CODZIENNE ROZWAŻANIA BIBLIJNE
Ocalenie przez wodę - 20 czerwca 2015r.
"Naaman przybył ze swoimi końmi i ze swym rydwanem i zatrzymał się w bramie domu Elizeusza. Elizeusz wyprawił do niego posłańca, mówiąc: Idź, obmyj się siedem razy w Jordanie, a uzdrowi się twoje ciało i będziesz oczyszczony. Naaman się rozgniewał, odszedł i rzekł: sądziłem, że on wyjdzie do mnie, następnie wezwie Imienia Boga swego, Jahwe, dotknie swoją ręką moich ran i uwolni mnie od trądu. Czyż rzeki Damaszku, Abana i Parpar, nie są potężniejsze niż wszystkie wody Izraela? Czy nie mogłem się w nich obmyć i być oczyszczonym? Pełen gniewu zawrócił, by odejść, ale podeszli do niego jego słudzy i zaczęli mówić: Ojcze! Gdyby prorok zalecił ci uczynić coś trudnego, czy byś nie wykonał? O ileż bardziej, gdy powiedział: Obmyj się, a będziesz oczyszczony? Dopiero wtedy Naaman poszedł i zanurzył się siedem razy w Jordanie, zgodnie z poleceniem męża Bożego, a jego ciało powróciło do wyglądu małego dziecka i został oczyszczony. Wtedy wrócił on z całym swoim orszakiem do męża Bożego, stanął przed nim i rzekł: Oto teraz przekonałem się, że nie ma innego Boga na całej ziemi, oprócz Boga Izraela (por.Dan.2:47; 6:26-29)." (2 Księga Królewska 5:9-15)
"Została mi dana cała władza w niebiosach i na ziemi. Dlatego ruszajcie w drogę i pozyskujcie uczniów pośród wszystkich narodów. Chrzcijcie (gr. βαπτιζοντες - baptizontes, zanurzajcie) ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie ich posłuszeństwa wszystkiemu (gr. τηρειν παντα - tērein panta, zachowywać i strzec, a także przestrzegać wszystkiego), co wam nakazałem. Pamiętajcie: Ja jestem z wami zawsze, przez wszystkie dni aż do końca świata (gr. αιωνος - aiōnos, wieku i epoki, a także czasów i doczesności)." (Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Mateusza 28:18-20)
"W dniach Noego Bóg wyczekiwał cierpliwie przy budowie Arki, w której zaledwie osiem osób (gr. ψυχαι - psychai, dusz), zostało uratowanych pośród wody (gr. δι υδατος - di hydatos, przez wodę). Odpowiednikiem tej wody jest chrzest (gr. βαπτισμα - baptisma, zanurzenie), który i teraz was uratuje (gr. σωζει - sōzei, zbawia) nie przez pozbycie się cielesnego brudu, ale przez prośbę do Boga o czyste (gr. αγαθης - agathēs, dobre) sumienie, a to dzięki zmartwychwstaniu (gr. αναστασεως - anastaseōs, powstaniu i wzbudzeniu) Jezusa Chrystusa, Który, wstąpił do nieba i zajął On tam miejsce po prawej stronie Boga i Jemu podlegają (gr. υποταγεντων αυτω - hypotagentōn autō, zostali poddani/podporządkowani Mu) wszyscy aniołowie (gr. αγγελων - angelōn, zwiastunowie), zwierzchności (gr. εξουσιων - eksousiōn, władze), oraz moce." (1 List św. Piotra 3:20-22)
Wody częścią Bożego Stworzenia - 19 czerwca 2015r.
"Bóg też powiedział: Trzeba utworzyć sklepienie (hbr. רקיע - kaw ha-raki'a, linię horyzontu i atmosferę) w środku wód i rozdzielił jedne wody od drugich! Uczyniwszy to sklepienie, Bóg rozdzielił (hbr. מבדיל - mawdil, odróżnił i rozróżnił) wody, które były poniżej sklepienia, od wód nad sklepieniem, a gdy się to dokonało, sklepienie to nazwał Bóg niebem i tak upłynął wieczór i poranek dnia drugiego i powiedział Bóg: Niechaj zbiorą się wody które są w górze, w jedno miejsce, żeby mogła się ukazać sucha przestrzeń (hbr. היבשה - jabasza, suchy ląd)! Więc tak się stało. Bóg nazwał tę suchą przestrzeń ziemią, a zebrane na innym miejscu wody nazwał morzami. Bóg widział, że to jest dobre." (1 Księga Mojżeszowa 1:6-10)
"Pewnego dnia wsiadł (Jezus) do łodzi ze swymi uczniami i powiedział im: Popłyńmy na drugą stronę jeziora i wypłynęli. W czasie podróży Jezus zdrzemnął się (gr. αφυπνωσεν - afypnōsen, zasnął). Nad jezioro nadciągnęła burza (gr. λαιλαψ ανεμου - lailaps anemou, nawałnica wiatru), tak że łódź zaczęła tonąć i znaleźli się w niebezpieczeństwie. Przerażeni uczniowie podszedłszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu! Toniemy (gr. απολλυμεθα - apollymetha, giniemy)! A on powstał, ujarzmił wiatr i wzburzone wody (gr. κλυδωνι του υδατος - klydōni tou hydatos, falę wody). Wtedy burza ustała i zapanowała głęboka cisza. Wówczas zwrócił się do uczniów: Gdzie jest wasza ufność (gr. πιστις - pistis, wiara)? Oni wciąż jeszcze przestraszeni, dziwili się i mówili do siebie: Kim On naprawdę jest, że nawet wiatr i woda Go słuchają (gr. υπακουουσιν αυτω - hypakouousin autō, są posłuszne Mu)?" (Z życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Łukasza 8:22-25)
"Od pradawnych czasów istniało niebo i ziemia, powstałe przez Słowo Boga z wody i otoczone wodą. W podobny sposób ten prastary świat został zatopiony przez wodę i zniszczony potopem (gr. απωλετο - apōleto, zginął; por.1Mojż.6:2-8; 8:18-9:1). A obecne niebiosa i ziemia dzięki temu samemu (gr. τω αυτω - tō autō, przez to samo) Słowu (por.Hbr.1:3), utrzymane i zachowane czekają na dzień sądu..." (2 List św. Piotra 3:5-7)
Rzeki Żywej Wody - 18 czerwca 2015r.
"Uciśnieni (hbr. העניים - ani, biedni, a także pokorni i wrażliwi, niskiego rodu i poniżeni), oraz biedni (hbr. והאביונים - ewjon, nędzarze, i potrzebujący) poszukują (hbr. מבקשים - mewakesz, proszą) wody, lecz na próżno. Ich język wysechł im już z pragnienia. Ja, Jahwe, ich wysłucham (por.Ewang.Łuk.11:9-13; Dz.Ap.2:38-39). Ja, Bóg Izraela, nie opuszczę ich. Każę wytrysnąć strumieniom (hbr. נהרות - nahar, rzekom) na nagich wierzchołkach gór, a źródłom wód pośrodku dolin. Ja zamienię pustynię w pojezierze, a wyschniętą ziemię w zdroje wód." (Księga Izajasza 41:17-18)
"Jeśli ktoś odczuwa pragnienie niech wciąż przychodzi do Mnie i niech pije. Ci którzy we Mnie wierzą, jak powiedziano w Piśmie, Rzeki Wody Żywej (gr. υδατος ζωντος - hydatos zōntos, wody żyjące) popłyną z Jego wnętrza. Powiedział to, mając na myśli Ducha, którego mieli otrzymać wierzący w Niego. Duch Święty bowiem nie był jeszcze zesłany, bo i Jezus jeszcze nie został Wywyższony." (JEZUS CHRYSTUS w ostatnim najważniejszym dniu święta w Ewangelii wg. św. Jana 7:37-39)
"Następnie ukazał mi czystą Rzekę Wody Życia, lśniącą jak kryształ, która płynęła od Tronu Boga i Baranka. Pomiędzy główną ulicą a rzeką i obu jej brzegach było Drzewo Życia przynoszące owoc każdego miesiąca, dwanaście razy w roku a jego liście służyły do pielęgnacji (gr. θεραπειαν - therapeian, leczenia, a także uzdrawiania) narodów (por.Ezech.47:1-12). W tym mieście nie znajdzie się już nic złego (gr. καταναθεμα - katanathema, przeklętego i godnego klątwy). Stanie w nim Tron Boga i Baranka. a Jego słudzy (gr. δουλοι - douloi, niewolnicy) będą do Jego dyspozycji (gr. λατρευσουσιν αυτω - latreusousin autō, będą służyć Mu). Będą oni oglądać oblicze Boże, a na swoich czołach nosić będą imię Boga (por.1Jan.5:20)." (Objawienie św. Jana 22:1-4)
Woda Życia - 17 czerwca 2015r.
"Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię. Ziemia była próżna (hbr. תהו - tohu, chaosem i nieładem) i pusta, ciemności zalegały głębię wód (hbr. פני - panim, powierzchnię), a nad wodami unosił się Duch Boga." (1 Księga Mojżeszowa 1:1-2)
"Kiedy podeszli do Jezusa i zobaczyli Go już Umarłego, nie łamali więc Mu nóg (gr. σκελη - skelē, goleni), tylko jeden z żołnierzy przebił Mu włócznią bok, z którego natychmiast wypłynęła
Krew i Woda (por.1Jan.5:5-13). Potwierdza to naoczny świadek. Jego świadectwo jest prawdziwe. on też wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się tak, aby spełniła się zapowiedź Pisma: Żadnej kości mu nie połamią (por.2Mojż.12:46; Ps.33:21). Inna zaś księga Pisma mówi: Ujrzą tego, którego przebili (por.Zach.12:10)." (Z Ewangelii wg. św. Jana 19:33-37)
"Powiedział do mnie: Dokonało się (gr. γεγονεν - gegonen, staje się; por.Ewang.Jan.19:30)! Ja jestem Alfa i Omega, Początkiem i Końcem (por.Hbr.12:2). Temu, kto jest spragniony, dam za darmo pić ze źródeł Wody Życia." (Objawienie św. Jana 21:6)
Życiodajna woda - 16 czerwca 2015r.
"On (Bóg Jahwe) zamienia pustynię w zbiornik wody (hbr. לאגם - agam, jezioro i staw), a wyschniętą ziemię w źródła wód." (Księga Psalmów 107:35)
"Tego, kto poda wam kubek wody dlatego (por.Ewang.Mat.10:42), że należycie do Chrystusa (gr. εν τω ονοματι μου - en tō onomati mou, w Imię Moje), zapewniam was, otrzyma (gr. ου μη απολεση - ou mē apolesē, nie zgubi) nagrodę (gr. μισθον - misthon, zapłaty)." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Marka 9:41)
"A Duch i Panna Młoda (gr. νυμφη - nymfē, oblubienica) wołają: Przychodź. Kto to usłyszy, niech powtarza: Przyjdź! Każdy, kto jest spragniony, niech przyjdzie, ktokolwiek zechce, niech czerpie (gr. λαμβανετω - lambanetō, niech weźmie) za darmo Wodę Życia." (Objawienie św. Jana 22:17)
Pragnienie - 15 czerwca 2015r.
"Jak jeleń pragnie wody ze źródła, tak dusza moja tęskni (por.Izaj.55:1) do Ciebie, Boże! Moja dusza jest spragniona Boga, Boga żywego." (Księga Psalmów 42:2-3)
"Kobieta (Samarytanka) powiedziała do Jezusa: Panie, daj mi Swojej wody abym już więcej nie czuła pragnienia i nie potrzebowała już tu przychodzić, żeby czerpać wodę." (w Ewangelii wg. św. Jana 4:15)
"Nigdy więcej nie będą już cierpieć głodu, ani nigdy więcej nie będą spragnieni, żar słońca nie spali ich ani nie odczują skwaru południa, bo Baranek Stojący na środku Tronu będzie ich Pasł będzie ich prowadził do źródeł żywej wody (gr. επι ζωσας πηγας υδατων - epi zōsas pēgas hydatōn, nad żyjące źródła wód), a Bóg otrze z ich oczu wszelką łzę." (Objawienie św. Jana 7:16-17)
Woda - 14 czerwca 2015r.
"Na pustyni rozszczepił skały i dał ludziom wody obficie z wielkich głębin. Wydobył ze skały strumienie (por.1Kor.10:4) i wody popłynęły jak obfite rzeki." (Księga Psalmów 78:15-16)
"Kto będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nigdy (gr. εις τον αιωνα - eis ton aiōna, na wieki) już nie będzie odczuwać pragnienia (gr. ου μη διψηση - ou mē dipsēsē, nie zazna pragnienia), a woda którą mu dam, stanie się w nim Źródłem Życia Wiecznego i wytryśnie z niego." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 4:14)
"Źródło nie tryska przecież z tej samej szczeliny wodą słodką i gorzką. Przyjaciele (gr. αδελφοι - adelfoi, bracia)! Czy drzewo figowe może rodzić oliwki, albo krzew winny (gr. αμπελος - ampelos, winorośl; Jan.15 rozdz.; Gal.5:22-23) figi? Podobnie słone źródło nie może dawać słodkiej wody. Kto między wami jest mądry i rozsądny? Niech dowiedzie (gr. δειξατω - deiksatō, niech pokaże) tego szlachetnym (gr. καλης - kalēs, dobrym i pięknym) postępowaniem i swoimi czynami w pokorze (gr. πραυτητι - prautēti, łagodności i delikatności), która płynie z mądrości." (List św. Jakuba 3:11-13)
Błogosławieństwo Oleju - 13 czerwca 2015r.
"Ty sprawiasz, że trawa rośnie dla bydła i młode zboże na pożytek człowieka, dla dobycia chleba z ziemi i aby miał wino, co cieszy serce człowieka, oliwę co rozjaśnia twarz, a chleb, który podtrzymuje życie ludzkie." (Księga Psalmów 104:14-15)
"Sześć dni przed rozpoczęciem Paschy przyszedł Jezus do Betanii. Był tam Łazarz, którego Jezus wskrzesił. Przygotowali Mu tam uroczyste przyjęcie (gr. δειπνον - deipnon, wieczerzę) a Marta usługiwała. Łazarz i inni goście spoczywali przy stole razem z Jezusem (gr. συνανακειμενων αυτω - synanakeimenōn autō, leżący razem z Nim). Wówczas Maria, wziąwszy funt szlachetnego (gr. πιστικης - pistikēs, czystego i prawdziwego) i bardzo drogiego olejku z prawdziwego nardu, namaściła nim stopy Jezusa i otarła je własnymi włosami, a zapach olejku napełnił cały dom. Wtedy Judasz z Kariotu, jeden z uczniów Jezusa, mający go wydawać, mówi: Dlaczego nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim? Nie powiedział tego w trosce (gr. εμελεν - emelen, martwieniu się) o biednych, ale dlatego, że był złodziejem. Odpowiadał za wspólną kasę i miał zwyczaj z niej podkradać. Wtedy Jezus powiedział: Daj jej spokój! Zachowała to na dzień mojego pogrzebu. Biednych zawsze będziecie mieli u siebie, ale mnie nie zawsze macie." (Z życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Jana 12:1-8)
"Bóg w Chrystusie umacnia (gr. βεβαιων - bebaiōn, utwierdza) nas wszystkich i udzielił nam namaszczenia (gr. χρισας ημας - chrisas hēmas, który namaścił nas). On, Który nas zapieczętował dając nam Swego Ducha do serca jako gwarancję przynależności do Niego (gr. αρραβωνα - arrabōna, zadatek i porękę; por.Efez.1:13-14)." (2 List do Koryntian 1:21-22)
Światło pochodzące od Oliwy - 12 czerwca 2015r.
"Przełożeni ludu przynosili kamienie onyksu i inne drogie kamienie dla ozdobienia efodu i pektorału, a także wonności, oliwę do świecznika (por.Ewang.Łuk.2:30-32), oraz składniki do oleju namaszczania i do pachnącego kadzidła." (2 Księga Mojżeszowa 35:27-28)
"Nagle w środku nocy rozległo się wołanie (gr. κραυγη - kraugē, krzyk): Nadchodzi pan młody (gr. νυμφιος - nymfios, oblubieniec)! Wyjdźcie mu naprzeciw! Wtedy podniosły się wszystkie dziewice i wzięły do rąk (gr. εκοσμησαν - ekosmēsan, uporządkowały) lampy. Wtedy te bezmyślne (gr. μωραι - mōrai, głupie) zwróciły się do rozsądnych (gr. φρονιμοις - fronimois, rozumnych, a także roztropnych i mądrych): Dajcie nam trochę swojej oliwy, bo nam nasze lampy gasną. Więc rozsądne odpowiedziały: nie możemy bo jeszcze by nam i wam zabrakło (gr. ουκ αρκεση - ouk arkesē, nie wystarczyłoby). Idźcie lepiej do sprzedawców i zakupcie sobie trochę (por.Izaj.55:1). Pobiegły więc po oliwę, a wtedy przybył pan młody. Panny, które były gotowe, poszły z nim na wesele i drzwi zamknięto. Po pewnym czasie wróciły pozostałe dziewczęta, ze słowami: Panie! Panie! Wpuść nas (gr. ανοιξον ημιν - anoikson hēmin, otwórz nam)! On jednak odpowiedział: Niestety nie znam was, odejdźcie (por.Ewang.Mat.7:13-29)! Tak więc bądźcie czujni, bo nie znacie dnia ani godziny Mojego powrotu." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 25:6-13)
"Ciągle powtarzasz, że jesteś bogaty, oraz: mam wszystko, niczego mi nie brakuje a nie wiesz jednak, że jesteś nieszczęśliwy (gr. ταλαιπωρος - talaipōros, nędzny) i pożałowania godny, ubogi, ślepy i nagi. Radzę ci: Nabądź u Mnie złota oczyszczonego (gr. πεπυρωμενον - pepyrōmenon, wypalonego) w ogniu, wtedy naprawdę się wzbogacisz i zaopatrz się u Mnie w białe szaty by się okryć (1Mojż.3:21), abyś nie musiał wstydzić się własnej nagości, a swoje oczy namaść (gr. εγχρισον - egchrison, posmaruj i wetrzyj; por.Efez.1:17-20) maścią poprawiającą wzrok, abyś widział." (Objawienie św. Jana 3:17-18)
Błogosławione i Wieczyste przeznaczenie Oleju - 11 czerwca 2015r.
"Synom Izraela polecisz, żeby się zatroszczyli o czystą oliwę wyciśniętą z oliwek, potrzebną dla oświetlania, do ciągłego (hbr. תמיד - tamid, zawsze i nieustannie) podtrzymywania światła w lampie w namiocie zebrań przed zasłoną, rozwieszoną przed Arką Świadectwa. Aaron i jego synowie będą przygotowywali oliwę, aby płonęła przed Jahwe od wieczora do rana. Jest to prawo wieczne i synowie Izraela będą je sobie przekazywać z pokolenia na pokolenie." (2 Księga Mojżeszowa 27:20-21)
"Królestwo niebieskie będzie podobne do dziesięciu dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego (gr. νυμφιου - nymfiou, oblubieńca; por.Ewang.Mat.22:14; Obj.Jan.19:6-9). Wśród nich było pięć bezmyślnych (gr. μωραι - mōrai, głupich i nierozsądnych, a także lekkomyślnych i ociężałych) i pięć rozsądnych (gr. φρονιμοι - fronimoi, rozumnych i mądrych, a także roztropnych i przezornych). Bezmyślne (gr. μωραι - mōrai, głupie...) wzięły wprawdzie swoje lampy (por.Ps.119:105 - Symbol Słowa Bożego), lecz nie wzięły ze sobą oliwy (por.Izaj.61:1-3; Ewang.Łuk.4:16-21; Efez.5:18; 1J.2:20.27-28 - Symbol Ducha Świętego namaszczającego do służby Bożej). Rozsądne (gr. φρονιμοι - fronimoi, rozumne...) oprócz swych lamp wzięły w swoich naczyniach również oliwę. Ponieważ pan młody długo nie przychodził (gr. χρονιζοντος - chronizontos, gdy zwlekał; por.Ewang.Łuk.18:7-8; 2P.3:7-12), wszystkie się zdrzemnęły i posnęły." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 25:1-5)
"Wy przyjęliście od Boga namaszczenie ono trwa (gr. μενει - menei, przebywa) w was tak że nie ma potrzeby, aby was ktoś pouczał skoro Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono też jest prawdziwe. Nie ma nic wspólnego z kłamstwem. Wytrwajcie (gr. μενειτε - meneite, pozostaniecie) więc w tym, jak was pouczyło. Dzieci moje, powtarzam, wytrwajcie (gr. μενετε - menete, pozostańcie) w tym, abyśmy, kiedy On się objawi mieli odwagę (gr. παρρησιαν - parrēsian, śmiałość, ufność, a także wolność; por.Hbr.4:14-16; 7:24-27) i nie byli zawstydzeni przez Niego w czasie Jego przyjścia." (1 List św. Jana 2:27-28)
Błogosławiony użytek z Oliwy - 10 czerwca 2015r.
"Ogień na ołtarzu będzie płonął bezustannie, nigdy nie może wygasnąć. A oto przepis o ofierze z pokarmów. Synowie Aarona mają ją przynieść przed Jahwe, przed ołtarz. Kapłan weźmie z niej pełną swoją garścią mąki zmieszanej z oliwą i kadzidłem, które jest na tej ofierze i spali to wszystko na ołtarzu jako woń (hbr. ריח - reach, zapach; por.Rzym.12:1; 2Kor.2:14-17) miłą, jako wspomnienie dla Jahwe." (3 Księga Mojżeszowa 6:13-15)
"Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa do siebie na wspólny posiłek. Wszedł więc do jego domu i zajął miejsce przy stole. Wtedy jedna kobieta, która prowadziła w tym mieście grzeszne życie gdy się dowiedziała, że na uczcie w domu faryzeusza znajduje się Jezus, przyszła tam z flakonikiem drogiego wonnego olejku i stanęła z tyłu za Nim u Jego stóp. Rozpłakała się i swoimi włosami zaczęła ocierać łzy padające na Jego stopy. Ucałowała Jego stopy i wylała na nie (gr. ηλειφεν - ēleifen, namaszczając) wonności (gr. μυρω - myrō, olejek/pachnidło). Kiedy zobaczył to faryzeusz, ten, który Go zaprosił pomyślał sobie: Gdyby ten człowiek rzeczywiście był prorokiem, powinien wiedzieć, co to za kobieta, która się Go dotyka, że jest grzeszna. Lecz Jezus, znając jego myśli, rzekł do niego: Szymonie! Chcę ci coś powiedzieć; Na to faryzeusz: Dobrze, Nauczycielu, powiedz. Dwaj dłużnicy mieli dług u pewnego wierzyciela. Jeden był mu winien pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Ponieważ żaden z nich nie był w stanie zwrócić pieniędzy, anulował (gr. εχαρισατο - echarisato, darował) długi jednemu i drugiemu. Jak myślisz, który więc z nich będzie kochał (gr. αγαπησει - agapēsei, miłował ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo, także i my tak ukochani; por.J3:16; Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; abyśmy byli zdolni odwzajemniać to wpierw Bogu - Ewang.Mt.22:36-37; a następnie okazywać to samo bliźniemu swemu, tak jak sobie samemu; por.Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:13; 3Moj.19:18, a nawet wrogom; por.Mt5:44; wszystkim czyniąc dobrze; por.Dz.Ap.10:38, a najwięcej braciom w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10) go bardziej? Odpowiadając Szymon rzekł: Uważam, że ten, któremu więcej umorzył (gr. εχαρισατο - echarisato, darował). Wówczas Jezus oznajmił: Masz słuszność. Następnie skierował wzrok na kobietę i rzekł Szymonowi: Popatrz na tę kobietę. Gdy wszedłem do twego domu, nie podałeś Mi wody do obmycia stóp z kurzu, ona za to łzami obmyła (gr. εβρεξεν - ebreksen, zrosiła) Moje stopy i otarła je swymi włosami. Nie przywitałeś Mnie tradycyjnym pocałunkiem, a ona od Mojego wejścia nie przestaje całować Moich stóp! Nie namaściłeś Mi głowy oliwą, a ta pachnącym olejkiem namaściła Moje stopy. Zapewniam cię, przebaczono (gr. αφεωνται - afeōntai, odpuszczono) jej wiele (gr. πολλαι - pollai, licznych) grzechów, ponieważ bardzo mocno (gr. πολυ - poly, wiele) umiłowała (gr. ηγαπησεν - ēgapēsen, ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo...). Ten zaś, komu mało się wybacza (gr. αφιεται - afietai, odpuszcza), niewielką okazuje miłość (gr. αγαπα - agapa, miłuje ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo...). Do kobiety natomiast powiedział: Twoje grzechy zostały odpuszczone. Wtedy zaproszeni goście zaczęli mówić między sobą: Kim jest ten człowiek, że ośmiela się odpuszczać grzechy? Na koniec rzekł do kobiety: Idź w pokoju. Zaufałaś (gr. πιστις - pistis, uwierzyłaś), więc jesteś ocalona." (Z życia JEZUSA CHRYSTUSA w Ewangelii wg. św. Łukasza 7:36-50)
"Gdy spośród was ktoś zachoruje (gr. ασθενει - asthenei, jest słaby i jest bez siły), powinien zawołać starszych zgromadzenia, niech się przy nim pomodlą namaszczając go oliwą w Imieniu Pana. Modlitwa wypowiedziana z wiarą, uleczy (gr. σωσει - sōsei, uratuje i zbawi, a także uzdrowi) chorego (gr. καμνοντα - kamnonta, słabego), oraz Pan przywróci mu zdrowie (gr. εγερει αυτον - egerei auton, podniesie i podźwignie go). Jeśli popełnił (gr. πεποιηκως - pepoiēkōs, uczynił) grzechy, zostaną mu wybaczone (gr. αφεθησεται - afethēsetai, odpuszczone)." (List św. Jakuba 5:14-15)
Cenne Namaszczenie - 9 czerwca 2015r.
"Oto jak miłą i dobrą jest rzeczą, gdy bracia w jedności (hbr. יחד - jachad, razem i wspólnie; Ewang.Jan.17:20-23; Dz.Ap.1:14; 2:43-47; 5:11-15; 1Kor.1:7-10; 2Kor.13:11-13; Efez.2:13-17; 4:1-6 i 11-16; Filip.1:27-28; 2:1-5; 1P.3:8-9) trwają. To jest jak olej najwyborniejszy spływający na brodę Aarona, który spływa na brzeg jego szaty, albo tak jak rosa Hermonu, która spływa na wzgórza Syjonu. Tak zsyła (hbr. צוה - mecawe, rozkazuje, nakazuje i ustanawia) Jahwe swoje błogosławieństwo i życie aż na wieki." (Księga Psalmów 133:1-3)
"Gdy Jezus przyszedł do Betanii, do domu Szymona Trędowatego, zbliżyła się do niego niewiasta z alabastrowym naczyniem bardzo drogiego wonnego olejku i gdy siedział przy stole, zaczęła wylewać go na Jego głowę. Na ten widok Jego uczniowie bardzo się zezłościli (gr. ηγανακτησαν - ēganaktēsan, oburzyli się) i powiedzieli: Po co takie marnotrawstwo (gr. απωλεια - apōleia, zguba i strata)? Można było ten olejek przecież drogo sprzedać i rozdać pieniądze ubogim. Kiedy Jezus to zauważył, powiedział: Czemu sprawiacie przykrość (gr. κοπους - kopous, trudności) tej kobiecie? Przecież spełniła wobec Mnie piękny (gr. καλον - kalon, dobry i szlachetny) uczynek. Biedni będą wśród was zawsze. Mnie jednak macie nie zawsze. Ona natomiast, wylewając ten olejek na Moje ciało, przygotowała Mnie na Mój pogrzeb (przed szabatem i przed Zmartwychwstaniem Jezusa, nie zdążyły kobiety namaścić Jego ciała; por.Ewang.Mat.27:55-61; Ewang.Mk.16:1-6; Ewang.Jan.19:31-42). Zapewniam was, że gdziekolwiek na świecie będzie głoszona ta Ewangelia (gr. ευαγγελιον - euangelion, Dobra Nowina), opowiadać będą także o tym, co ona uczyniła na pamiątkę Moją." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 26:6-13)
"Wy jednak otrzymaliście (gr. εχετε - echete, macie i przyjęliście) namaszczenie od Świętego i wszyscy dostąpiliście poznania (gr. οιδατε παντα - oidate panta, znacie/wiecie wszystko)." (1 List św. Jana 2:20)
Oliwa namaszczenia dla ufnych i pokornych - 8 czerwca 2015r.
"Ja, jako zielone drzewo oliwne (hbr. כזית - zajit oliwka zielona) jestem w Domu Pańskim. Zawsze i na wieki będę ufał miłosierdziu (hbr. בחסד - chesed, łasce i dobrodziejstwu, dobroci i litości) Boga. Będę Cię wielbił na wieki za to co uczyniłeś. Będę głosić (hbr. ואקוה - mekawe, mieć nadzieję i spodziewał się; por.Ewang.Mat.10:32-33; Ewang.Mk.8:38; Ewang.Łuk.9:26; 12:8-9) Twoje Imię, bo jest pełne dobroci dla Twoich świętych." (Księga Psalmów 52:10-11)
"W czasie postu nie miejcie smutnej twarzy jak to obłudnicy czynią którzy starają się wyglądać ponuro i mizernie (gr. αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα - afanizousin gar ta prosōpa, zniekształcają bowiem oblicza/twarze), aby ludzie widzieli, że poszczą. Zapewniam was, już otrzymują swoją nagrodę (gr. μισθον - misthon, zapłatę), a ty na czas postu namaść swoją głowę i umyj swoją twarz, tak aby nikt nie wiedział, że pościsz. Ojciec widzi to, co ukryte i nagrodzi cię jawnie." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 6:16-18)
"Jeżeli niektóre z tych gałązek drzewa oliwnego odłamano, a ty, niczym dzika gałązka drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony w ich miejsce zyskałeś udział (gr. συγκοινωνος εγενου - sygkoinōnos egenou, współuczestnikiem stałeś się) w korzeniu i w sokach (gr. πιοτητος - piotētos, tłustości) drzewa oliwnego. To nie chwal się (gr. μη κατακαυχω - mē katakauchō, nie chełp się i nie chlub się), że jesteś czymś lepszym niż pozostałe gałęzie. Nie wywyższaj się, pamiętaj, że to nie ty podtrzymujesz korzeń, ale to ty wyrastasz z korzeni." (List do Rzymian 11:17-18)
Olej Namaszczenia - 7 czerwca 2015r.
"Obdarzyłeś mnie siłą rogów bawołów, skropiłeś mnie świeżym olejkiem (hbr. בשמן - szuman, tłuszczem)." (Księga Psalmów 92:11)
"Wyruszyli (Apostołowie) i nawoływali (gr. εκηρυσσον - ekērysson, głosząc) do nawrócenia (gr. μετανοησωσιν - metanoēsōsin, opamiętania i zmiany myślenia, a także pokuty). Wypędzali wiele demonów, a wielu chorych nacierali (gr. ηλειφον - ēleifon, namaszczali) oliwą i przywracali im zdrowie (gr. εθεραπευον - etherapeuon, leczyli i uzdrawiali)." (Z Ewangelii wg. św. Marka 6:12-13)
"Prawość ukochałeś (gr. ηγαπησας - ēgapēsas, umiłowałeś ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo...) i znienawidziłeś bezprawie (por.2P.2:4-10). Z tego to powodu namaścił Ciebie, Twój Bóg o Boże wonnym olejkiem radości (gr. αγαλλιασεως - agalliaseōs, rozweselenia i radosnego uniesienia; por.Izaj.42:1-4; 61:1-3; Ewang.Mat.3:13-17; Ewang.Mk.1:9-13; Ewang.Łuk.3:21-23; 4:16-21; 10:18-24; 1P.1:7-13), ponad wszystkich twoich uczestników (por.Rzym.8:26-39)." (List do Hebrajczyków 1:9)
Ostateczny Ogień Boży - 6 czerwca 2015r.
"Przed obliczem Jego Ogień idzie, który trawi Jego przeciwników. Błyskawice Jego rozświetliły ziemię, a ziemia patrzy i cała drży. Góry topnieją jak wosk przed obliczem Jahwe, przed obliczem Władcy wszechświata (hbr. הארץ - erec, ziemi)." (Księga Psalmów 97:3-5)
"Ja jestem krzewem winorośli, wy gałązkami (gr. κληματα - klēmata, latoroślami i pędami). Kto pozostaje (gr. μενων - menōn, który trwa) we Mnie, a Ja w Nim, ten przynosi obfity (gr. πολυν - polyn, liczny; por.Ewang.Jan.15:1-4) owoc, bo beze Mnie nie jesteście zdolni (gr. ου δυνασθε - ou dynasthe, nie możecie) niczego uczynić. Ten, kto nie trwa w społeczności ze Mną (gr. εν εμοι - en emoi, we Mnie), będzie jak ta gałązka, która odpadnie (gr. εβληθη εξω - eblēthē eksō, zostanie wyrzucona na zewnątrz/poza) i uschnie. Takie się zbiera i wrzuca do ognia i płoną." (JEZUS CHRYSTUS w Ewangelii wg. św. Jana 15:5-6)
"Obecne (gr. νυν - nyn, teraz) niebiosa i ziemia za sprawą (gr. τω - tō, przez) tego samego Słowa są odłożone dla ognia, strzeżone (gr. τηρουμενοι - tēroumenoi, zachowywane; por.Hbr.1:3) aż do Dnia Sądu i zagłady (gr. απωλειας - apōleias, zguby i zatracenia) bezbożnych ludzi." (2 List św. Piotra 3:7)
Pałający Majestat Boga - 5 czerwca 2015r.
"Od blasku Jego obecności rozjaśniły się chmury, spadał grad i węgle ogniste (por.Rzym.12:17-21). Jahwe odezwał się z nieba grzmotem (hbr. רעם - ra'am, gromem), Najwyższy dał słyszeć swój głos. grad i węgle ogniste." (Księga Psalmów 18:13-14)
"Wśród siedmiu złotych świeczników stał ktoś przypominający Syna Człowieczego. Ubrany był w długą szatę aż do stóp, a na piersiach miał złoty pas. Głowa Jego i Włosy były białe jak śnieg lub biała wełna, a Jego oczy jak płomień ognia. Jego stopy niczym polerowany mosiądz rozpalony w piecu. Jego głos brzmiał jak huk wielkiej wody (gr. υδατων πολλων - hydatōn pollōn, wód wielu)." (Objawienie św. Jana 1:13-15)
"On swoich aniołów (gr. αγγελους - angelous, zwiastunów) czyni duchami (gr. πνευματα - pneumata, wiatrami i wichrami), a Jego publiczne sługi (por.Hbr.1:14) jak płomienie ognia (por.Ezech.1 rozdz.)." (List do Hebrajczyków 1:7)
Boży Sąd Ognia - 4 czerwca 2015r.
"Oto Jahwe wśród ognia nadchodzi, Jego zaprzęgi pędzą jak burza, by wylać Swój gniew wśród żaru i spełnić groźby Swoje wśród płomieni ognia, bo Jahwe sądu dokonuje ogniem (por.Hbr.12:29) i Swoim mieczem (por.Hbr.4:12-13) nad wszelką cielesną naturą i wielu będzie pobitych przez Jahwe." (Księga Izajasza 66:15-16)
"Osobą, która sieje dobre ziarno, jest Syn Człowieczy, a polem jest świat. Dobrym ziarnem są ludzie (gr. υιοι - hyioi, synowie), którzy należą do Królestwa, a kąkolem są ludzie (gr. υιοι - hyioi, synowie), którzy są sługami zła (gr. πονηρου - ponērou, niegodziwego; por.Rzym.6rozdz.). Wrogiem, który je rozsiał, jest diabeł (gr. διαβολος - diabolos, oszczerca). Żniwem jest koniec (gr. συντελεια - synteleia, spełnienie się) świata (gr. αιωνος - aiōnos, wieku), a żniwiarzami są aniołowie (gr. αγγελοι - angeloi, zwiastunowie). Przy końcu świata, będzie tak jak z kąkolem, przy żniwach, który zbiera się i spala się w ogniu. Syn Człowieczy wyśle swoich aniołów i ci zbiorą z Jego Królestwa wszystkich złych, którzy wywoływali skandale (gr. σκανδαλα - skandala, zgorszenia), oraz złych ludzi, którzy dopuszczają się (gr. ποιουντας - poiountas, czyniąc) bezprawia. Wrzucą ich do rozpalonego (gr. πυρος - pyros, ognia) pieca, Tam gdzie będzie lament (gr. κλαυθμος - klauthmos, płacz) i rozpacz (gr. βρυγμος των οδοντων - brygmos tōn odontōn, zgrzytanie zębów). Wówczas posłuszni Bogu (gr. δικαιοι - dikaioi, sprawiedliwi) rozbłysną jak słońce w Królestwie swego Ojca. Ktokolwiek ma uszy, niechaj słucha!" (JEZUS w Ewangelii wg. św. Mateusza 13:37-43)
"Dla tych, którzy wątpią (por.Rzym.14:11-23) bądźcie wyrozumiali (gr. ελεειτε - eleeite, miejcie litość). Ratujcie ich, wyrywając (gr. αρπαζοντες - harpazontes, porywając) z ognia potępienia a tym, których dręczy lęk okażcie litość, brzydząc się nawet ubrania splamionego przez ciało (gr. σαρκος - sarkos, upadłą po Adamie naturę; por.1Moj.3 rozdz.; Przyp.Sal.24:16; Rz.5:13-19; 1Kor.15:47-50; Gal.5:24-26)." (List św. Judy 1:22-23)
Boża Żarliwość - 3 czerwca 2015r.
"Jahwe zapalił się zazdrosną miłością do swojego kraju i znów się ulitował (por.Ewang.Mk.6:34; Ewang.Jan.2:14-17) nad swoim ludem." (Księga Joela 2:18)
"Przybył do Efezu pewien Żyd imieniem Apollos, urodzony w Aleksandrii. Był człowiekiem wymownym oraz biegłym (gr. δυνατος ων - dynatos ōn, mocny był) w Pismach. Był już wprowadzony w zasady chrześcijańskiej wiary (gr. κατηχημενος την οδον του κυριου - katēchēmenos tēn hodon tou kuriou, który jest pouczany o Drodze Pana/Władcy/Wszechwładcy/Króla królów), a płomiennie (gr. ζεων τω πνευματι - zeōn tō pneumati, wrząc/płonący w ogniu duchem i w duchu) i skrupulatnie (gr. ακριβως - akribōs, uważnie i dokładnie) nauczał na temat Jezusa, chociaż wiedział tylko o chrzcie (gr. βαπτισμα - baptisma, zanurzeniu) Jana. Zaczął on odważnie (gr. παρρησιαζεσθαι - parrēsiazesthai, otwarcie i śmiało) przemawiać w synagodze. Akwila i Pryscylla usłyszawszy go, zabrali go ze sobą i dokładniej objaśnili (gr. εξεθεντο - eksethento, wyłożyli) zasady wiary (gr. θεου οδον - theou hodon, Boga Drogę)." (Dzieje Apostolskie 18:24-26)
"Jeśli zaś mamy nadzieję na to, czego jeszcze nie widać, tego oczekujemy żarliwie z cierpliwością (gr. υπομονης - hypomonēs, wytrwale)." (List do Rzymian 8:25)
Żar Bożego Ognia - 2 czerwca 2015r.
"Nadchodzi nasz Bóg i nie będzie już milczał. Przed Obliczem Jego, Ogień będzie trawił (hbr. תאכל - ochel, pożerał) wszystko, a wokół Niego powstanie potężna nawałnica." (Księga Psalmów 50:3)
"Strach padł na wszystkich (w Efezie) i z szacunkiem wielbili (gr. εμεγαλυνετο - emegalyneto, było uczynione wielkim i było wywyższane, a także wysławiane i otaczane czcią) Imię Pana Jezusa. Wielu nowych wierzących przychodziło i przyznawali się (gr. εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες - eksomologoumenoi kai anangellontes, wyznając i oznajmiając; por.Jak.5:16; 1Jan.1:5-2:2) do swoich złych czynów (gr. πραξεις - prakseis, postępowania). Wielu (gr. ικανοι - hikanoi, dość liczni) zaś z tych, którzy zajmowali się magią i wróżbiarstwem, poznosili także księgi i palili je przed wszystkimi. Obliczono ich wartość i stwierdzono, że wynosi pięćdziesiąt tysięcy denarów w srebrze. W takich okolicznościach Słowo Boże się rozszerzało i potężnie (gr. κατα κρατος - kata kratos, na mocy) oddziaływało (gr. ηυξανεν και ισχυεν - ēuksanen kai ischyen, wzrastało i było silne)." (Dzieje Apostolskie 19:17-20)
"Niech nie słabnie (gr. μη οκνηροι - mē oknēroi, nie gnuśnieje) wasza gorliwość lecz żarliwi (gr. ζεοντες - zeontes, wrzący i płonący w ogniu) w duchu służcie Panu (gr. κυριω - kuriō, Władcy, a także Wszechwładcy, oraz Królowi królów; por.Ewang.Mt.10:24-25; 28:18; Ewang.Jan.13:16; także por.1Kor.10:31; 1Kor.15:22-27; 1Tym.6:14-16; Obj.Jan.19:15-16)." (List do Rzymian 12:11)
Boży Ogień - 1 czerwca 2015r.
"Mojżesz był pasterzem owiec swego teścia Jetry, kapłana Madianitów. Poprowadził pewnego razu owce w głąb pustyni i dotarł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się anioł Jahwe w ognistych płomieniach (hbr. בלבת - liba, z serca płomienia; por.Dan.3:22-28) z krzaka. Widział, jak krzak płonie ogniem, lecz nie spala się. Więc Mojżesz powiedział: Muszę podejść bliżej i obejrzeć to dziwne zjawisko. Czemu ten krzak się nie spala, chociaż płonie? Kiedy Jahwe zobaczył, że Mojżesz zbliża się, aby się przyglądnąć, Bóg też zawołał do niego z pośród krzaka, mówiąc: Mojżeszu, Mojżeszu! On zaś odpowiedział: Jestem tu! Rzekł Bóg: Nie podchodź bliżej! Zdejmij obuwie z twych nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte. Powiedział jeszcze Jahwe: Ja jestem Bogiem ojca twojego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył sobie twarz, bo obawiał się spojrzeć na Boga." (2 Księga Mojżeszowa 3:1-6)
"Przyszedłem podpalić ziemię (gr. βαλειν εις την γην - balein eis tēn gēn, rzucić na ziemię) ogniem i bardzo bym chciał, aby już zapłonęła (por.Dz.Ap.1:8; 2:1-4)!" (JEZUS w Ewangelii wg. św. Łukasza 12:49)
"Korzystając z łaski, którą Bóg mi dał, jak doświadczony mistrz budowlany (gr. αρχιτεκτων - architektōn, architekt) położyłem fundament, na którym kolejny fachowiec wznosi budowlę (gr. εποικοδομει - epoikodomei, nadbudowuje). Lecz niech buduje (gr. εποικοδομει - epoikodomei, nadbudowuje) uważnie, bo nie można już położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, a jest nim Jezus Chrystus! Można na tym fundamencie wznosić różne budowle (gr. εποικοδομει - epoikodomei, nadbudowywać). Niektórzy użyją złota, srebra lub drogich kamieni, inni zaś użyją drewna, siana lub słomy. Praca (gr. εργον - ergon, dzieło i czyn; por.Gal.5:6; Efez.2:10; Jak.2:14-26) każdego ujawni się (gr. φανερον γενησεται - faneron genēsetai, widoczny/jawny stanie się) w Dzień Sądu, gdyż w ogniu się objawi, bo dzieło każdego przejdzie próbę ognia (gr. πυρ δοκιμασει - pyrdokimasei, ogień wypróbuje/doświadczy). Jeśli czyjaś budowla (gr. εργον - ergon, dzieło, czyn, a także praca), ta którą nadbudował, na Tym fundamencie przetrwa (gr. μενει - menei, zostaje), ten otrzyma nagrodę. Jeśli komu budowla spłonie (gr. κατακαησεται - katakaēsetai, zostanie spalona; por.Ewang.Mat.13:38-42), ten poniesie stratę, ale on sam ocaleje (gr. σωθησεται - sōthēsetai, zostanie zbawiony/uratowany), ale tak jakby został ocalony z ognia." (1 List do Koryntian 3:10-15)