chorēgei, zaopatruje) Bóg, tak aby we wszystkim Bóg był uwielbiony (gr. δοξαζηται - doksazētai, byłby otaczany chwałą) przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała i panowanie (gr. κρατος - kratos, moc i siła) na wieki wieków. Amen." (1 List św. Piotra 4:10-11)


Gotowość Kościoła - 27 listopada 2014r.

"Zapewniam was, nie będzie takiego, który by ze względu na Mnie i na ewangelię zostawił dom, albo braci, albo siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci, lub pole, a kto by nie otrzymał stokrotnie więcej teraz, w tym czasie (gr. καιρω - kairō, stosownej porze, tj. dogodnym okresie do jakichś działań, np. czas żniw i zbiorów, zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem; por.2Kor.6:2), tyle domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, wśród prześladowań, a w nadchodzącym wieku życia wiecznego. Wtedy wielu ludzi którzy są pierwsi, będzie ostatnimi, wielu zaś, którzy są ostatni, będzie pierwszymi." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Marka 10:29-31)

"Tak to przemawiał do nich Pan Jezus. A potem został wzięty (gr. ανεληφθη - anelēfthē, został uniesiony) do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Uczniowie zaś wyruszyli, by wszędzie głosić Dobrą Nowinę (por.Ewang.Mat.28:18-20), a Pan działał (gr. συνεργουντος - synergountos, współdziałał i współpracował; por.Rzym.8:14-17) przez nich i dodawał mocy (por.Dz.Ap.1:8) ich słowom (gr. λογον - logon, wypowiedziom zrozumiałym umysłem) przez cudowne towarzyszące Mu znaki, które mu towarzyszyły. Amen." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Marka 16:19-20)

"Gdy jednak spodobało się Bogu, który od łona (gr. κοιλιας - koilias, także wnętrza) mojej matki mnie przeznaczył (gr. αφορισας - aforisas, odłączył i oddzielił) i powołał (gr. καλεσας - kalesas, wezwał i obudził) dzięki Swojej łasce. Postanowił, aby we mnie swojego Syna objawić (por.Gal.2:20), abym głosił wśród pogan Ewangelię (gr. ευαγγελιζωμαι - euangelizōmai, głosił Dobrą Nowinę) o Nim. Od chwili tej nie zasięgałem więc rady u nikogo (gr. σαρκι και αιματι - sarki kai haimati, ciała i krwi tzn. upadłych i grzesznych po Adamie w naturze ludzi; por.1Moj.3 rozdz.; Rz.5:13-19; 1Kor.15:47-50; Gal.5:24-26)." (List do Galacjan 1:15-16)


Odpowiedzialność Kościoła - 26 listopada 2014r.

"Jesteście solą dla Ziemi. Lecz jeśli sól straci swój smak (gr. μωρανθη - mōranthē, zostałaby pozbawiona smaku, jak i zostałaby uczyniona mdłą, a także pozbawioną sensu i nieurodzajną), czymże będzie posolona? Nie nadaje się już do niczego, tylko na wyrzucenie, na zewnątrz i podeptanie przez ludzi. Jesteście światłością świata. Nie da się ukryć miasta, które leży na górze. Podobnie gdy ktoś zapala świecę, nie chowa jej pod naczyniem (gr. μοδιον - modion, korcem, było to naczynie odmierzające produkty sypkie, użycie go do przykrycia lampy zaduszało ogień), ale stawia się je na świeczniku (gr. λυχνιαν - lychnian, także stojaku lampy), by dawała światło (gr. λαμπει - lampei, świeciło i jaśniało) wszystkim domownikom. Niech tak świeci (gr. λαμψατω - lampsatō, także niech zajaśnieje; por.Ef.5:8-11) wasze światło przed ludźmi, aby ujrzeli (gr. ιδωσιν - idōsin, zobaczyli) w was szlachetne (gr. καλα - kala, dobre i piękne) czyny i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 5:13-16)

"Gdy cierpi jedna część ciała (gr. μελος - melos, członek), cierpią (gr. συμπασχει - sympaschei, współcierpią) z nią pozostałe. a jeżeli jakaś część ciała (gr. μελος - melos, członek) zostaje wyróżniona (gr. δοξαζεται - doksazetai, doznaje chwały, a także szacunku), to wszystkie inne razem uczestniczą w jego szczęściu (gr. συγχαιρει - sygchairei, współcieszą się i współradują). Otóż wy jesteście ciałem Chrystusa (por.Ef.5:30) i jesteście dla siebie nawzajem częściami (gr. μελη εκ μερους - melē ek merous, członkami z poszczególna) tego ciała! Bóg umieścił (gr. εθετο - etheto, ustanowił) w Kościele (gr. εκκλησια - ekklēsia, zgromadzeniu/społeczności wywołanych) najpierw apostołów (gr. αποστολους - apostolous, wysłanników), potem proroków (por.Am.3:7), na trzecim miejscu Nauczycieli (por.Iz.50:4-5; 1P.4:10-11), następnie tych, co mają dar czynienia cudów (gr. δυναμεις - dynameis, moce i mających przejawy mocy), potem tych z darami uzdrawiania, pomagania (gr. αντιληψεις - antilēpseis, także wspomożenia), zarządzania (gr. κυβερνησεις - kybernēseis, także kierowania), oraz tych, którzy mówią różnymi językami (gr. γενη γλωσσων - genē glōssōn, rodzaje języków). Ale czy wszyscy są apostołami (gr. αποστολοι - apostoloi, wysłannikami) ? Albo prorokami? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy czynią cuda (gr. δυναμεις - dynameis, mają przejawy mocy)? Czy wszyscy otrzymali dar uzdrawiania? Czy wszyscy władają językami? Czy wszyscy umieją je tłumaczyć? Gorliwie się ubiegajcie (gr. ζηλουτε - zēloute, starajcie się usilnie i bądźcie gorliwi) o lepsze dary łaski; a ja ukażę wam drogę o wiele szczytniejszą (gr. καθ υπερβολην - kath hyperbolēn, w nadmiarze, a także doskonalszą i lepszą, oraz do doskonałości)." (1 List do Koryntian 12:26-31)

"To właśnie On, Chrystus, uczynił (gr. εδωκεν - edōken, dał, a także ustanowił) jednych apostołami (gr. αποστολους - wysłannikami), drugich prorokami, niektórych jako ewangelistów (gr. ευαγγελιστας - euangelistas, głosicieli dobrej nowiny), a jeszcze innych jako pasterzy i nauczycieli, by przygotowywali (gr. καταρτισμον - katartismon, wydoskonalili) pozostałych wierzących (gr. αγιων - hagiōn, świętych) do wykonywania dzieła służby, które buduje ciało Chrystusa, dopóki nie dojdziemy wszyscy do jedności w wierze i pełnego poznania Syna Bożego, póki nie rozwiniemy się w męża dojrzałego, według normy (gr. μετρον - metron, miary) dojrzałości wyznaczonej przez doskonałość (gr. πληρωματος - plērōmatos, wypełnienie) Mesjasza. Wówczas nie będziemy już małymi dziećmi (gr. νηπιοι - nēpioi, niemowlętami; por.1Kor.3:3; Hbr.5:11-6:1; 1P.2:1-5), niesionymi falami i powiewem wiatru jakiejkolwiek nauki, zdanymi na łaskę ludzi przebiegłych (gr. πανουργια - panourgia, a także przewrotnych) w obmyślaniu sposobów (gr. μεθοδειαν - methodeian, przebiegłości i matactwa tzn. nieuczciwości) zwodzenia (gr. πλανης - planēs, błędu). A raczej, kierując się szczerą miłością (gr. αληθευοντες δε εν αγαπη - alētheuontes de en agapē, mówieniem prawdy w miłości ofiarnej i bezwarunkowej...), będziemy we wszystkim wzrastali, w Tego, który jest głową, w Chrystusa. Z Niego całe ciało harmonijnie złożone (gr. συναρμολογουμενον - synarmologoumenon, spajane i zespalane) i połączone (gr. συμβιβαζομενον - symbibazomenon, wspólnie zespalane i zjednoczone) dzięki każdej umacniającej (gr. επιχορηγιας - epichorēgias, zaopatrującej i wspierającej) więzi, według zakresu (gr. μετρω - metrō, miary) działania właściwego każdemu członkowi, a całe ciało rośnie aż do uformowania (gr. οικοδομην - oikodomēn, budowania) się w miłości (gr. αγαπη - agapē, ofiarnej i bezwarunkowej: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać ją Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, również wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czynnie, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10)." (List do Efezjan 4:11-16)


Jedność Kościoła - 25 listopada 2014r.

"Ojcze pragnę, aby wszyscy oni byli jedno. Tak jak Ty, Ojcze, Jesteś we Mnie, a ja w Tobie. Tak modlę się, niech oni też będą jednością w społeczności z nami, aby świat dzięki temu uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. Obdarowałem ich chwałą, którą Ty mi dałeś, aby stali się jedno, tak jak my jesteśmy jedno. Ja działam w nich, a ty działasz we mnie, Aby doskonalili się w jedności, tak by świat przez to zrozumiał (gr. γινωσκη - ginōskē, poznał i rozpoznał, a także przekonał się i wiedział; por.Ewang.Jan.3:16-21), że Ty Mnie dlatego wysłałeś, że ich ukochałeś (gr. ηγαπησας - ēgapēsas, umiłowałeś ofiarnie i bezwarunkowo: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać to samo Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, a także wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czynnie, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10), tak jak Mnie ukochałeś (gr. ηγαπησας - ēgapēsas, umiłowałeś; por.Ewang.Mat.3:16-17; 12:17-18; 17:1-5; Ewang.Jan.12:27-30)." (JEZUS modli się do Boga Ojca, w Ewangelii wg. św. Jana 17:21-23)

"Mnóstwo wierzących łączyło jedno serce i jedna myśl (gr. ψυχη - psychē, dusza, także umysł i usposobienie, witalność i skłonność, chęć i pragnienie). Nikt nie rościł sobie prawa do własnego majątku (gr. υπαρχοντων - hyparchontōn, dobytku i mienia), bo wszystko było wspólne. Z wielką mocą dawali Apostołowie (gr. αποστολοι - apostoloi, wysłannicy) świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, poprzez łaskę wielką, która była nad nimi wszystkimi." (Dzieje Apostolskie 4:32-33)

"Abyście swoim życiem wykazali (gr. περιπατησαι - peripatēsai, postępowali), że jesteście godni powołania, do którego wezwani zostaliście. Bądźcie bardzo pokorni (gr. ταπεινοφροσυνης - tapeinofrosynēs, skromni i uniżeni), łagodni (gr. πραοτητος - praotētos, także uprzejmi, cisi i zgodni) i cierpliwi (gr. μακροθυμιας - makrothymias, wyrozumiali i bardziej wrażliwi). Odnoście się do siebie wzajemnie z miłością (gr. αγαπη - agapē, ofiarną i bezwarunkową...). Dbajcie (gr. σπουδαζοντες - spoudazontes, starajcie się usilnie i wykazujcie gorliwość, a także zabiegajcie i dążcie) o utrzymywanie (gr. τηρειν - tērein, zachowywanie i strzeżenie) jedności jaką daje Duch żyjąc ze sobą (gr. εν τω συνδεσμω - en tō syndesmō, w spójni i związaniu, także wspólnych kontaktach, więziach i zobowiązaniach) w pokoju. Jest tylko jedno wspólne Ciało i jeden wspólny Duch, tak jak wezwani zostaliście w jednej nadziei waszego powołania. Jest jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest (gr. βαπτισμα - baptisma, zanurzenie). Jest tylko jeden wspólny Bóg i Ojciec nas wszystkich, który panuje nad wszystkimi, działa we wszystkich i mieszka w nas wszystkich (por.Dz.Ap.17:24-28). Każdemu jednak z nas darmo dano łaskę zgodnie z miarą ustaloną przez Chrystusa." (List do Efezjan 4:1-7)


Obecność Boga pośród Bożego Ludu - 24 listopada 2014r.

"Wesel się i raduj (hbr. ושמחי - sameach, uciesz, a także rozwesel), córo Syjonu, bo oto już przychodzę, by zamieszkać pośród ciebie - mówi Jahwe. Wiele (hbr. רבים - raw, licznie) narodów (por.Obj.Jan.7:9-10) przyłączy przyłączy się w owym dniu do Jahwe i będą ludem moim i zamieszkają pośród ciebie (por.Zach.2:12)..." (Księga Zachariasza 2:14-15)

Oświadczam wam, że cokolwiek postanowicie (gr. δησητε - dēsēte, związalibyście, także zabronicie) na ziemi, będzie postanowione (gr. δεδεμενα - dedemena, związane, także zabronione) w niebie, a na co zezwolicie (gr. λυσητε - lysēte, rozwiązalibyście i rozluźnilibyście, a także cokolwiek rozstrzygniecie) na ziemi, będzie zezwolone (gr. λελυμενα - lelymena, rozwiązane i rozluźnione, także zostanie rozstrzygnięte) w niebie. Zapewniam też was, że jeśli we dwóch będziecie się zgodnie (gr. συμφωνησωσιν - symfōnēsōsin, zgodziliby się, uzgodniliby i porozumieli) modlić (gr. αιτησωνται - aitēsōntai, prosić) o coś (gr. περι παντος πραγματος - peri pantos pragmatos, co do wszelkiej sprawy) na ziemi, będzie im to dane (gr. γενησεται αυτοις - genēsetai autois, stanie się im) od Mojego Ojca w niebie. Gdzie bowiem zbierze się (gr. συνηγμενοι - synēgmenoi, także zgromadzi) dwóch albo trzech w Moim Imieniu, tam Ja jestem wśród nich." (Ewangelia św. Mateusza 18:18-20)

"Czyż nie wiecie, że wszyscy razem stanowicie świątynię (gr. ναον - naon, także przybytek) Boga (por.2Kor.6:14-7:1), a Duch Boży mieszka w was? Kto zbezcześci (gr. φθειρει - ftheirei, niszczy) świątynię Boga, Bóg zniszczy jego. Świątynia Boga jest bowiem święta, a tą świątynią wy jesteście." (1 List do Koryntian 3:16-17)


Kościół - 23 listopada 2014r.

"Zapytał ich (Jezus): A według was, kim jestem? Wtedy Szymon Piotr wyznał: Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego. W odpowiedzi Jezus zwrócił się do niego: Błogosławiony (gr. μακαριος - makarios, szczęśliwy) jesteś Szymonie, synu Jony, bo nie ciało i krew ci to objawiły, ale objawił ci to mój Ojciec w niebie. Oto ja także powiadam ci: Tyś jest Piotrem (gr. πετρος - petros, kamykiem) i na tej Opoce (gr. πετρα - petra, Skale; 1Kor.3:11; Ef.2:18-22; 1P.2:4-10) będę budował mój Kościół, (gr. εκκλησιαν - ekklēsian, zgromadzenie/społeczność wywołanych), a bramy piekielne go nie powstrzymają (gr. ου κατισχυσουσιν - ou katischysousin, nie przemogą)." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 16:15-18)

"A teraz Kościół (gr. εκκλησιαι - ekklēsiai, zgromadzenia/społeczności wywołanych) w całej Judei, Galilei i Samarii zażywał pokoju, budując się i chodząc w bojaźni Pana, rozrastał się dzięki zachęcie (gr. παρακλησει - paraklēsei, pocieszeniu, powołaniu i obudzeniu) Ducha Świętego." (Dzieje Apostolskie 9:31)

"Postanowił (Bóg), by teraz zwierzchnościom (gr. αρχαις - archais także władcom) i władzom w okręgach niebieskich, stała się, oznajmiona (gr. γνωρισθη - gnōristhē, poznana i jawna) poprzez Kościół (gr. εκκλησιας - ekklēsias, zgromadzenie/społeczność wywołanych) mądrość Boża w całej swej różnorodności (gr. πολυποικιλος - polypoikilos, różnorodna i wielce rozmaita, wieloraka)." (List do Efezjan 3:10)


Wytrwałość zbawionych - 22 listopada 2014r.

"Znienawidzeni będziecie przez wszystkich z powodu Mojego Imienia, lecz nawet włos nie spadnie (gr. ου μη αποληται - ou mē apolētai, nie zginąłby) wam z waszej głowy. Przez swoją cierpliwość (gr. υπομονη - hypomonē, wytrwałość; por.Ewang.Mat.10:22; 24:10-14; Ewang.Mark.13:13; Ewang.Jan.15rozdz.; 1 Kor.16:13-14) ocalicie (gr. κτησασθε - ktēsasthe, nabywajcie i zyskujcie; por.Ewang.Łuk.9:23-26; Filip.3:7-16) swoje życie (gr. ψυχας υμων - psychas hymōn, dusze wasze)." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Łukasza 21:17-19)

"To Mesjasz przeze mnie przemawia, który nie jest wobec was słaby, lecz okazuje swą moc (gr. δυνατει - dynatei, jest mocny) wśród was (gr. εν υμιν - en hymin, w was). Bo choć jako słaby człowiek został stracony na krzyżu, żyje jednak dzięki mocy Boga. A my podobnie; jesteśmy słabi w Nim, ale będziemy żyć z Nim z mocy Bożej wobec was. Badajcie (gr. πειραζετε - peirazete, doświadczajcie i poddawajcie próbie), czy trwacie w wierze, w sobie szukajcie dowodu (gr. δοκιμαζετε - dokimazete, badajcie i próbujcie), czy dostrzegacie u siebie to, że (gr. η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι - ē ouk epiginōskete heautous hoti, czy nie uznajecie/poznajecie siebie samych, że) Jezus Chrystus jest w was? No chyba że tylko pozornie wierzyliście (gr. τι αδοκιμοι εστε - ti adokimoi este, jacyś niewypróbowani i zdyskwalifikowani, także niezdolni i wykluczeni jesteście)." (2 List do Koryntian 13:3-5)

"Oto tu okazuje się cierpliwość (gr. υπομονη - hypomonē, wytrwałość) ludu Bożego (gr. αγιων - hagiōn), tych, którzy trwają w posłuszeństwie (gr. τηρουντες - tērountes, zachowujący i strzegący; por.Ewang.Jan.14:15.21.23-26; Filip.2:12-15) przykazaniom Boga i wierzą Jezusowi (por.Judy 1:3). Następnie usłyszałem głos z nieba mówiący: Teraz zapisz, Błogosławieni (gr. μακαριοι - makarioi, szczęśliwi) są ci umarli, którzy umierają zjednoczeni z Panem (gr. εν κυριω - en kyriō, w Panu), tak, mówi Duch, bo wreszcie odpoczną po swych trudach, a ich dokonania (gr. εργα - erga, czyny, dzieła) idą (gr. ακολουθει - akolouthei, podążają i towarzyszą) za nimi." (Objawienie św. Jana 14:12-13)


Pokuta to przyjęcie zbawienia - 21 listopada 2014r.

"Dusza moja spoczywa tylko w Bogu, bo tylko od Niego przychodzi moje ocalenie (hbr. ישועתי - Jeszu'a, Zbawienie). On jedynie jest moją skałą i zbawieniem (hbr. ישועת - Jeszu'a, Ocaleniem i wybawieniem). On moją twierdzą, tak iż się nie zachwieję." (Księga Psalmów 62:2-3)

"Potem (Jezus) wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. Mieszkał tam pewien zwierzchnik poborców podatkowych (gr. αρχιτελωνης - architelōnēs, zwierzchnik celników), o imieniu Zacheusz (gr. ζακχαιος - zakchaios, co się wykłada czysty, w jęz.hbr. Zakkaj), który był bardzo bogaty. Zapragnął zobaczyć Jezusa i dowiedzieć się (gr. εζητει - ezētei, szukał), kim jest, ale będąc niewielkiego wzrostu, nie był w stanie dojrzeć Go w tłumie. Wybiegł więc naprzód i wspiął się na drzewo sykomory (gr. συκομωραιαν - sykomōraian, chodzi o rodzaj drzewa figowego, z rodziny morwowatych występujące w Egipcie, Izraelu i Syrii), z którego mógł dobrze widzieć przechodzącego Jezusa. bo tamtędy miał przechodzić. Tymczasem Jezus zbliżył się do tego miejsca, spojrzawszy w górę, ujrzał go, oraz powiedział do niego: Zacheuszu, zejdź prędko stamtąd, bo dzisiaj muszę (gr. δει με - dei me, trzeba i jest konieczne mi; por.Ewang.Mat.9:9-13; Ewang.Mk.2:14-17; Ewang.Łuk.5:29-32) zatrzymać się w twoim domu. Zacheusz pospiesznie zszedł z drzewa i z radością przyjął Jezusa u siebie. Lecz wszyscy, którzy na to patrzyli, oburzali się i powtarzali (gr. διεγογγυζον - diegongyzon, szemrali i narzekali), że poszedł odpocząć (gr. καταλυσαι - katalysai, poszedł w gościnę położyć się na noc) u grzesznego człowieka. W pewnym momencie Zacheusz powstał, podszedł do Pana i rzekł: Panie, połowę swego majątku przeznaczam dla biednych (gr. πτωχοις - ptōchois, ubogich), a jeśli kogoś oszukałem (gr. εσυκοφαντησα - esykofantēsa, wymusiłem i złożyłem fałszywy donos, także szantażowałem i oskarżałem fałszywie, kłamałem i wyłudzałem), to zapłacę mu cztery razy tyle. Jezus zaś odpowiedział: Dzisiaj zbawienie (gr. σωτηρια - sōtēria, także ratunek, wyzwolenie i ocalenie) przyszło do tego domu, ponieważ człowiek ten też jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł, żeby odszukać i ocalić (gr. σωσαι - sōsai, uratować) to, co zaginęło (gr. απολωλος - apolōlos, które jest zgubione)." (Ewangelia wg. św. Łukasza 19:1-10)

"Prawda, nauka (gr. λογος - logos, wypowiedzi zrozumiałe umysłem) o krzyżu jest szaleństwem (gr. μωρια - mōria, głupotą i absurdem) dla tych, którzy idą na zgubę (gr. απολλυμενοις - apollymenois, którzy giną), ale dla nas, przyjmujących zbawienie (gr. σωζομενοις - sōzomenois, także ratunek i ocalenie), jest mocą Boga (por.Iz.53 rozdz.; Rzym.5:5-9)." (1 List do Koryntian 1:18)


Potrzeba pokuty do przyjęcia ocalenia - 20 listopada 2014r.

"Jeżeli lud mój, nad którym jest wzywanie moje imię upokorzy się (hbr. ויכנעו - nichna, podda się i będzie uległy), zacznie się modlić i szukać (hbr. ויבקשו - mewakesz, prosić) mojego oblicza, a odwrócą się od swoich złych dróg, wówczas Ja wysłucham z nieba i przebaczę im grzechy, a kraj ich ocalę. Odtąd moje oczy będą otwarte, a uszy moje uważne na modlitwy zanoszone z tego miejsca. Teraz wybrałem i uświęciłem ten Dom (por.Ewang.Jan.4:21-24), aby tu na wieki przebywało Moje Imię, moje oczy i moje serce tam będą skierowane po wszystkie dni." (2 Księga Kronik 7:14-16)

"Nie pragniesz, abym Ci składał ofiary i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał. Niech moją ofiarą będzie duch skruszony (hbr. נשברה - niszbar, złamany i rozbity), bo Ty, Boże nie pogardzisz, sercem pokornym (hbr. נשבר - niszbar, złamanym i rozbitym) i skruszonym." (Księga Psalmów 51:18-19)

"Gdy schodziło się coraz więcej ludzi, (Jezus) zaczął mówić: To pokolenie jest pokoleniem niegodziwym! Domaga się (gr. επιζητει - epizētei, poszukuje) znaku, ale innego znaku nie otrzyma z wyjątkiem znaku proroka Jonasza. Podobnie jak Jonasz (gr. ιωνα - iōna, także z hbr. יונה - jona, gołąb/gołębica; Jon.3:3-10; prorok żyjący prawdopodobnie w VIII w. p.n.e. którego Bóg posłał do mieszkańców Niniwy, stolicy Asyrii, wrogiego Izraelowi kraju. W tym miejscu jest on archetypem zarówno Chrystusa, ale także Ducha Świętego przekonującego o grzechu; por.Ewang.Mk.1:9-11; Ewang.Jan.16:7-11) stał się znakiem dla ludu Niniwy, tak dla tego pokolenia będzie nim Syn Człowieczy. Królowa z Południa (por.1Król.10:1-12) powstanie na sąd wraz z ludźmi tego pokolenia i potępi ich, bo kiedyś sama odbyła długą i uciążliwą podróż (gr. ηλθεν εκ των περατων της γης- ēlthen ek tōn peratōn tēs gēs, przyszła z kresów ziemi), aby słuchać mądrości Salomona (gr. σολομωντος - solomōntos; także z hbr. שלמה - szlomo, Człowiek Pokoju; kolejny archetyp Chrystusa, Książę Pokoju; por.Iz.9:5-6; Kol.1:20), a przecież tutaj jest Ktoś większy niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną i potępią w dniu sądu to pokolenie, bo upamiętali się (gr. μετενοησαν - metenoēsan, opamiętali się i żałowali, pokutowali i zmienili myślenie) pod wpływem nauczania Jonasza, a tu jest Ktoś większy niż Jonasz." (Ewangelia wg. św. Łukasza 11:29-32)


Odwracanie się od zła do Boga - 19 listopada 2014r.

"Synowie Izraela! Wróćcie (hbr. שובו - szaw, powróćcie) do Tego, od którego odstępstwo (hbr. סרה - carah, upór i odstępstwo, bunt i przestępczość) oddziela was głęboko (por.Iz.59:1-2). Otóż w dniu owym każdy porzuci swe srebrne bożki i swoje złote bożki, uczynione waszymi grzesznymi rękami." (Księga Izajasza 31:6-7)

"Ludzie żyjący w ciemności ujrzeli wielką światłość, nad tymi, którzy przebywają w krainie mroków (gr. σκια - skia, cieniu) śmierci, wzeszła światłość (por.Iz 8:22-9:1; Ewang.Jan.8:12). Od tego czasu Jezus zaczął nauczać: Odwróćcie się (gr. μετανοειτε - metanoeite, opamiętajcie się i zmieńcie myślenie) od swych grzechów do Boga, Nadchodzi (gr. ηγγικεν - ēngiken, zbliżyło się i jest bliskie) bowiem Królestwo Niebieskie." (Ewangelia wg. św. Mateusza 4:16-17)

"Bóg wypełnił to, co zapowiedział ustami wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Dlatego nawróćcie się (gr. μετανοησατε - metanoēsate, opamiętajcie się i zmieńcie myślenie) i zwróćcie się (gr. επιστρεψατε - epistrepsate, nawróćcie się i zawróćcie) do Boga, by oczyścił (gr. το εξαλειφθηναι - to eksaleifthēnai, by zostały wymazane i starte, także zgładzone i przebaczone) was z grzechów, żeby mogły przyjść od obecności (gr. προσωπου - prosōpou, oblicza i twarzy) Pana czasy (gr. καιροι - kairoi, stosownej pora, tj. dogodny okres do jakichś działań, np. czas żniw i zbiorów, zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem; por.2Kor.6:2) wytchnienia (gr. αναψυξεως - anapsykseōs, pokrzepienia, orzeźwienia i odświeżenia) i aby posłał wcześniej zapowiedzianego wam Mesjasza, Jezusa. Teraz musi On pozostać w niebie aż do czasu ostatecznego, odnowienia wszystkiego, jak to dawno temu powiedział Bóg, przemawiając przez świętych proroków." (Dzieje Apostolskie 3:18-21)


Nawrócenie - 18 listopada 2014r.

"Szukajcie (hbr. דרשו - doresz, domagajcie się i życzcie sobie, także zapytujcie się i dowiadujcie o; por.Ewang.Mat.7:7-8; Ewang.Łuk.11:1-13) Jahwe, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, póki jeszcze jest blisko (por.Iz.7:14; Ewang.Mat.1:18-23). Niechaj bezbożny (hbr. רשע - resza/rasza, zły i nikczemny, także grzeszny i niegodziwy, wredny i podły) zejdzie ze swej drogi, a człowiek występny niech odejdzie od swoich złych myśli. Niech zawróci do Jahwe, a On zmiłuje się nad nim, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Albowiem moje myśli nie są myślami waszymi, ani wasze drogi jak Moje drogi - stwierdza uroczyście Jahwe. O ile niebiosa przewyższają ziemię, o tyle Moje drogi przewyższają wasze i myśli moje wyższe są niż wasze." (Księga Izajasza 55:6-9)

"Dam im serce zdolne (por.Ezech.11:17-20; 36:25-27), aby mogli mnie poznać, że to Ja jestem Jahwe. Jeżeli zwrócą się (hbr. ישבו - szaw, powrócą, wrócą i zawrócą) do Mnie całym swoim sercem, Oni będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem (por.2Kor.6:14-7:1)." (Księga Jeremiasza 24:7)

"Grzechy nasze zaniósł (Jezus Chrystus) na własnym ciele na drzewo krzyża, abyśmy umarli dla grzechów i żyli dla sprawiedliwości. Jego sińcami zostaliście uleczeni (gr. ιαθητε - iathēte, zostaliście uzdrowieni; por.Iz.53 rozdz.). Albowiem byliście jak owce, które zabłądziły (gr. πλανωμενα - planōmena, które są zwodzone i wprowadzane w błąd), ale teraz zwróciliście się (gr. επεστραφητε - epestrafēte, zostaliście nawróceni i nawróciliście się) do Pasterza (por.Ps.23; Ezech.34:11-16. 22-24; Ewang.Łuk.15:1-7; Ewang.Jan.10:8-17. 27-30) i Stróża (gr. επισκοπον - episkopon, Doglądającego i Dozorującego; por.Ps.121:1-8) waszych dusz." (1 List św. Piotra 2:24-25)


Nawrócenie jako nowe narodzenie - 17 listopada 2014r.

"Jezus zaś odpowiedział (Nikodemowi): Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Jeśli ktoś nie narodzi się na nowo (gr. ανωθεν - anōthen, także z góry), nie jest zdolny (gr. ου δυναται - ou dynatai, nie może) ujrzeć Królestwa Bożego. Wtedy Nikodem zapytał: Jak może człowiek narodzić się, będąc starym? Czy może wejść z powrotem do łona matki i zostać narodzony? Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i Ducha, nie jest w stanie (gr. ου δυναται - ou dynatai, nie może) wejść do Królestwa Bożego. To, co się narodziło z ciała (gr. σαρκος - sarkos, cielesnej, upadłej i grzesznej po Adamie natury; por.1Moj.3 rozdz.; Rz.5:13-19; 1Kor.15:47-50; Gal.5:24-26), jest ciałem (gr. σαρξ - sarks, cielesną, upadłą i grzeszną po Adamie naturą...), ale to zrodzone z Ducha jest duchem. Nie dziw się tak, gdy ci mówię, Trzeba (gr. δει - dei, także jest konieczne) wam się powtórnie narodzić (gr. ανωθεν - anōthen, także z góry). Wiatr wieje tam, gdzie chce i słyszysz jego szum, ale nie wiesz, skąd nadciąga i dokąd wieje (gr. υπαγει - hypagei, odchodzi). Tak dzieje się z każdym, kto narodził się z Ducha (por.Ezech.11:17-20; 36:25-27)." (Ewangelia wg. św. Jana 3:3-8)

"Jezus zawołał jakieś dziecko, postawił je pośród nich i powiedział: Zapewniam was, że jeżeli się nie zmienicie (gr. μη στραφητε - mē strafēte, nie zawrócicie, także nie nawrócicie) i nie staniecie się jak małe dzieci, na pewno nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego. Kto zatem stanie się tak mały i pokorny (gr. ταπεινωση εαυτον - tapeinōsē heauton, poniżyłby i uniżyłby siebie) podobnie jak to dziecko, ten dopiero będzie coś znaczył (gr. εστιν ο μειζων - estin ho meizōn, jest większy) w Królestwie Niebieskim." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 18:2-4)

"Dlatego porzućcie wszelkie przejawy złości (gr. κακιαν - kakian, także niegodziwość), wszelki podstęp (gr. δολον - dolon, oszustwo) i udawanie (gr. υποκρισεις - hypokriseis, obłudę i hipokryzję), zazdrość (gr. φθονους - fthonous, zawiść) i jakiekolwiek oczernianie (gr. καταλαλιας - katalalias, obmowy i szkalowania). Jak dopiero co narodzone niemowlęta pragnijcie czystego (gr. αδολον - adolon, niesfałszowanego i niepodstępnego, także nieskażonego i szczerego) mleka słowa Bożego, które da wam siły do duchowego wzrostu ku zbawieniu, ponieważ doświadczyliście (gr. εγευσασθε - egeusasthe, skosztowaliście i zasmakowaliście) już, jak dobry (gr. χρηστος - chrēstos, łagodny i miły, a także szczodry i łaskawy) jest Pan. Przychodźcie (gr. προσερχομενοι - proserchomenoi, zbliżajcie się) do Niego jako do drogocennego Żywego Kamienia, nie uznanego (gr. αποδεδοκιμασμενον - apodedokimasmenon, odrzuconego i niezaakceptowanego) wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego (gr. εντιμον - entimon, kosztownego i szacownego, uszanowanego i uczczonego; por.Iz.42:1-4; Ewang.Mat.3:17; 17:5; Ewang.Mk.1:9-11; 9:7; Ewang.Łuk.3:21-22; Ewang.Jan.12:27-30; 2P.1:16-21). Wy sami też, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom aby być świętym kapłaństwem i składać (gr. ανενεγκαι - anenegkai, przynosić) duchowe ofiary, miłe (gr. ευπροσδεκτους - euprosdektous, bardzo godne przyjęcia, najbardziej pożądane, także akceptowalne i przyjemne) Bogu, za pośrednictwem (gr. δια - dia, przez) Jezusa Chrystusa." (1 List św. Piotra 2:1-5)


Nowe narodzenie - 16 listopada 2014r.

"Przyszedł (Chrystus, Słowo Boże, Które stało się Ciałem; por.Ewang.Jan.1:1.14.) do swoich, swoi Go jednak nie przyjęli. Lecz wszystkim tym, którzy go przyjęli, dał przywilej (gr. εξουσιαν - eksousian, prawo i władzę, także zdolność i wolność; por.Rzym.8:14-17) stania się dziećmi Boga, tym, którzy wierzą w Imię Jego (por.Dz.Ap.16:27-34; Rzym.10:8-13), którzy narodzili się nie z krwi, ani z fizycznego popędu (gr. εκ θεληματος σαρκος - ek thelēmatos sarkos, z woli ciała; por. cielesnej, upadłej i grzesznej po Adamie natury; por.1Moj.3 rozdz.; Rz.5:13-19; 1Kor.15:47-50; Gal.5:24-26), ani z upodobania mężczyzny, ale z Boga się narodzili." (JEZUS w Ewangelii wg. św. Jana 1:11-13)

"Podjąwszy takie postanowienie, zrodził (gr. απεκυησεν - apekyēsen, spłodził) On (Bóg) nas przez słowo (gr. λογω - logō, wypowiedzi zrozumiałe umysłem; por.Hbr.6:4-6) prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem (gr. απαρχην - aparchēn, pierwociną) wszystkiego, co stworzył." (List św. Jakuba 1:18)

"Narodziliście się na nowo (gr. αναγεγεννημενοι - anagegennēmenoi, którzy są odradzeni, a także ponownie zradzani; por.1P1:2-5) nie z ziarna, które ulega zniszczeniu, ale z niezniszczalnego. Jest to bowiem żywe i nieprzemijające (gr. μενοντος εις τον αιωνα - menontos eis ton aiōna, trwające na wieki) Słowo (gr. λογου - logou, wypowiedzi zrozumiałe umysłem; por.Ewang.Łuk.8:11.15) Boże." (1 List św. Piotra 1:23)


Świadectwo o Bożym Miłosierdziu - 15 listopada 2014r.

"Kochajcie (gr. αγαπατε - agapate, miłujcie, ofiarnie i bezwarunkowo, jak wcześniej Bóg nas por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; aby także móc odwzajemniać ją Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać innym ludziom, nawet wrogom; por.Mt5:44;) swoich wrogów (por.Rzym.12:17-21), wyświadczajcie im dobro (gr. αγαθοποιειτε - agathopoieite, dobrze czyńcie) i udzielajcie pożyczek, niczego w zamian się nie spodziewając (gr. απελπιζοντες - apelpizontes, oczekując w zamian), a otrzymacie hojną (gr. πολυς - polys, wielką) zapłatę, oraz będziecie synami Najwyższego; albowiem jest On łaskawy (gr. χρηστος - chrēstos, łagodny i przyjemny, miły, uprzejmy i szczodry; por.Ps.34:9; 1P.2:3) dla ludzi niewdzięcznych i złych (gr. πονηρους - ponērous, niegodziwych i grzesznych, a także nikczemnych i zepsutych, haniebnych, podłych i ohydnych; por.Ewang.Mat.5:42-48). Stawajcie się miłosierni (gr. οικτιρμονες - oiktirmones, także litościwi i współczujący), podobnie jak wasz Ojciec jest miłosierny (gr. οικτιρμων - oiktirmōn, także litościwy i współczujący) i nie osądzajcie, a nie będziecie osądzeni. Nie skazujcie (gr. μη καταδικαζετε - mē katadikazete, nie potępiajcie) a nie zostaniecie skazani (gr. ου μη καταδικασθητε - ou mē katadikasthēte, nie zostaniecie potępieni). Bądźcie wyrozumiali (gr. απολυετε - apolyete, uwalniajcie i wypuszczajcie, a także darowujcie, odpuszczajcie i przebaczajcie), a i Bóg wam okaże wyrozumiałość (gr. απολυθησεσθε - apolythēsesthe, zostaniecie uwolnieni i wypuszczeni, a także będzie wam darowane, odpuszczone i przebaczone; por.Ewang.Mat.6:12-15). Hojnie dawajcie, a otrzymacie dary (por.Ewang.Mat.6:1-4): według miary dobrej (gr. καλον - kalon, także pięknej), ścisłej (gr. πεπιεσμενον - pepiesmenon, napchanej, a także natłoczonej, ubitej i ugniecionej), dokładnej (gr. σεσαλευμενον - sesaleumenon, wstrząśniętej) i hojnej (gr. υπερεκχυνομενον - uperekchynomenon, przelewającej się, a także przysypującej się, przepełnionej i obfitej) dadzą wam, w waszą kieszeń (gr. κολπον - kolpon, zanadrze, a także podołek tj. dawniej miejsce pod wierzchnim ubraniem na piersi, za pazuchą, również mając coś w pogotowiu, co w odpowiedniej chwili można ujawnić). Bo miarą, jaką odmierzacie, będzie i wam odmierzone (gr. αντιμετρηθησεται - antimetrēthēsetai, odmierzą proporcjonalnie)!" (JEZUS w Ewangelii wg. św. Łukasza 6:35-38)

"Odbywa się bezlitosna (gr. ανιλεως - anileōs, bez miłosierdzia) sprawa sądowa nad tym, który nie okazuje (gr. μη ποιησαντι - mē poiēsanti, który nie czynił) miłosierdzia. Miłosierdzie góruje (gr. κατακαυχαται - katakauchatai, chełpi się, chlubi i przechwala) nad sądem. Cóż to pomoże (gr. τι το οφελος - ti to ofelos, co za korzyść i pożytek), bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić (gr. σωσαι - sōsai, także uratować)? Jeśli brat albo siostra nie mają się w Co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba (gr. τροφης - trofēs, pożywienia i pokarmu), a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje (gr. επιτηδεια - epitēdeia, koniecznych rzeczy), cóż to pomoże (gr. τι το οφελος - ti to ofelos, jaka z tego korzyść i pożytek)? Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków (gr. εργα - erga, dzieł), martwa jest sama w sobie. Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich." (List św. Jakuba 2:13-18)

"Trwajcie (gr. εαυτους... τηρησατε - heautous... tērēsate, siebie samych... zachowajcie i ustrzeżcie) w Bożej miłości (gr. αγαπη - agapē; ofiarnej i bezwarunkowej) wyczekując na miłosierdzie naszego Pana Jezusa Chrystusa, który obdarzy was życiem wiecznym. Bądźcie wyrozumiali (gr. ελεειτε - eleeite, miejcie litość, współczucie, oraz miłosierdzie, także karćcie i napominajcie) dla tych, którzy mają wątpliwości (gr. διακρινομενοι - diakrinomenoi, także którzy są w niepewności). Innych ratujcie wyrywając (gr. αρπαζοντες - harpazontes, porywając; por.Ewang.Jan.3:16-21; Rzym.1:5) ich z ognia potępienia. Dla jeszcze innych miejcie współczucie połączone respektem dla świętości, mając w nienawiści (gr. μισουντες - misountes, brzydząc się, a także mając odrazę) nawet szatę (gr. χιτωνα - chitōna, tunikę) która została skalana przez ciało ich grzechami. A Temu, który ma moc zachować was bez grzechu (gr. απταιστους - aptaistous, nieupadłymi) tak, abyście bez nagany z radością stanęli przed jego pełnym chwały tronem. Bogu jedynemu, który zbawił nas przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana, niech będzie chwała i uwielbienie (gr. μεγαλωσυνη - megalōsynē, wielkość i majestat), moc i władza teraz i po wszystkie wieki. Amen." (List św. Judy 1:21-25)


Postępowanie w Bożym Miłosierdziu - 14 listopada 2014r.

"Oto co powiedział Jahwe Zastępów: Dbajcie o sprawiedliwe sądy (por.Ewang.Jan.7:24), okazujcie sobie wzajemnie miłość (hbr. וחסד - chesed, łaskę i dobrodziejstwo, dobroć i litość) i miłosierdzie (hbr. ורחמים - rachamim, litość i współczucie; por.Mich.6:8)! Nie krzywdźcie wdowy i sieroty, obcego i biednego. Przeciwko sobie nawzajem nie żywcie (hbr. תחשבו - choszew, myślcie) w sercach waszych złości (por.Jak.1:19-27)." (Księga Zachariasza 7:9-10)



"Gdy Jezus odpoczywał w domu przy stole, wielu nieuczciwych poborców (gr. τελωναι - telōnai, celników) i innych ludzi, uważanych za grzeszników przysiadało się do Niego. Widząc to faryzeusze zapytali Jego uczniów: Dlaczego wasz nauczyciel zasiada przy jednym stole (gr. εσθιει - esthiei, je, spożywa) z poborcami podatków i grzesznikami? A gdy Jezus to pytanie usłyszał, rzekł im: nie zdrowi (gr. ισχυοντες - ischyontes, silni) potrzebują lekarza, ale ci źle się czujący. A teraz idźcie i zrozumcie słowa Pisma: Pragnę miłosierdzia (gr. ελεον - eleon, także litości) bardziej niż ofiary (por.Ozeasz.6:6; Ewang.Mat.12:6-7; 23:23-26). Ja nie przyszedłem aby wezwać (gr. καλεσαι - kalesai, także powołać) nieskazitelnych (gr. δικαιους - dikaious, sprawiedliwych), ale zbłąkanych (gr. αμαρτωλους - hamartōlous, grzeszników) do nawrócenia (gr. μετανοιαν - metanoian, zmiany myślenia)." (Ewangelia wg. św. Mateusza 9:10-13)

"Otrzymaliśmy też różne dary które mają być używane stosownie do udzielonej nam łaski. Jeśli twoim darem jest proroctwo, używaj go według proporcji wiary. Jeśli ktoś posiada dar służenia innym, niech służy, jeśli jesteś nauczycielem, to po to, by pouczać; kto umie napominać (gr. παρακαλων - parakalōn, zachęcać i prosić, wzywać i budzić), używaj swego daru, aby napominać (gr. παρακλησει - paraklēsei, zachęcać i pocieszać, usilnie prosić, wzywać i budzić). jeśli ktoś dzieli się swoimi dobrami, niech to czyni ze szczerego (gr. απλοτητι - haplotēti, prostego i wspaniałomyślnego, hojnego i szlachetnego, a także szczodrego i wielkodusznego) serca. Kto przewodniczy, niech działa z zapałem (gr. σπουδη - spoudē, gorliwie i pilnie). Kto pełni uczynki miłosierdzia (gr. ελεων - eleōn, litujący się i miłujący), niech czyni to w radosnym usposobieniu (gr. εν ιλαροτητι - en hilarotēti, w wesołości i radości, a także skwapliwie, ochoczo i z zapałem)." (List do Rzymian 12:6-8)


Boże Miłosierdzie obecne w przebłaganiu - 13 listopada 2014r.

"Pan zaś, nasz Bóg, jest miłosierny (hbr. הרחמים - rachamim, litościwy i współczujący) i okazuje łaskawość (hbr. והסלחות - soleach/salach, wybaczenie, przebaczenie i darowanie; por.Rzym.5:5-11), choć zbuntowaliśmy się przeciw Niemu. Nie byliśmy posłuszni (hbr. שמענו - szomea, słuchając) głosowi Jahwe, Boga naszego żeby postępować według Jego praw, które nam dał za pośrednictwem swoich sług, proroków." (Księga Daniela 9:9-10)



"Któż jest Bogiem jak Ty, który daruje winy i przebacza grzechy ocalałej reszcie dziedzictwa Twego? Nie będzie wiecznie trwał w swoim gniewie, bo upodobał sobie miłosierdzie (hbr. חסד - chesed, łaskę i dobrodziejstwo, dobroć i litość). On zwróci się ku nam, ulituje się (hbr. ירחמנו - rachamim, okaże miłosierdzie) nad nami, zmaże wszystkie nasze winy i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy." (Księga Micheasza 7:18-19)

"Ponieważ dzieci są uczestnikami ciała i krwi, to i On także z nimi w nich uczestniczył, aby przez swoją śmierć pokonać (gr. καταργηση - katargēsē, unieważnić i uznać za bezużytecznego) władcę śmierci, to jest diabła (gr. διαβολον - diabolon, oszczercę). W ten sposób mógł uwolnić wszystkich tych, którzy z lęku przed śmiercią w ciągu całego życia pozostawali w niewoli. Oczywiste jest przecież, że nie aniołom przychodzi z pomocą, lecz przygarnia (gr. επιλαμβανεται - epilambanetai, ujmuje się za) potomstwo Abrahama. Dlatego czuł się zobowiązany całkowicie upodobnić się do braci, aby stać się miłosiernym i wiernym arcykapłanem przed Bogiem, by przebłagać Go za grzechy całego ludu. Skoro bowiem sam cierpiał śmierć, kiedy poddano Go próbie (gr. πειρασθεις - peirastheis, został doświadczony i wypróbowany), może też dopomóc przechodzącym przez próby (gr. πειραζομενοις - peirazomenois, którzy są doświadczani i poddawani próbie)." (List do Hebrajczyków 2:14-18)


Doświadczanie Bożego Miłosierdzia - 12 listopada 2014r.

"Nie zazna szczęścia (hbr. יצליח - tsalach, odnosząc sukces) kto ukrywa swe przewinienia (hbr. פשעיו - pesza, przestępstwa i zbrodnie), ale kto je wyznaje (por.1Jan.1:7-2:2) i porzuca, znajdzie miłosierdzie (hbr. ירחם - rachem, litość)." (Przypowieści Salomona 28:13)



"Ale i jeszcze teraz mówi Jahwe: nawróćcie się (hbr. שבו - szaw, powróćcie; por.Ewang.Łuk.15:10-24) do mnie z całego serca, poszcząc, płacząc i lamentując. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty, oraz nawróćcie się do Jahwe, Boga waszego, bo jest On łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i pełen dobroci (hbr. חסד - chesed, łaski i dobrodziejstwa, dobroci i litości), a lituje się (hbr. ונחם - menachem, pociesza) na widok niedoli." (Księga Joela 2:12-13)

"Niech będzie pochwalony (gr. ευλογητος - eulogētos, błogosławiony) Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, źródło miłosierdzia (gr. οικτιρμων - oiktirmōn, okazów miłosierdzia i litości) i Bóg wszelkiego pokrzepienia (gr. παρακλησεως - paraklēseōs, pociechy i ogromnej zachęty, a także umocnienia i wszelkiego wezwania)! To On dodaje nam otuchy (gr. παρακαλων - parakalōn, pociesza i zachęca, a także pokrzepia i umacnia, koi i budzi) we wszelkich naszych przeciwnościach (gr. θλιψει - thlipsei, ucisku i utrapieniu, także nieszczęściu i utrudnieniu), abyśmy również mogli pokrzepiać (gr. παρακαλειν - parakalein, pocieszać i zachęcać, a także umacniać i pokrzepiać) innych w każdym ich trudnym położeniu (gr. θλιψει - thlipsei, ucisku i utrapieniu...) tym właśnie pokrzepieniem (gr. παρακλησεως - paraklēseōs, pocieszaniem i zachętą...), którego sami doznajemy od Boga." (2 List do Koryntian 1:3-4)


Miłosierdzie Boże nad nami - 11 listopada 2014r.

"Jahwe zstąpił w obłoku, a Mojżesz stanął tam przy Nim i wzywał Imię Jahwe. Przeszedł Jahwe przed jego oczyma, więc zawołał: Jahwe jest Bogiem miłosiernym i łaskawym, cierpliwym, pełnym życzliwości (hbr. חסד - chesed, łaski, dobroci i litości) i wierności." (2 Księga Mojżeszowa 34:5-6)

"Pragnę to jednak wziąć sobie do serca, oraz z tego powodu nabieram otuchy, bo nie wyczerpała się litość (hbr. חסדי - chesed, łaska, dobrodziejstwo i dobroć, a także życzliwość i uprzejmość) Jahwe, bowiem nieskończone jest Jego miłosierdzie (hbr. רחמיו - rachamim, także litość i współczucie). Codziennie wciąż się odnawia gdyż ogromna jest Twoja wierność." (Treny Jeremiasza 3:21-23)

"Niech będzie z nami łaska, miłosierdzie (gr. ελεος - eleos, także litość) i pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, w prawdzie i miłości (gr. αγαπη - agapē, ofiarnej i bezwarunkowej: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać ją Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, również wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czynnie, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10)." (2 List św. Jana 1:3)


Wielkość Miłosierdzia Bożego - 10 listopada 2014r.

"Twój Bóg, Jahwe, jest Bogiem miłosiernym (hbr. רחום - rachuwm, współczującym, litościwym, a także łaskawym) nie opuści cię i nie wytępi cię. On nie zapomni o przymierzu jakie zawarł, składając przysięgę, z waszymi ojcami." (5 Księga Mojżeszowa 4:31)

"Tak mówi Jahwe: Niechaj mędrzec nie chwali się swą mądrością i niech się siłacz (hbr. הגבור - gibor, bohater, a także mistrzowski, władczy i dzielny) nie chlubi własną siłą (hbr. בגבורתו - gibora, bohaterstwem, a także dzielnością, znajomością i mistrzostwem, biegłością, przewagą i dominacją), ani niech bogaty nie chwali się zamożnością (1Tym.6:17-19; Jak.1:9-10). Raczej chcąc się chlubić, to tym niech się chlubi, że zrozumiał i poznał Mnie, że to Ja jestem Jahwe, który dobro (hbr. חסד - chesed, łaskę i litość, miłosierdzie, a także miłość) czyni, oraz prawo i sprawiedliwość (hbr. וצדקה - cdaka, dobroczynność) na ziemi. w tym bowiem mam upodobanie, mówi Jahwe." (Księga Jeremiasza 9:22-23)

"Wybrani zostali zgodnie z tym, co przewidział Bóg Ojciec, w celu uświęcenia w Duchu, dla posłuszeństwa i zostali pokropieni krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech was napełnią obficie! Chwała (gr. ευλογητος - eulogētos, błogosławienie i wysławianie) niech będzie Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który zgodnie ze swym wielkim miłosierdziem odrodził nas do żywej nadziei przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. On też dla nas zachował w niebie dziedzictwo które nie może ulec skażeniu (gr. αφθαρτον - aftharton, niezniszczalne), zepsuciu (gr. αμιαντον - amianton, nieskazitelne i nieskalane) ani nie zwiędnie (gr. αμαραντον - amaranton, także niewygasające) w niebie. Jesteście chronieni (gr. φρουρουμενους - frouroumenous, strzeżeni i pilnowani) mocą Boga przez wiarę w zbawienie (gr. σωτηριαν - sōtērian, także wyzwolenie), gotowe objawić się w ostatecznym czasie (gr. καιρω - kairō, stosownej porze, tj. dogodnym okresie do jakichś działań, np. czas żniw i zbiorów, zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem; por.2Kor.6:2)." (1 List św. Piotra 1:2-5)


Boże Miłosierdzie - 9 listopada 2014r.

"Odpowiedział Bóg Jahwe: Ja sprawię, że przejdzie przed tobą cała dobroć moja i wygłoszę przed tobą Imię Jahwe. Okazuję bowiem łaskawość temu, komu daję łaskę, a miłosierny (hbr. ורחמתי - merachem/richem, lituję się, a także współczuję; por.Ewang.Mat.5:44-48) jestem dla tego, dla kogo chcę być miłosierny (Rz.9:15-16)." (2 Księga Mojżeszowa 33:19)

"Alleluja. Chwalcie Jahwe, bo na wieki jego miłosierdzie (hbr. חסדו - chesed; łaska i dobrodziejstwo, dobroć i litość; por.Ps.59.16). Chwalcie Boga nad bogami, bo na wieki jego miłosierdzie." (Księga Psalmów 136:1-2)

"Kiedy jednak objawiła dobrotliwość (gr. χρηστοτης - chrēstotēs, uprzejmość, łagodność i dobroć) i łaskawość (gr. φιλανθρωπια - filanthrōpia, życzliwość, miłość ludzi i czułość, także uprzejmość, życzliwość i dobroć) Boga, naszego Zbawiciela. Zbawił nas nie na podstawie jakichś sprawiedliwych czynów, które spełniliśmy, ale według swojego miłosierdzia (gr. ελεον - eleon, także litości; por.por.Ef.2:4-5; Hbr.4:16; 1P.1:3). Odrodził nas przez chrzest i odnowił mocą Ducha Świętego. Wylał Go na nas obficie, za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. Uczynił to, abyśmy dzięki Jego łasce mogli zostać uznani przez Boga za sprawiedliwych, byśmy mogli stać się dziedzicami życia wiecznego którego z ufnością oczekujemy (gr. κατ ελπιδα - kat elpida, według nadziei)." (List do Tytusa 3:4-7)


Kontrola gniewu ludzkiego - 8 listopada 2014r.

"Poddaj się (hbr. דום - dom lew, zatrzymaj się, ucisz się, a także ukórz się przed) Bogu Jahwe i Jemu zaufaj. Nie oburzaj się na tego, któremu się powodzi, ani na człowieka co obmyśla zasadzki. Nie poddawaj się złości i porzuć zapalczywość (hbr. חמה - chema/chamat, gniew, a także furię i szał, złość i oburzenie, niezadowolenie i zapalczywość). Nie oburzaj się, bo to prowadzi tylko do złego." (Księga Psalmów 37:7-8)

"Cierpliwy (hbr. ארך - aroch/ orech, powolny w, i nieskory do, hbr. אפים - af, gniewu i złości a także irytacji i rozdrażnienia, łagodny i pobłażliwy; por. Gal.5:22-23-Owoc Ducha Św. - ...cierpliwość i wyrozumiałość, uprzejmość i łagodność, opanowanie i wstrzemięźliwość...) jest zawsze mądrzejszy (hbr. תבונה - twuna, rozsądniejszy i więcej rozumiejący), a porywczy ujawnia głupotę." (Przypowieści Salomona 14:29)

"Możecie mieć gniewne uczucia (gr. οργιζεσθε - orgizesthe, będąc oburzonymi, a także rozdrażnionymi i zirytowanymi), ale strzeżcie się, aby w gniewie nie popełnić grzechu (por.Jak.1:18-22). Niech słońce nie zachodzi nad zagniewaniem (gr. παροργισμω - parorgismō, oburzeniem i utrapieniem, a także wściekłością i zapalczywością) waszym. Nie dawajcie diabłu (gr. διαβολω - diabolō, oszczercy) okazji do działania.(gr. τοπον - topon, miejsca)." (List do Efezjan 4:26-27)


Gniew Boży wzywa do nawrócenia - 7 listopada 2014r.

"Bóg jest moją tarczą, który zbawia ludzi prawego (hbr. ישרי - joszer/jaszar, uczciwego i szczerego, prostego, a także czystego) serca. Pan sędzią sprawiedliwym, i Bóg codziennie obrusza się straszliwie (hbr. זעם - za'am, wścieka się i gniewa, wzburza się i oburza, a także jest groźny, sroży się i karze; por.Przyp.Sal.2:11-12; Hbr.12:4-17; Obj.3:19) na niesprawiedliwego. Jeżeli się nie nawróci; miecz (por.Hbr.4:12-13) Swój naostrzy..." (Księga Psalmów 7:11-13)

"Zaczęli przychodzić do niego (Jana Chrzciciela) ludzie z Jerozolimy i całej Judei, a także z okolic nadjordańskich. Wyznawali swoje grzechy, on zaś chrzcił (gr. εβαπτιζοντο - ebaptizonto, zanurzał) ich w wodach Jordanu. Ujrzawszy jednak wielu faryzeuszów i saduceuszów przystępujących do chrztu (gr. βαπτισμα - baptisma, zanurzenia) jego, gromił więc ich: Plemię żmijowe, kto wam pokazał, by uciekać od zbliżającego się gniewu (Ewang.Mat.12:33-37; 23rozdz.)? Jeśli naprawdę odwróciliście się od grzechów do Boga, najpierw pokażcie owoc godny nawrócenia (gr. μετανοιας - metanoias, zmiany myślenia)! Nie myślcie sobie, że możecie powoływać się na Abrahama jako swego praojca, bo mówię wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić synów Abrahamowi! Już Siekiera (Bożego sądu) jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo które nie przynosi (gr. μη ποιουν - mē poioun, nie czyni) dobrego (gr. καλον - kalon, także pięknego i szlachetnego) owocu, zostanie wycięte (gr. εκκοπτεται - ekkoptetai, odcięte; por.Ewang.Mat.7:12-29; Ewang.Łuk.13:1-9; Ewang.Jan.15:1-17; Rz.11:17-36) i wrzucone do ognia." (Ewangelia wg. św. Mateusza 3:5-10)

"Porzuciliście bałwochwalstwo (gr. ειδωλων - eidōlōn, bożki i fałszywych bogów) i nawróciliście się (gr. επεστρεψατε - epestrepsate, zawróciliście), do Boga, aby służyć (gr. δουλευειν - douleuein, być niewolnikami; por.1Kor.7:22; Ef.6:6; ) Bogu żywemu i prawdziwemu, oraz wypatrywać (gr. αναμενειν - anamenein, oczekiwać) z niebios powrotu Jego Syna, Jezusa, którego wzbudził z martwych, a który nas ocala (gr. ρυομενον - ryomenon, ratuje i wyrywa, a także uwalnia, ochrania i wybawia) od nadchodzącego sądu (gr. οργης - orgēs, gniewu i oburzenia) Bożego" (1 List do Tesaloniczan 1:9-10)


Gniew Boży inny od złości człowieka - 6 listopada 2014r.

"Gdy ich gromił, błagali Go, nawracali się i znów szukali Boga. Przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg, Najwyższy, ich Wybawicielem. Lecz oszukiwali Go swymi ustami, a językiem swym kłamali Mu. Serce ich nie było przed Nim szczere i nie dochowali wierności Jego Przymierzu. On jednak, litując się, przebaczał ich nieprawości i nie zgładził. Często odwracał swój gniew i powstrzymywał swoją zapalczywość. Pamiętał, że są tylko ciałem i tchnieniem (hbr. רוח - ruach, duchem i wiatrem; por.Iz.40:6-8), które odchodzi i nigdy nie wraca (por.1Mojż.3:19; 6:5; 8:21)." (Księga Psalmów 78:34-39)

"Odmieniło się we mnie serce i litość moja się poruszyła. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, nie chcę po raz wtóry niszczyć Efraima, gdyż Ja jestem Bogiem, a nie człowiekiem i Świętym (hbr. קדוש - kadosz, odrębny, inny i oddzielony), co wśród was przebywa. Nie będę się kierował gniewem. Pójdą śladami Jahwe, który jak lew zaryczy, a kiedy zaryczy, zbiegną się Jego synowie (Joel.2:10-16)..." (Księga Ozeasza 11:8-10)

"W przeszłości, z powodu waszych upadków (gr. παραπτωμασιν - paraptōmasin, także występków) i grzechów byliście martwi duchowo, bo postępowaliście według zasad (gr. αιωνα - aiōna, wieku; por.Rz.12:2; 1Jan.2:15-17) tego świata, Służyliście duchowemu władcy, demonicznych mocy (gr. αρχοντα της εξουσιας του αερος του πνευματος - archonta tēs eksousias tou aeros tou pneumatos, przywódcy władcy powietrza, ducha), który obecnie działa przez pewnych zbuntowanych (gr. απειθειας - apeitheias, nieposłusznych i nieuległych) ludzi. Wśród nich i my wszyscy dawniej wiedliśmy żywot oddany cielesnym pożądliwościom, spełniając wolę ciała i umysłu. Tak z natury byliśmy, jak i cała reszta (gr. λοιποι - loipoi, pozostali), dziećmi zasługującymi na gniew (Ps.22:2; Iz.53:3-6; Ewang.Mat.27:45-46; Ewang.Mk.15:33-34; Ewang.Jan.1:26-32; Rzym.3:20-26; 5:8-9; Hbr.4:14-16). Jednak Bóg, hojny (gr. πλουσιος - plousios, bogaty) w swej niezmierzonej litości (gr. ελεει - eleei, miłosierdziu), dzięki wielkiej swojej miłości (gr. αγαπην - agapēn, ofiarnej i bezwarunkowej: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać ją Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, również wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czynnie, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10), którą nas ukochał, że nawet gdy byliśmy jeszcze martwi z powodu upadków, razem z Chrystusem nas ożywił, bo z łaski jesteście zbawieni (gr. σεσωσμενοι - sesōsmenoi, uratowani)." (List do Efezjan 2:1-5)


Gniew Boży wyrażeniem Świętości Boga - 5 listopada 2014r.

"W pierwszym roku swojego królowania (Król Hiskiasz), zaraz w pierwszym miesiącu, otworzył bramy świątyni Jahwe i je naprawił. Sprowadził następnie kapłanów i lewitów i zgromadził ich na dziedzińcu wschodnim. Tak przemówił do nich: Posłuchajcie mnie, lewici! Teraz poświęćcie się i poświęćcie również Świątynię Jahwe, Boga ojców waszych i wyrzućcie ze Świątyni wszystko, co nieczyste (por.Ewang.Mat.21:10-16; Ewang.Mk.11:15-19; Ewang.Łuk.19:45-48; Ewang.Jan.2:13-17). Ojcowie nasi dopuścili się wielu grzechów i czynili to, co jest złe w oczach naszego Boga, Jahwe, opuścili Go i odwracając swoje oblicza od Przybytku Jahwe, plecami odwrócili się od Niego. W Świątyni zamknęli też drzwi Przedsionka i pogasili lampy. Przestali palić kadzidła oraz składać ofiary całopalenia w przybytku Boga Izraela. Dlatego spadł gniew (hbr. קצף - kecef, także wściekłość i oburzenie) Jahwe na Judę i na Jerozolimę, więc wydał ich na rozproszenie, na spustoszenie oraz na pośmiewisko, jak to zresztą sami widzieliście na własne oczy. Dlatego ojcowie nasi polegli od miecza, a synów naszych, nasze córki i nasze żony uprowadzono do niewoli. Postanowiłem więc teraz zawrzeć przymierze z Jahwe, Bogiem Izraela, aby odwrócił od nas zawziętość gniewu swego. Nie ociągajcie się przeto, moje dzieci, bo wybrał was Jahwe, abyście stali w Jego obecności (hbr. לפניו - lefanaw, przed Nim i przed Jego Obliczem) i pełnili Jego służbę, abyście byli Jego sługami i palili na Jego cześć kadzidło." (2 Księga Kronik 29:3-11)

"Służcie Jahwe w bojaźni, a radujcie się w skrusze i Jego stopy z drżeniem całujcie. Aby się nie gniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdy gniew Jego wkrótce się zapali (Ps.1:5-6). Błogosławieni (hbr. אשרי - oszer/aszer, szczęśliwi; por.Ps.24:3-6) wszyscy, którzy mu ufają." (Księga Psalmów 2:11-12)

"Nie możecie pić jednocześnie z kielicha Pana i z kielicha demonów (por.1Kor.3:16-17; 2Kor.6:14-7:1), ani przystępować do stołu Pana i do stołu demonów. Czy mamy Pana do zazdrosnego gniewu (por.Jak.4:4-8) o nas pobudzać? Czy jesteśmy od Niego mocniejsi? Wszystko jest dozwolone, ale nie wszystko jest korzystne (gr. συμφερει - symferei, także pożyteczne). Tak, wszystko mi wolno, lecz nie wszystko służy ku zbudowaniu (gr. ου παντα οικοδομει - ou panta oikodomei, nie wszystko buduje)." (1 List do Koryntian 10:21-23)


Gniew Boży nieodwołalnym i wiecznym wyrokiem - 4 listopada 2014r.

"Jahwe, Bóg wasz kroczący przed wami, On będzie za was walczył, podobnie jak to uczynił na waszych oczach w Egipcie. Widziałeś także na pustyni, jak twój Bóg Jahwe nosił cię, jak niesie ojciec swego syna, przez całą drogę, którą szliście, aż dotarliście do tego miejsca. Jednak pomimo tego nie ufaliście waszemu Bogu, Jahwe, Który szedł przed wami drogą, szukając dla was miejsc na obozowanie. Nocą był dla was słupem ognia oświetlającym wam drogę, którą mieliście kroczyć, a w obłoku za dnia, osłaniającym od słońca. Lecz gdy usłyszał Jahwe głos waszych wypowiedzi, rozgniewał się i przysiągł, mówiąc: Żaden z ludzi tego pokolenia złego, nie ujrzy tej pięknej ziemi, którą przyrzekłem jeszcze ojcom waszym. Zobaczy ją jedynie Kaleb, syn Jefunnego. Jemu i jego synom dam ziemię po której on chodził, ponieważ był posłuszny Jahwe. (por.4Mojż.14:30). Przez was i na mnie rozgniewał się Jahwe, oświadczając: Także i ty nie wejdziesz tam. Lecz wejdzie tam sługa twój Jozue, syn Nuna. Jemu dodaj odwagi (hbr. חזק - chazak, umocnij, a także pobudź i zachęć), bo to on wprowadzi Izraela w posiadanie tej ziemi." (5 Księga Mojżeszowa 1:30-38)

"Pójdźmy, padnijmy przed Nim i pokłońmy się, klęknijmy przed Jahwe, który nas stworzył. On bowiem jest naszym Bogiem, my jesteśmy ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Od dzisiaj, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie waszych serc, jak w Meriba, jak na pustyni pod Massa. Kiedy Mnie ojcowie wasi wystawiali na próbę, doświadczali Mnie, chociaż widzieli dzieła moje. Przez czterdzieści lat budziło we Mnie wstręt to pokolenie. Powiedziałem więc: To lud, którego serce błądzi (hbr. תעי - me'awet jest zniekształcone i zdeformowane, wykrzywione i wypaczone, także schodzące, oraz uciekające z dobrej drogi, jak i chwiejne; por.Ezech.11:18-21; 36:25-27; Ewang.Jan.3:3-8; Ef.4:13-15; Jak.1:5-8) i nie poznali dróg moich. Dlatego poprzysiągłem w gniewie Moim, że nie wejdą do mego odpoczynku." (Księga Psalmów 95:6-11)

"Królowie ziemi, wielcy tego świata (gr. μεγιστανες - megistanes, dostojnicy i majętni ludzie), bogaci, wpływowi (gr. χιλιαρχοι - chiliarchoi, trybuni i dowódcy) i możni (gr. δυνατοι - dynatoi, potężni i skuteczni). Wszyscy, niewolnicy i wolni ludzie ukryli się w jaskiniach i w górach wśród skał. Wołali do gór i do skał: Padnijcie na nas i ukryjcie nas, przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka (por.2Tes.2:6-11 Hbr.2:1-4; 12:26-29; 1P.4:15-19; 2P.3:7-15). Nadszedł bowiem Wielki Dzień Jego gniewu i kto może się uratować?" (Objawienie św. Jana 6:15-17)


Ustępowanie gniewu Bożego - 3 listopada 2014r.

"Jahwe przemówił do Mojżesza: Zstąp na dół, ponieważ źle się zachowuje twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem. Zrobili sobie cielca ulanego i kłaniają się przed nim i składali mu ofiary, mówiąc: Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej. Dalej mówił Jahwe do Mojżesza: Widzę, że jest to lud twardego karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich (por.Jer.13:17) i niech ich zniszczę. Ciebie zaś uczynię ojcem wielkiego narodu. Mojżesz jednak próbował ułagodzić (hbr. ויחל - chalah, smucić, a także prosić i modlić się, błagać usilnie i wyczekiwać z nadzieją) Jahwe, swego Boga (por.2Kron.7:14-16; Ezech.18:21-23)." (2 Księga Mojżeszowa 32:7-11)

"Wróć do Mnie, izraelska zdrajczyni, mówi Jahwe. Już nie zwrócę na was gniewnego oblicza, bo ja jestem miłosierny (hbr. חסיד - chasid, sprawiedliwy i dobry, a także uprzejmy i łaskawy), mówi Jahwe. Nie będę wiecznie się gniewał. (por.Ps.145:7-9)! Zechciej tylko uznać swoje winy, że zbuntowałaś się przeciw swemu Bogu, Jahwe i na swych drogach błądziłaś za obcymi. a mojego głosu wcale nie słuchałaś. mówi Jahwe. Nawróćcie się przekorni synowie, wzywa Jahwe, bo to Ja jestem waszym Panem i przyjmę was..." (Księga Jeremiasza 3:12-14)

"Bóg zaś okazuje dowód swojej miłości (gr. αγαπην - agapēn, ofiarnej i bezwarunkowej: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać tę miłość Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, również wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czynnie, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10) do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus oddał życie za nas (gr. απεθανεν - apethanen, umarł; por.Iz.53:3-7; Ewang.Mk.15:37-38). Skoro więc teraz, uznani jesteśmy za sprawiedliwych dzięki ofierze jego krwi, to tym bardziej zostaniemy przez Niego ocaleni (gr. σωθησομεθα - sōthēsometha, zbawieni i uratowani) od gniewu sądu Bożego! Jeśli będąc wrogami, zostaliśmy pojednani (gr. κατηλλαγημεν - katēllagēmen, także pogodzeni) z Bogiem dzięki śmierci Jego Syna, to tym bardziej, będąc pojednani, dostąpimy zbawienia przez życie jego." (List do Rzymian 5:8-10)


Sens Gniewu Bożego - 2 listopada 2014r.

"Zobaczcie teraz, że to Ja jestem Bogiem, Ja jeden i nie ma niema oprócz Mnie innych bogów. Ja sprowadzam śmierć i Ja sam ożywiam. Ja zadaję, rany i Ja sam uzdrawiam i nikt z mojej ręki nie uwolni. Podnoszę rękę ku niebu i głoszę: Jak jestem żywy na wieki! Kiedy naostrzę swój miecz połyskujący (por.Hbr.4:9-15), a rękę moją do sądu (hbr. במשפט - miszpat, także prawa i wyroku por.1P4:15-19) przyłożę, na swoich wrogach się pomszczę i odpłacę tym, którzy Mnie nienawidzą." (5 Księga Mojżeszowa 32:39-41)

"Jesteś pełen światła o Wspaniały, potężniejszy niż góry odwieczne. Najdzielniejsi stali się łupem, pogrążyli się we śnie, pomdlały już ręce wszystkich bojowników. Od Twojej groźby, Boże Jakuba, nieruchomieją rydwany i konie. Jesteś straszliwy (hbr. נורא - nora, także przerażający; por.Hbr.12:18-29) i kto się przed Tobą ostoi, w godzinę Twego gniewu? Z wysokości niebios Ogłosiłeś swój wyrok. ziemia napełnia się przerażeniem i zamilkła, gdy Bóg powstaje, by dokonać sądu by ocalić wszystkich pokornych (hbr. ענוי - inuj/inujim, torturowanych i męczonych, a także uciśnionych i zgnębionych, poniżonych i cierpiących ucisk) na ziemi" (Księga Psalmów 76:5-10)

"Objawiony jest gniew (gr. οργη - orgē, także oburzenie) Boży z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości (gr. αδικια - adikia, także bezprawiu i nieprawości [w stosunku do Praw Boga]; por.Ewang.Mat.24:12-14) ludzi, którzy swoim złem podeptali (gr. κατεχοντων - katechontōn, zatrzymują) prawdę. Przecież to, co poznać można o Bogu, zostało im objawione (gr. φανερον εστιν - faneron estin, widoczne/jawne jest, a także ewidentne i oczywiste), bo sam Bóg im to pokazał (gr. εφανερωσεν - efanerōsen, ukazał i uczynił widocznym). Już od stworzenia wszechświata odwieczna, niewidzialna (por.Ewang.Jan.20:29; 2Tes.3:1-5; 1P.1:5-11) jego moc i boskość przemawia w Jego dziełach, widoczne dla wszystkich, dlatego ludzie nie mają wymówki (gr. αναπολογητους - anapologētous, obrony), bo chociaż poznali Boga, nie złożyli mu jako Bogu czci (gr. ουχ ως θεον εδοξασαν - ouch hōs theon edoksasan, nie jak Boga chwalili) i nie okazali Mu też wdzięczności jako Bogu. Przeciwnie, popadli w bezsensowne rozmyślania (gr. εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων - emataiōthēsan en tois dialogismois, zostali uczynieni próżnymi/nikczemnymi w rozważaniach/zamysłach/rozumowaniu ich) a ich bezrozumne serca pogrążyły się w ciemności (por.Ewang.Jan.3:12-21; 8:12; 1Jan.1:5-9)." (List do Rzymian 1:18-21)


Łaską obdarzeni i innych nią obdarowujący - 1 listopada 2014r.

"Miejcie udział w zaspokajaniu potrzeb innych wierzących (gr. αγιων - hagiōn, świętych) i okazujcie (gr. διωκοντες - diōkontes, ścigajcie i zabiegajcie) szczerą gościnność. Dobrze mówcie (gr. ευλογειτε - eulogeite, błogosławcie i wysławiajcie) o prześladujących was; błogosławcie ich, a nie złorzeczcie (gr. μη καταρασθε - mē katarasthe, nie przeklinajcie)! Radujcie się z tymi, którzy się radują, a płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie wyrozumiali jedni dla drugich (gr. αυτο εις αλληλους φρονουντες - auto eis allēlous fronountes, bądźcie między sobą jednomyślni a także bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach, oraz jednakowo usposobieni). Nie bądźcie wyniośli, ale zabiegajcie o przyjaźń (gr. συναπαγομενοι τοις - synapagomenoi tois, dostosowując się do) ludzi pokornych (gr. ταπεινοις - tapeinois, także uniżonych). Nie uważajcie samych siebie za mądrych (gr. φρονιμοι - fronimoi, rozumnych i rozsądnych). Nikomu złem za zło nie odpłacajcie (gr. αποδιδοντες - apodidontes, oddający), lecz starajcie się (gr. προνοουμενοι - pronooumenoi, myślcie zawczasu i troszczcie się), o to co szlachetne (gr. καλα - kala, dobre i piękne) przed wszystkimi ludźmi. Jeśli to możliwe i od was to zależy, ze wszystkimi żyjcie w zgodzie (gr. ειρηνευοντες - eirēneuontes, zachowujcie pokój). Kochani (gr. αγαπητοι - agapētoi, umiłowani ofiarnie i bezwarunkowo: por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać tę miłość Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; jak i okazywać bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, również wrogom; por.Mt5:44; wszystkim w czynach, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10) moi, sami nie wymierzajcie sprawiedliwości (gr. μη εαυτους εκδικουντες - mē heautous ekdikountes, także nie mścijcie się sami), lecz zostawcie sprawę gniewowi Bożemu, bo przecież jest napisane: Wymierzanie sprawiedliwości (gr. εκδικησις - ekdikēsis, ukaranie i pomsta) należy do mnie, Ja odpłacam za wszystko (gr. ανταποδωσω - antapodōsō, także oddam w zamian; por.5Mojż.32:35-36) mówi Pan. Jeśliby nieprzyjaciel (gr. εχθρος - echthros, wróg) twój łaknął (gr. πεινα - peina, byłby głodny), nakarm go (gr. ψωμιζε - psōmize, dawaj po kawałku i część po części), jeśli jest spragniony, daj mu pić. Tak postępując sprawisz, że ściągniesz na jego głowę rozpalone węgle wstydu (gr. πυρος - pyros, ognia; por. Przyp.Sal.25:21-22). Nie daj się pokonać (gr. νικω - nikō, zwyciężać) przez zło, ale pokonujcie (gr. νικα - nika, zwyciężajcie) zło dobrem." (List do Rzymian 12:13-21)

"Jako Boży lud wybrany, święty i gorąco umiłowany, powinniście się przyodziać w szczerą serdeczność (gr. σπλαγχνα - splagchna, głębokie uczucia, także serdeczne współczucie i litość), dobroć (gr. οικτιρμων - oiktirmōn, okazywanie miłosierdzia i litości, a także współczucie i łaskę), pokorę (gr. ταπεινοφροσυνην - tapeinofrosynēn, także uniżoność), delikatność (gr. πραοτητα - praotēta, łagodność, uprzejmość, a także cichość), cierpliwość (gr. μακροθυμιαν - makrothymian, także wyrozumiałość i wrażliwość). Bądźcie dla siebie wyrozumiali (gr. ανεχομενοι αλληλων - anechomenoi allēlōn, znosząc jedni drugich) i przebaczajcie (gr. χαριζομενοι - charizomenoi, darowując) sobie (por.Ef.4:32-5:2), gdyby kto miał skargę (gr. μομφην - momfēn, także zarzut) przeciw komu. Tak jak Chrystus wam przebaczył (gr. εχαρισατο - echarisato, darował), tak i wy macie przebaczać (por.Ewang.Mat.6:12-15)." (List do Kolosan 3:12-13)

"Wszyscy zaś bądźcie jednomyślni (por.Dz.Ap.1:14; 2:43-47; 4:23-24; 5:11-15; 15:22-28; Rz.15:1-7; 1Kor.1:7-10; 2Kor.13:8-13; Filip.1:27-30; 2:1-5), pełni współczucia, braterskiej miłości, litościwi (gr. ευσπλαγχνοι - eusplagchnoi, miłosierni) i pokorni (gr. φιλοφρονες - filofrones, uprzejmi i dobrotliwi, a także mili i przyjaźni). Nie odpłacajcie (gr. μη αποδιδοντες - mē apodidontes, nie oddający) złem za zło, ani obelgą (gr. λοιδοριαν - loidorian, także znieważeniem) za obelgę (gr. λοιδοριας - loidorias, również znieważenie). Przeciwnie, raczej błogosławcie (gr. ευλογουντες - eulogountes, także wysławiający), bo do tego właśnie zostaliście powołani (gr. εκληθητε - eklēthēte, zostaliście wezwani i obudzeni), abyście mogli odziedziczyć błogosławieństwo (gr. ευλογιαν - eulogian, także wysławienie)." (1 List św. Piotra 3:8-9)


Nowy miesiąc i nowe wyzwania, które mogę podjąć w Bogu, który jest Najwyższym Panem
i który jest o wiele wyższy niż okoliczności jakich doświadczam...


"Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują." Ewangelia Mateusza 5:44

  Na jednej z wysp Morza Południowego pewien tubylec stał się chrześcijaninem i przyjął biblijne imię - Sofoniasz. Pewnego dnia wykorzystał nadarzającą się okazję i w rozmowie z pogańskim mieszkańcem wioski złożył klarowne świadectwo o swoim Panu. Jego rozmówca trzymał się jednak kurczowo starej wiary ojców plemienia, której nie chciał się absolutnie wyrzec. Głoszona przez sąsiada w jego mniemaniu herezja, doprowadziła go do wściekłości tak, że uderzył Sofoniasza glinianym naczyniem w głowę, które rozbiło się całe w drobny mak. Poszkodowany wycofał się w milczeniu i udał z powrotem do swojej chaty. W jej wnętrzu wisiała na ścianie maczuga, którą Sofoniasz potrafił władać po mistrzowsku. Stara natura zaczęła się w nim burzyć. Znajdował się w niebezpieczeństwie , by ulec ogarniającej go żądzy zemsty. Nagle jego wzrok padł na leżący w izbie Nowy Testament. Otworzył go i przeczytał słowa Pana Jezusa wypowiedziane podczas kazania na górze: "Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios" oraz "Miłujcie nieprzyjaciół swoich". Po tym incydencie Sofoniasz postanowił postąpić według tych wierszy i poprosił swego Pana o niezbędną do tego siłę.









  Niedługo po tym wydarzeniu, stało się dla niego jasne, co powinien uczynić w tej sytuacji: swojemu przeciwnikowi zaniósł nowy garnek. Ten był tak zdziwiony, a wręcz poruszony tą nadzwyczajną formą "zemsty", że podarował mu za to dorodny kawałek ryby. A kiedy dowiedział się bliżej, dlaczego Sofoniasz tak postąpił, chętnie pozwolił przeczytać sobie z tej księgi o tak zadziwiających naukach. "Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, zamykali usta niewiedzy ludzi głupich." 1. Piotra 2,15

[Źródło: - chrzescijanin.strefa.pl   ]