<
"Każda Wypowiedź Boga Jahwe Jest Sprawdzona w Ogniu i Jest Osłoną dla tych, którzy u Niego szukają opieki. Do Jego słów niczego nie dodawaj..."
(Z Księgi Przysłów tj. Przypowieści Salomona 30:5-6a)

CODZIENNE ROZWAŻANIA BIBLIJNE


Niedzielna myśl biblijna - 30 kwietnia 2017 r.

  "W różnych momentach historii i na wiele rozmaitych sposobów Bóg (Ojciec) objawiał dawniej Swoje Słowo przodkom przez usta proroków. Teraz jednak, w tych ostatnich dniach, przemówił do nas przez Swojego Syna (Jezusa Chrystusa), Któremu poddał wszystko i przez Niego Bóg stworzył wszechświat."

List do Hebrajczyków 1:1-2




Ludzkie postawy - 29 kwietnia 2017 r.

  "Kiedy tylko Achab ujrzał Eliasza, zapytał go: Czy to ty jesteś tym, który dręczy Izraela? Eliasz mu odpowiedział: To nie ja dręczę Izraela, tylko ty, ty i cały dom twojego ojca, ponieważ porzuciliście nakazy Jahwe, a ty kroczysz za baalami."

(Z 1 Księgi Królewskiej 18:17-18)

"Jezus zatrzymał się w Betanii, w domu Szymona Trędowatego. Siedział właśnie przy stole. Weszła tam pewna kobieta z alabastrowym flakonem drogiego, wonnego (gr. ναρδου πιστικης - nardou pistikēs, nardowego czystego/prawdziwego) olejku. Rozbiła ten flakonik i całą zawartość wylała na głowę Jezusa. Niektórzy z obecnych zaczęli się oburzać, mówiąc: Po co zmarnowano taki kosztowny olejek? Przecież mogła sprzedać drożej ten olejek i uzyskaną w ten sposób sumę oddać ubogim. Zaczęli ją też szorstko upominać. Jezus jednak powiedział: Dajcie jej spokój. Czemu ją dręczycie (gr. τι αυτη κοπους παρεχετε - ti autē kopous parechete, dlaczego jej trudności przydajecie)? Spełniła dobry uczynek wobec mnie. Biednych zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie ich wspierać (gr. ευ ποιησαι - eu poiēsai, dobrze uczynić; por.Ewang.Mat.6:1-4), a Mnie jednak nie zawsze będziecie mieć (gr. εχετε - echete, macie). Ta kobieta zrobiła to, co mogła, z wyprzedzeniem namaściła moje ciało na pogrzeb. Oświadczam wam. Wszędzie, na całym świecie, gdzie tylko będzie głoszona Ewangelia (gr. ευαγγελιον - euangelion, Dobra Nowina), będzie się wspominać o tym, co zrobiła ta kobieta (por.Ewang.Łuk.7:36-50), aby o niej pamiętać."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 14:3-9)


Wierność Bogu do końca- 28 kwietnia 2017 r.

"Po pewnym czasie, w trzecim roku, Jahwe przemówił do Eliasza tymi słowami: Idź, pokaż się Ahabowi, bo ześlę deszcz na ziemię. Eliasz poszedł więc pokazać się Achabowi, a wtedy w Samarii panował głód wielki. Wówczas Achab kazał wezwać do siebie zarządcę pałacu, Obadiasza. Obadiasz był człowiekiem żyjącym w wielkiej bojaźni wobec Jahwe, bo kiedy Jezabel mordowała proroków Jahwe, Obadiasz uratował stu spośród nich, ukrył ich w jaskini po pięćdziesięciu i zaopatrywał ich w chleb i wodę."

(Z 1 Księgi Królewskiej 18:1-4)

"Rzecz ma się tu tak jak z tym człowiekiem, który udał się w podróż i przed odjazdem powierzył swój majątek podwładnym i wyznaczył każdemu jego własne zajęcie, a strażnikowi przykazał czuwać aż do swego powrotu. Bądźcie i wy gotowi, bo nie wiecie, kiedy nadejdzie Pan domu, o zmierzchu, czy w środku nocy, czy wtedy gdy zapieje kogut, czy o poranku. Może wrócić niespodziewanie (gr. εξαιφνης - eksaifnēs, nagle; por. 2P.3:8-18) i zastanie was śpiących. Czekajcie i bądźcie przygotowani, nakazuję to wszystkim!"

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:34-37)


Zaufanie Bogu i Jego Słowu - 27 kwietnia 2017 r.

"Po jakimś czasie syn kobiety, gospodyni tego domu zachorował, a choroba była tak bardzo silna, że w końcu przestał oddychać. Kobieta zaczęła wtedy narzekać: Co ja ci zawiniłam, mężu Boży? Przyszedłeś do mnie, aby przypomnieć mi mój grzech i uśmiercić mi syna? Na to Eliasz jej odpowiedział: Pokaż mi twego syna. Następnie wziąwszy chłopca z rąk matki, poszedł z nim do pomieszczenia na górze, gdzie sam mieszkał i położył go na swoim łóżku. Potem wołał do Jahwe i prosił: O Jahwe, Boże mój! czy także na tę wdowę, u której przebywam w gościnie, spuścisz tą niedolę zsyłając śmierć na jej syna? Później trzykrotnie przyłożył się nad dzieckiem, wzywając Jahwe i powiedział: Jahwe, Boże mój, niech dusza tego dziecka wróci do niego! Usłuchał Jahwe głosu Eliasza, dusza dziecka wróciła do niego i ożyło. Wówczas Eliasz wziął dziecko i sprowadził go z górnej izby do domu, a oddawszy je matce powiedział: Spójrz, twój syn żyje! Wtedy ta kobieta powiedziała do Eliasza: Teraz wiem, że jesteś mężem Bożym i że Słowa Jahwe w ustach twoich są Prawdą."

(Z 1 Księgi Królewskiej 17:17-24)

"Zwróćcie uwagę na przykład z drzewem figowym. Gdy jego gałęzie zaczynają mięknąć i wypuszczają liście, mówicie, że zbliża się lato. Tak samo wy kiedy to zobaczycie, że to wszystko się dzieje, poznacie, że to jest już blisko, tuż u progu. Tak! Oświadczam wam: to wszystko się wydarzy, zanim wymrą ludzie tego pokolenia. Przeminą, niebo i ziemia, lecz Moje Słowa pozostaną na wieki. Nikt jednak nie wie, kiedy nadejdzie ten dzień i godzina, nawet aniołowie z nieba, ani Syn. Wie tylko Ojciec w niebie. Uważajcie! Bądźcie czujni i módlcie się, bo nie wiecie, kiedy przyjdzie ten czas (gr. καιρος - kairos, stosowna pora tj. dogodny okres do jakichś działań, jak np. czas żniw i zbiorów, zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem; por.Ewang.Jan.4:35-36; 2Kor.6:2; Gal.6:8-10)."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:28-33)


Troska Boga o Jego lud wybrany - 26 kwietnia 2017 r.

"Jahwe przemówił do niego (Eliasza) w tej formie: Przenieś się stąd do Sarepty, w okolicach Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać. Rozkazałem tam pewnej owdowiałej kobiecie, żeby cię utrzymywała. Eliasz powstał i udał się do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie kawałki drewna. Więc ją zawołał i poprosił: Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, żebym mógł się napić. Kiedy ona już odchodziła po wodę, zawołał ją i powiedział: Proszę, zechciej mi też przynieść kromkę chleba w swojej ręce. Jednak ona odpowiedziała: Na życie twego Boga, Jahwe! Już nie mam pieczywa, a jedynie w glinianym dzbanku pełną garść mąki i nieco oliwy. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę to dla siebie i dla mojego syna, a gdy spożyjemy, potem chyba pomrzemy. Jednak Eliasz do niej powiedział: Nie bój się, wracaj do siebie i zrób wszystko tak, jak postanowiłaś. Najpierw jednak zrób z tego dla mnie mały placuszek i przynieś mi go, a potem przygotujesz coś dla siebie i dla twojego syna. Tak powiedział Jahwe, Bóg Izraela: Nie skończy się mąka w dzbanie i nie ubędzie oliwy z bańki, dopóki Jahwe nie ześle deszczu na ziemię. Kobieta więc poszła i zrobiła, jak Eliasz powiedział. Przez długi czas jeszcze miała co jeść ona sama, on i jej syn. Nie skończyła się mąka w dzbanie, a z bańki nie ubyło oliwy, zgodnie ze Słowem Jahwe które wypowiedział za pośrednictwem Eliasza (por.Ewang.Łuk.4:14-26)."

(Z 1 Księgi Królewskiej 17:8-16)

"W tych dniach, gdy minie czas ucisku, pociemnieje słońce i księżyc przestanie świecić. Potem gwiazdy zaczną spadać z nieba i zachwieje się porządek nieba (gr. δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται - dynameis hai en tois ouranois saleuthēsontai, moce w niebiosach zostaną wstrząśnięte). Ludzie zobaczą wtedy Syna Człowieczego, przybywającego w obłokach w wielkiej mocy i w majestacie (gr. δοξης - doksēs, chwale). Wyśle On wtedy Swoich aniołów i z całego świata zbierze Swój lud wybrany od krańców ziemi (por.Ewang.Mat.24:40-42; 1Tes.4:13-18), aż do krańców nieba."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:24-27)


Rozpoznanie proroków - 25 kwietnia 2017 r.

"Pewnego razu jeden z mieszkańców Gileadu, prorok Eliasz pochodzący z Tiszbe, powiedział do Achaba: Jak żyje Jahwe, Bóg Izraela, któremu służę. W tych latach nie będzie rosy, ani deszczu, chyba że sam je zapowiem. Potem Jahwe przemówił do niego w tej formie: Idź stąd, skieruj się na wschód i skryj się przy potoku Kerit, który się znajduje na wschód od Jordanu. Będziesz pił z potoku, a Ja rozkażę krukom, żeby ci tam przynosiły pożywienie. Eliasz poszedł więc, aby uczynić według Słowa Jahwe. Poszedł i zamieszkał przy potoku Kerit, który jest po wschodniej stronie Jardenu. Każdego dnia kruki przynosiły mu chleb i mięso rano, a także chleb i mięso wieczorem, a wodę pił z potoku. Jednak po pewnym czasie, potok wysechł, bo w całym kraju nie było deszczu (por.5Mojż.18:20-22; Jak.5:17)."

(Z 1 Księgi Królewskiej 17:1-7)

"Jeśli ktoś wam wówczas powie: Patrz, tutaj jest Mesjasz! Zobaczcie, Mesjasz jest tam! Nie wierzcie mu! Pojawi się bowiem wielu fałszywych mesjaszy i proroków (por.Ewang.Mat.7:13-29). Będą dokonywać znaków i cudów, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, nawet dzieci Boże (gr. εκλεκτους - eklektous, wybranych). Więc uważajcie. Uprzedziłem was o wszystkim."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:21-23)


Boża interwencja w czasach bezprawia - 24 kwietnia 2017 r.

"W trzydziestym ósmym roku panowania króla judzkiego Asy, rządy nad Izraelem objął syn Omriego Achab, królował on w Samarii nad Izraelem dwadzieścia dwa lata. Achab, syn Omriego, czynił niegodziwie w oczach Jahwe, gorzej niż wszyscy, co przed nim byli. Nie wystarczało mu naśladować grzechy syna Nebata, Jeroboama, to wziął sobie jeszcze za żonę Jezabel, córkę Etbaala, króla Sydończyków i poszedł służyć baalowi składając mu pokłony. Wystawił też w Samarii ołtarz baalowi w świątyni baala, którą zbudował. Achab zrobił też aszerę. Achab uczynił daleko więcej niż wszyscy królowie, którzy przed nim byli, obrażając Jahwe, Boga izraelskiego. W jego czasach Chiel z Betel odbudował Jerycho. Położył jego fundament na swoim pierworodnym Abiramie, a na Segubie swoim najmłodszym synu postawił bramy miasta (por.Joz.6:26). Stało się tak zgodnie ze Słowem Jahwe, Które wypowiedział przez Jozuego, syna Nuna."

(Z 1 Księgi Królewskiej 16:29-34)

"Gdy zobaczycie, że w świątyni stoi obrzydliwość spustoszenia (por.Dan.9:27; 11:31; 12:8-12), o której mówił prorok Daniel, niechaj czytelnik to dobrze rozważy (gr. νοειτω - noeitō, niech rozumie i niech zauważa). Wówczas ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. Jeśli ktoś będzie na dachu, niech nie schodzi do domu po rzeczy. Kto będzie na polu, niech nie wraca z powrotem po płaszcz. Najgorzej będzie wtedy kobietom w ciąży i karmiącym w te dni matkom. Dlatego módlcie się, aby się to nie wydarzyło zimą, gdyż będą to dni takich utrapień (gr. θλιψις - thlipsis, ucisku), jakich nie było od początku świata, który został stworzony przez Boga i w przyszłości nigdy już nie będzie. Gdyby Bóg nie ograniczył (gr. εκολοβωσεν - ekolobōsen, skracając) trwania tej klęski, nikt by nie ocalał (gr. εσωθη - esōthē, zostając uratowany i zbawiony), lecz nie będzie to trwało tak długo (gr. εκολοβωσεν τας ημερας - ekolobōsen tas hēmeras, skrócił te dni), z powodu tych, których Sobie wybrał (por.1P.4:17-19; 2P.2:9)."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:14-20)


Niedzielna myśl biblijna - 23 kwietnia 2017 r.

  "Kochajcie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, a lgnijcie do tego, co dobre. Jak bracia kochajcie, jeden dla drugiego. We wzajemnym szacunku prześcigajcie się."

List do Rzymian 12:9-10

"Trwajcie we wzajemnej miłości jak bracia."

List do Hebrajczyków 13:1




Postępowanie wśród konfliktów - 22 kwietnia 2017 r.

"W trzydziestym pierwszym roku panowania króla Judy, Asy, rządy nad Izraelem objął Omri i sprawował władzę przez dwanaście lat. W Tirsie królował sześć lat. On to kupił od Szemera za dwa talenty srebra wzgórze Samarii. Z czasem zbudował na tej górze miasto, któremu nadał nazwę Samaria (Od początku ludność Samarii uprawiała kulty pogańskie. W ruinach pałacu archeolodzy odkryli ponad 500 fragmentów rzeźb, często pokrytych zlotem. Kilku proroków potępiało to bałwochwalstwo i ostrzegało przed zniszczeniem miasta. Syryjczycy wielokrotnie atakowali i oblegali miasto, zanim je zdobyli w 740-722 r. p.n.e. Następnie ludność została wygnana do Syrii, Asyrii i Babilonii, a także Mezopotamii i Medii. Ludność Samarii po ich wygnaniu została zastąpiona przez osadników pochodzących z różnych części imperium asyryjskiego. Wraz z upadkiem miasta przestało istnieć Królestwo Izraela i odtąd nazwa Samaria objęła cały region; por.1 Krl 16:32; Izaj.8:4; Am.3:8; 2Krl.6:8-7,17; Łk.17:11; Jan.4:1-43; Dz.Ap.8:5-25), od imienia właściciela wzgórza, Szemera. Jednak Omri postępował niegodziwie w oczach Jahwe i był gorszy od wszystkich swoich poprzedników. We wszystkim naśladował Jeroboama, syna Nebata, dopuszczając się jego grzechu, w który uwikłał on Izraela obrażając Jahwe, Boga Izraela swoimi marnymi bożkami."

(Z 1 Księgi Królewskiej 16:23-26)

"Kiedy was będą prowadzić na przesłuchanie nie martwcie się, co macie powiedzieć, ani o tym nie rozmyślajcie. Powiecie raczej to, co wam w natchnieniu (gr. εν εκεινη τη ωρα - en ekeinē tē hōra, w tą godzinę) przyjdzie na myśl, bo to nie wy będziecie mówili, ale Duch Święty przez was. Wtedy brat wyda na śmierć własnego brata, a ojciec swoje dziecko. Dzieci zwrócą się przeciwko rodzicom (por.2Tym.3:1-5) i doprowadzą do ich śmierci. Każdy będzie was nienawidził z Mojego powodu (gr. δια το ονομα μου - dia to onoma mou, z powodu Imienia Mojego). Kto jednak wytrwa do końca, będzie ocalony (gr. σωθησεται - sōthēsetai, zostanie zbawiony i uratowany; por.Ewang.Mat.10:19-22; 24:10-14)."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:11-13)


Boża Moc wobec ziemskiej władzy - 21 kwietnia 2017 r.

"Jahwe przemówił do Jehu, syna Chananiego, Słowo dotyczyło Baszy. Mimo iż podniosłem cię z prochu ziemi i ustanowiłem cię zwierzchnikiem nad ludem Moim izraelskim, ty jednak poszedłeś drogą Jeroboama i skłoniłeś do grzechu Mój lud, Izraela, obrażając Mnie swoimi grzechami. Dlatego więc Ja usunę potomstwo Baszy (por.Ewang.Łuk.1:51-52) i potomstwo jego rodu. Postąpię z jego domem jak z domem Jeroboama, syna Nebata."

(Z 1 Księgi Królewskiej 16:1-3)

"Narody i państwa wypowiedzą sobie wojny (gr. εγερθησεται - egerthēsetai, zostaną wzbudzone i podniesione). Miejscami wystąpią trzęsienia ziemi, będą klęski głodu, oraz rozruchy. Te rzeczy to początek ucisków (gr. ωδινων - ōdinōn, bólów porodowych). Przygotujcie się na to, co nastąpi (gr. βλεπετε - blepete, uważajcie i patrzcie, a także miejcie się na baczności). Będą was ciągali po sądach i będą was bić w synagogach. Z Mojego powodu będą was oskarżać przed urzędnikami i władcami, abyście wobec nich dawali świadectwo. Najpierw jednak Dobra Nowina musi być ogłoszona u (gr. εις - eis, do) wszystkich narodów (por.Ewang.Mat.28:18-20; Ewang.Mk.16:15-20; Rzym.1:5)."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 13:8-10)


Gotowość szczerego służenia Bogu - 20 kwietnia 2017 r.

"Asa został Królem Judy w dwudziestym roku panowania Jeroboama, króla izraelskiego i królował czterdzieści jeden lat w Jerozolimie. Babka Jego miała na imię Maaka i była córką Absaloma. Asa, tak jak jego przodek Dawid, czynił to, co jest słuszne (hbr. הַיָּשָׁר - joszer/jaszar, uczciwe i szczere, a także prawe i sprawiedliwe) w oczach Jahwe. On kazał wysiedlić z kraju uprawiających nierząd sakralny i usunął wszystkie bożki, które wykonali jego przodkowie. Również swoją babkę Maakę odsunął od panowania za to, że sporządziła bożka ku czci Aszery. Asa zniszczył jej bożka i spalił go przy potoku Cedron. Chociaż nie znikły jednak wszystkie miejsca kultu z kraju, to jednak serce Asy przez całe jego życie pozostało szczere wobec Jahwe. Umieścił w Świątyni Jahwe rzeczy poświęcone przez jego ojca i rzeczy, które sam poświęcił: srebro, złoto i naczynia. Również między Asą i królem Izraela Baszą przez cały czas sprawowania przez nich władzy trwała wojna."

(Z 1 Księgi Królewskiej 15:9-16)

"Kiedy (Jezus) siedział na Górze Oliwnej naprzeciwko Świątyni, pytali go na osobności Piotr, Jakub, Jan i Andrzej: Ujawnij nam, kiedy to będzie i co będzie znakiem, tych wszystkich wydarzeń? Wówczas Jezus zaczął im wyjaśniać: Uważajcie, aby was ktoś nie wprowadził w błąd (gr. πλανηση - planēsē, zwodząc), bo przyjdzie wielu takich, pod Moim Imieniem i będą mówić, że to Ja Jestem i wielu wprowadzą w błąd. Wszędzie wybuchną wojny i dotrą do was pogłoski o wojnach. Nie dajcie się zastraszyć, takie rzeczy muszą się zdarzyć, ale to jeszcze nie będzie koniec."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 13:3-7)


Wierność Boga - 19 kwietnia 2017 r.

"Osiemnastego roku panowania króla Jeroboama, syna Nebata, w Judzie zaczął królować Abijjam. Rządził on w Jerozolimie trzy lata. Jego matka nazywała się Maaka i była córką Absaloma. Szedł on śladem wszelkich grzechów swego ojca, których ten się przed nim dopuszczał; dlatego że serce jego nie było szczere wobec Jahwe, swojego Boga, jak serce jego przodka Dawida. Jednak właśnie ze względu na Dawida, dał mu Jahwe, Bóg jego, iskierkę jego dynastii w Jerozolimie, dając mu rodzonych synów jako następców, oraz umacniając Jerozolimę. Ponieważ Dawid czynił to, co jest słuszne w oczach Jahwe, i w ciągu całego swego życia nie zaniedbał niczego, co mu rozkazał, z wyjątkiem tylko sprawy Uriasza Chetyty. Przez cały okres jego rządów toczyła się wojna między Rehabeamem, a Jerobeamem."

(Z 1 Księgi Królewskiej 15:1-6)

"Kiedy (Jezus ze Swoimi uczniami) opuszczali świątynię, jeden z Jego uczniów powiedział do Niego: Spójrz Nauczycielu, Jakie wspaniałe kamienie i budowle! Jezus odpowiadając rzekł mu: Podziwiasz te ogromne budowle? Nie pozostanie tu kamień na kamieniu, który nie byłby zwalony (por.Ewang.Jan.2:19-22; 4:23-24; 1Kor.3:16-17; 6:19-20; Obj.Jan.21:22)."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 13:1-2)


Boża opatrzność - 11 kwietnia 2017 r.

"Trwała wojna między Rehabeamem, a Jeroboamem (por.Efez.6:12). Potem Rehabeam odszedł do swoich przodków i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawidowym. Jego matka nazywała się Naama i była Ammonitką. Po nim objął władzę jego syn Abijjam (hbr. אֲבִיָּם - ew/ibim, młody pęd)."

(Z 1 Księgi Królewskiej 14:30-31)

"Jezus zbliżył się do skarbony świątynnej i usiadł, obserwował jak ludzie składają pieniądze na ofiarę. Wielu bogatych wrzucało duże sumy Nadeszła także pewna uboga wdowa, która wrzuciła dwa drobne pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy zawołał uczniów i powiedział im: Zapewniam was, że ta biedna wdowa więcej wrzuciła (por.Ps.68:6-7; 2Kor.9:6-11), niż ci wszyscy, którzy wrzucali do skarbca. Oni wszyscy bowiem wrzucili z tego, co mieli w nadmiarze (por.Kol.3:5-6), a ona przy swoim ubóstwie (gr. υστερησεως - hysterēseōs, niedostatku i braku) wrzuciła wszystko, co miała na życie."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:41-44)


Konsekwencje nieposłuszeństwa Bogu - 10 kwietnia 2017 r.

"Izrael odłączył się (hbr. וַיִּפְשְׁעוּ - poszea, popełniając przestępstwo i odmawiając posłuszeństwa, a także buntując się) od domu Dawida i trwa to aż do dziś (do czasu spisania księgi w okresie pomiędzy ok. 560 a 540 r. przed n.e.). Kiedy Izraelici dowiedzieli się o tym, że Jeroboam wrócił z Egiptu, zaprosili go do siebie na specjalne zgromadzenie i ogłosili go królem nad całym Izraelem. Nikt za domem Dawida się nie opowiedział, oprócz pokolenia Judy. Gdy Rechabeam wrócił do Jerozolimy, zgromadził cały dom Judy i pokolenie Beniamina, razem sto osiemdziesiąt tysięcy wyborowych wojowników, aby podjąć walkę z plemionami Izraela i przywrócić władzę synowi Salomona, Rechabeamowi. Wówczas Jahwe skierował słowo do Szemajasza, męża Bożego, w tej formie: Idź oświadcz Rechabeamowi, synowi Salomona, królowi Judy, oraz całemu domowi Judy i Beniamina, wraz z resztą ludu: Tak nakazuje Jahwe: Nie wyruszajcie do walki z Izraelitami, waszymi braćmi. Wróćcie, każdy do swego domu, bo przeze mnie zostały zrządzone te wydarzenia (por.1P.4:17-19). Posłuchali słowa Jahwe i wrócili zgodnie z tym, co im powiedział Jahwe. Jeroboam odbudował miasto Sychem na górze Efraima i tam przebywał (miasto w pobliżu góry Garizim. Zatrzymał się tu Abraham, podróżując z Charanu do Kanaanu. Tutaj Bóg powiedział do niego: [Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię]. W pobliżu Sychem obozował również Jakub. Gdy Izraelici zdobyli Kanaan, Jozue zgromadził w mieście wszystkie pokolenia; por.1Mojż.12:6-7; 33:18-35:4; 37:12-18; Joz.24; Sdz.9.). Później wyprowadził się stamtąd i zbudował Penuel (okolica położona nad rzeką Jabbok, na wschód od Jordanu, gdzie Jakub stoczył walkę z aniołem; por.1Mojż.32:21-32)."

(Z 1 Księgi Królewskiej 12:19-25)

"(Jezus) dalej nauczał: Uważajcie na znawców Prawa (por.Ewang.Mat.19:30; 20:16; 21:28-46; Ewang.Łuk.12:1-3), którzy lubią chodzić w długich szatach, w miejscach publicznych oczekują pozdrowień. Lubią zasiadać na honorowych miejscach (gr. πρωτοκαθεδριας - prōtokathedrias, pierwszych siedzeniach) w synagodze, a na wieczerzach zajmują honorowe miejsca. Oni to bezwstydnie okradają (gr. κατεσθιοντες - katesthiontes, objadając) domy wdów i to pod pozorem długich modlitw. Ich czeka o wiele surowsza kara (por.Ewang.Mat.3:6-10; 2Tym.3:1-5)."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:38-40)


Niedzielna myśl biblijna - 9 kwietnia 2017 r.

  "Jeżeli ktoś z was potrzebuje mądrości, niech modli się o nią do Boga, Który daje wszystkim obficie i nie wypominając udziela Swych darów. Trzeba tylko zawsze modlić się z wiarą, nie wątpiąc. Wątpiący przypomina falę na morzu, gnaną i rzucaną przez wiatr."

List św. Jakuba 1:5-6

"Bogobojność jest początkiem mądrości i mądrzy są wszyscy, którzy według niej żyją."

Księga Psalmów 111:10




Królestwo Boga ponad ludzkim panowaniem - 8 kwietnia 2017 r.

"Jeroboam był dzielnym (hbr. גִּבֹּור - gibor, bohaterskim i sprawnym, a także uzdolnionym i władczym, odważnym i silnym) wojownikiem. Salomon, widząc zapał tego człowieka przy pracy, mianował go dozorcą wszystkich robotników którzy pochodzili z pokolenia Józefa. Pewnego razu Jeroboam wyszedł z Jerozolimy i w drodze natknął się na proroka Achiasza z Szilo. Prorok miał na sobie nowy płaszcz. Byli tylko oni dwaj na otwartym polu. Wtedy Achiasz zdjął nowy płaszcz, który miał na sobie i rozdarł go na dwanaście części i powiedział Jeroboamowi: Zabierz sobie dziesięć części, bo tak mówi Jahwe, Bóg Izraela: Oto oderwę królestwo z ręki Salomona (por.Ewang.Łuk. 1:50-55) i oddam tobie dziesięć pokoleń. Jemu zostawię jedno pokolenie ze względu na mojego sługę Dawida i ze względu na Jerozolimę, to miasto, które sobie upodobałem najbardziej ze wszystkich pokoleń izraelskich. Dlatego że opuścili Mnie a kłaniają się asztarcie, bogini Sydończyków, kemoszowi, bogu Moabitów, i milkomowi, bogu Ammonitów. Nie chodzili Moimi Drogami, aby wykonywać to, co uznaję za sprawiedliwe. Nie przestrzegają już Moich Nakazów i Praw, jak to czynił Dawid, ojciec Salomona. Nie odbiorę całego królestwa z jego ręki, ponieważ zostawię go władcą do końca jego życia ze względu na Dawida, sługę Mojego, w którym sobie upodobałem, ponieważ przestrzegał Moich Praw i Przykazań. Lecz odbiorę królestwo z ręki jego syna, a przekażę Tobie dziesięć pokoleń. Synowi jego pozostawię jedno pokolenie, żeby światło dynastii Dawida, Mojego sługi, płonęło zawsze przede Mną w Jerozolimie, w mieście, które wybrałem Sobie, aby tam przebywało Moje Imię. Tobie zaś pozwolę zapanować nad wszystkim czego pragniesz (por.Przyp.Sal.21:1-2; 1Tym.2:1-6; 1P.2:12-17), bo będziesz królem nad Izraelem. Jeżeli będziesz we wszystkim posłuszny temu, co ci rozkażę. Jeżeli będziesz chodził Moimi Drogami, czyniąc, co uznaję za sprawiedliwe, zachowując moje prawa i polecenia, tak jak to czynił sługa mój, Dawid, to będę z tobą i utrwalę Twą dynastię, jak to uczyniłem w przypadku Dawida i tobie oddam cały naród izraelski. Z tego powodu upokorzę potomków Dawida, jednak nie na zawsze."

(Z 1 Księgi Królewskiej 11:28-39)

"Gdy Jezus nauczał w świątyni, postawił takie pytanie: Jak znawcy Prawa mogą twierdzić, że Mesjasz ma być potomkiem króla Dawida skoro sam Dawid, natchniony przez Ducha Świętego, powiedział: Bóg (gr. κυριος - kyrios/kurios, Pan, a także Mistrz i Zwierzchni Władca, także Wszechwładca, oraz Król królów; por.Ewang.Mt.10:24-25; 28:18; Ewang.Jan.13:16; także por.1Kor.10:31; 1Kor.15:22-27; 1Tym.6:14-16; Obj.Jan.19:15-16) rzekł mojemu Panu (por.Ps.110 i Hbr.1 rozdz.): Siądź po Mojej Prawicy, dopóki nie rzucę Ci Twoich wrogów pod Twoje stopy (gr. υποποδιον των ποδων σου - hypopodion tōn podōn sou, pod podnóżek stóp Twoich; por.Ewang.Mat.28:16-20; 1Kor.15:20-28). Jeżeli więc Dawid nazywa Go Panem, jakże więc może być jego synem? A wielki tłum ludzi z przyjemnością (gr. ηδεως - hēdeōs, chętnie, a także z upodobaniem i z zapałem) słuchał Tych Słów (por.Izaj.42:1-9; Ewang.Mat.12:1-21) Jezusa."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:35-37)


Boże Przykazania! - 7 kwietnia 2017 r.

"(Bóg) Jahwe rozgniewał się na Salomona, ponieważ odwrócił swoje serce od Jahwe, Boga izraelskiego, który objawił mu się dwukrotnie i zabraniał mu czcić obcych bogów, ale Salomon nie posłuchał rozkazu Jahwe. Wtedy Jahwe rzekł Salomonowi: Ponieważ postępujesz w taki sposób i nie zachowałeś Mojego Przymierza ani Moich Przykazań, Które ci dałem, nieodwołalnie zabiorę z rąk twoich władzę królewską i oddam ją twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za dni twojego życia. Ze względu na twego ojca, Dawida, władzę zabiorę z rąk twojego syna. Nie wyrwę też całego królestwa, jedno pokolenie zostawię przy synu twoim, ze względu na sługę Mojego Dawida, oraz ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem."

(Z 1 Księgi Królewskiej 11:9-13)

"Podszedł jeden ze znawców Prawa, słysząc jak Go wypytywali i zauważył jak trafnie Jezus im odpowiedział, więc zapytał Go: Które Przykazanie ze wszystkich jest Najważniejsze (gr. πρωτη - prōtē, Pierwsze)? Jezus oświadczył: Najważniejsze ze wszystkich przykazań jest to: Usłuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, jest Panem Jedynym. Kochaj (gr. αγαπησεις - agapēseis, będziesz miłował do końca ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo, jak wpierw Bóg nas tak umiłował: por.J3:16; 13:1 Rzym.5:8; 1Kor.13:4-8; 1J4:8-10; aby umieć odwzajemniać to samo Bogu; por.Ewang.Mt.22:36-37) Pana, swojego Boga, z całego swojego serca, z całej swojej duszy, z całej swojej myśli i z całej swojej siły. To jest pierwsze przykazanie (por.5Mojż.6:4-5). Następne brzmi: Masz kochać (gr. αγαπησεις - agapēseis, będziesz miłował do końca ofiarnie, bezinteresownie i bezwarunkowo... por.3Moj.19:18; Ewang.Mt.22:38-39; Ewang.Jan.15:12-13; a nawet wrogów; por.Mt5:44; wszystkich czynnie w miłości nie ustawając, a najwięcej braci w wierze: por.Gal.5:6; 6:9-10) swojego bliźniego jak samego siebie (por.Efez.5:28-30). Większego przykazania od tych nie ma. Wtedy znawca Prawa skomentował: Słusznie, Nauczycielu, zgodnie z prawdą powiedziałeś, że Bóg Jest Jeden i że nie ma poza Nim żadnego innego. Dlatego kochać Go z całego serca i z całej myśli (gr. ολης της συνεσεως - holēs tēs syneseōs, całego zrozumienia), z całej duszy i z całej siły, oraz kochać bliźniego jak samego siebie, czymś więcej jest niż wszystkie ofiary w świątyni. Kiedy Jezus zobaczył, że mądrze odpowiedział, oznajmił mu: Jesteś już całkiem blisko (gr. ου μακραν - ou makran, nie daleko) Królestwa Bożego. Odtąd nikt już nie miał odwagi (gr. ουκετι ετολμα - ouketi etolma, już nie ośmielał się) zadawać Mu pytań."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:28-34)


Doczesność i Wieczność - 6 kwietnia 2017 r.

"(Król Salomon) posiadał siedemset żon i trzysta nałożnic. Kobiety te zwiodły jego serce. W czasie kiedy Salomon się zestarzał, kobiety te nakłoniły jego serce do pójścia za obcymi bogami i wskutek tego jego serce nie pozostało tak szczere wobec jego Boga, Jahwe (por.Ps.85:8-10; Rzym.1:19-25; 2P.2:17-22), jak w przypadku Dawida, jego ojca. Więc Salomon zaczął czcić asztartę, boginię Sydończyków, oraz milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon postępował niegodziwie w oczach Jahwe i nie był do końca posłuszny Jahwe, jak jego ojciec Dawid."

(Z 1 Księgi Królewskiej 11:3-6)

"Przyszli do niego (do Jezusa) także saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania i zadali Mu pytanie: Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę bezdzietną, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i spłodzić potomstwo swojemu bratu. Było więc kiedyś siedmiu braci. Pierwszy się ożenił, lecz umarł i nie pozostawił dzieci. Potem ożenił się z nią drugi i też zmarł bez potomstwa. Potem ożenił się z nią następny i kolejny. Zatem siedmiu nie zostawiło potomstwa. Na końcu umarła też ta kobieta. Powiedz nam, czyją będzie żoną po zmartwychwstaniu? Siedmiu przecież miało ją za żonę. Jezus odpowiadając im rzekł: Czy nie dlatego jesteście w błędzie (gr. πλανασθε - planasthe, jesteście wprowadzeni w błąd), że nie rozumiecie (gr. μη ειδοτες - mē eidotes, nie znając; por.Oz.4:6) Pisma, ani mocy Boga? Po zmartwychwstaniu ludzie nie zawierają małżeństw, bo wszyscy będą jak aniołowie w niebie (por.Gal.3:26-29). A o tym, że umarli zostaną wzbudzeni, czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja Jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba? Bóg nie jest Bogiem ludzi umarłych, ale żyjących! Bardzo więc błądzicie (por.Dz.Ap.23:8; 2P.3:17-18)."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:18-27)


Błogosławieństwo Bożej Mądrości - 5 kwietnia 2017 r.

"Król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich władców ziemi (por.Przyp.Sal.21:1; 1Tym.2:1-6). Wszyscy chcieli się znaleźć w obecności króla Salomona, aby posłuchać Mądrości, Którą Bóg go obdarzył (por.1Królewska 3:9-14; 2Kron.1:10-13; Jak.1:5). Każdy z nich składał corocznie swoje dary: naczynia srebrne, naczynia złote, szaty, broń, wonności, konie i muły. Salomon powiększył liczbę rydwanów i koni (por.Przyp.Sal.11:24), że posiadał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wojowników konnych, i umieścił ich w miastach gdzie były wozy, jak i u siebie w Jerozolimie."

(Z 1 Księgi Królewskiej 10:23-26)

"(Dalej z kontekstu; por.Mk.11:27; przywódcy żydowscy: arcykapłani, znawcy Prawa i członkowie Rady Najwyższej) nasłali na Niego (Jezusa) pewnych ludzi od faryzeuszy i zwolenników Heroda, aby Go przyłapać na jakiejś niefortunnej wypowiedzi. Kiedy oni przyszli, zapytali Go: Nauczycielu! Wiemy, że nie boisz się mówić prawdy (gr. αληθης ει - alēthēs ei, szczery jesteś) i nie zależy Ci na czyjejkolwiek opinii, bo nie kierujesz się pozorami, lecz uczciwie (gr. επ αληθειας - ep alētheias, w prawdzie) nauczasz prawd Bożych (gr. οδον του θεου - hodon tou theou, Drogi Boga) . Czy trzeba płacić podatek Cezarowi, czy też nie? Powinniśmy go płacić, czy nie płacić? Jezus rozpoznał ich podstęp (gr. υποκρισιν - hypokrisin, obłudę i hipokryzję), zapytał: Dlaczego poddajecie Mnie próbie? Podajcie mi srebrnego denara. Chcę go obejrzeć. Więc oni podali mu denara. Zapytał ich: Czyja to podobizna i czyje imię (gr. επιγραφη - epigrafē, napis)? Odpowiedzieli Mu: Cezara. Wówczas Jezus oświadczył: Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara (por.Rzym.13:1-7; 1P.2:11-20; 3:15-18; 4:14-16), a co jest Bożego, Bogu (por.Ps.24:1; Rzym.12:1-2; 14:7-8; 1Kor.10:26; 2P.2:9). Odpowiedź ta zupełnie ich zaskoczyła (gr. εθαυμασαν επ αυτω - ethaumasan ep autō, zadziwili się nad Nim)."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:13-17)


Docenianie Dzieła Boga i Jego Dziedzictwa - 4 kwietnia 2017 r.

"Przemówiła do króla (Królowa Saby). Jest to więc prawda, co w moim kraju słyszałam o twoich wypowiedziach, oraz o twojej mądrości. Jednak nie dowierzałam tym słowom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam wszystkiego na własne oczy i oto nie opowiedziano mi nawet połowy co tutaj widzę! Przewyższasz mądrością i powodzeniem to, co się o tobie mówi. Jakże szczęśliwi są twoi poddani, jakże szczęśliwi są twoi dworzanie, co wciąż stoją przy tobie, słuchając twojej mądrości! Niechaj będzie błogosławiony Jahwe, Bóg twój, Który znalazł w tobie upodobanie i posadził cię na tronie Izraela! Ponieważ Jahwe miłuje Izraela wieczną Miłością (por.Jer.31:3). Ustanowił ciebie królem dla wykonywania Prawa i Sprawiedliwości!"

(Z 1 Księgi Królewskiej 10:6-9)

"Jezus zaczął mówić do nich w podobieństwach (gr. παραβολαις - parabolais, przykładach i porównaniach): Pewien człowiek założył sobie winnicę: ogrodził ją murem, wykopał rów dla tłoczni wina i wybudował wieżę. Następnie wydzierżawił winnicę ogrodnikom i wyjechał za granicę. W odpowiednim sezonie (gr. καιρω - kairō; stosownej porze tj. dogodnym okresie do jakichś działań, jak np. czas żniw i zbiorów, zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem; por.Ewang.Jan.4:35-36; 2Kor.6:2; Gal.6:8-10) wysłał do dzierżawców jednego ze swych ludzi, aby odebrał od nich część zbiorów (gr. καρπου - karpou, owoc; por.Ewang.Łuk.13:6-10; Ewang.Jan.15:1-17; Rzym.11:7-36) z tej winnicy. Ogrodnicy schwytali go, pobili (gr. εδειραν - edeiran, wychłostali do krwi) i odprawili z niczym. Wkrótce posłał do nich innego człowieka, lecz i tego uderzyli w głowę (gr. εκεφαλαιωσαν - ekefalaiōsan, zraniwszy w głowę) i odesłali znieważonego. Wysłał kolejnego, a tego zabili. Posłał też wielu innych, a oni jednych pobili (gr. δεροντες - derontes, chłostając), a innych zamordowali. W końcu pozostał mu tylko jedyny (gr. αγαπητον - agapēton, umiłowany) syn i jego wysłał do nich, bo pomyślał sobie, że przynajmniej jemu okażą szacunek (gr. εντραπησονται - entrapēsontai, uszanują). Tymczasem gdy ogrodnicy ujrzeli zbliżającego się syna, wpadli na takie rozwiązanie: On jest dziedzicem! Chodźcie, zabijmy go, a winnica będzie nasza (gr. ημων εσται η κληρονομια - hēmōn estai hē klēronomia, nasze będzie dziedzictwo; por.Rzym.2:28-29; 9:1-8; Gal.5:5-6)! Napadli go więc i zamordowali i ciało wywlekli poza obręb winnicy. Co teraz zrobi właściciel winnicy? Wróci i tych dzierżawców ukarze śmiercią (gr. απολεσει - apolesei, wygubi, a także straci), a winnicę wydzierżawi innym (Ewang.Mat.21:43; Ewang.Łuk.3:7-9; Gal.5:22-23; Efez.5:8-11; Jak.3:10-18). Czy nie zetknęliście się z tym fragmentem Pisma (por.Ps.118:22-23; Izaj.28,16): Ten właśnie kamień, którym budujący wzgardzili ten stał się kamieniem węgielnym, najważniejszym w całym budynku (gr. κεφαλην γωνιας - kefalēn gōnias, głowicą narożnika; tj. kamień w narożu ściany wieńcowej, na którym opiera się węgieł ściany. Z Hebrajskiego ראש - rosz, głowa - פינה - pina, kąta - dosłownie: głowa kąta; To ten kamień pełnił najważniejszą rolę w każdej budowli i od niego rozpoczynano jej wznoszenie)! Jest to dzieło Pana i godne jest podziwu (gr. θαυμαστη - thaumastē, niezwykłe) w naszych oczach! Przywódcy żydowscy zrozumieli, że to ich miał na myśli, mówiąc o złych ogrodnikach i tym bardziej zastanawiali się, jak Go schwytać, lecz przestraszyli się tłumu. Odwrócili się więc od niego i poszli sobie."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 12:1-12)


Boża Mądrość - 3 kwietnia 2017 r.

"O sławie Salomona, ze względu na chwałę imienia Jahwe, usłyszała też królowa Saby. Przybyła, aby się osobiście przekonać przez roztrząsanie trudnych zagadnień. Przyjechała do Jerozolimy z bardzo wielkim orszakiem służby. Wielbłądy niosły wonności i mnóstwo złota oraz drogie kamienie. Następnie przyszła do Salomona i opowiedziała mu wszystko co ją nurtowało. Salomon odpowiadał jej na wszystkie jej pytania i nie było ani jednej sprawy, której król nie byłby w stanie wyjaśnić (por.1P.3:15). Kiedy królowa Saby sama przekonała się o całej mądrości Salomona i obejrzała pałac, który zbudował jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, mieszkania jego dworzan i ich stroje, jego podczaszych, oraz ofiary które składał w Świątyni Jahwe, wówczas doznała zachwytu."

(Z 1 Księgi Królewskiej 10:1-5)

"Wrócili do Jerozolimy. Kiedy Jezus chodził po terenie świątyni, podeszli do Niego arcykapłani, znawcy Prawa i członkowie Rady Najwyższej (por.Ewang.Łuk.2:45-47; 4:31-32; Ewang.Jan.7:14-18). Rozpoczęli od pytania: Jakim prawem to czynisz? Kto dał Ci władzę, abyś to robił? Wtedy Jezus im odpowiedział: Odpowiem wam jakim prawem dokonuję tych rzeczy, jeśli wy mi najpierw odpowiecie na jedno pytanie (por.Ewang.Łuk.12:11-12; Ewang.Jan.16:13). Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy tylko od ludzi? Odpowiedzcie mi! Wtedy oni zaczęli się zastanawiać między sobą i mówić: Jeżeli powiemy, że z nieba, to zarzuci nam: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu? A gdybyśmy powiedzieli, że od ludzi? boimy się tłumu, bo wszyscy byli przekonani, że Jan rzeczywiście był prorokiem. Odpowiedzieli więc Jezusowi: Tego nie wiemy. Jezus im odpowiedział: Wobec tego i Ja nie odpowiem w jakim autorytecie to robię (por.Ewang.Jan.10:36-40)."

(Z Życia Jezusa Chrystusa w Ewangelii wg. św. Marka 11:27-33)


Niedzielna myśl biblijna - 2 kwietnia 2017 r.

  "Jeżeli ktoś uważa się za człowieka pobożnego, ale nie panuje nad własnym językiem, to oszukuje swoje serce, a jego pobożność jest bezwartościowa. Pobożność szczera i nie budząca zastrzeżeń u Boga Ojca, to pomaganie sierotom i wdowom które żyją w biedzie, oraz nieuleganie złym wpływom ze strony tego świata."

List św. Jakuba 1:26-27











Prawdziwa pobożność - 1 kwietnia 2017 r.

"Każdego roku Salomon składał trzy razy rzeźne ofiary i dziękczynne ofiary na ołtarzu zbudowanym dla Jahwe. Tam spalał również wonności (por.Ps.141:2; Obj.Jan.8:1-5) przed Jahwe. W taki sposób dopełniał swej troski (por.Jak.1:26-27) o świątynię."

(Z 1 Księgi Królewskiej 9:25)

"Zanim będziecie się modlić (por.Ewang.Mat.5:22-26; 6:9-15; 1Jan.4:19-21), przebaczajcie (gr. αφιετε - afiete, odpuszczajcie; Ewang.Mat.18:21-35; 1Kor.13:4-8; Efez.4:29-32; 5:1-2; Kol.3:12-17) wszystkim, jeśli ktoś ma coś przeciwko komuś aby wasz Ojciec, Ten w niebie, przebaczył wam wasze wykroczenia (gr. παραπτωματα - paraptōmata, upadki i występki, grzechy, winy, a także fałszywe kroki). Jeżeli wy nie przebaczycie innym, to i wasz Ojciec, który jest w niebie, nie przebaczy wam waszych fałszywych kroków."

(Jezus Chrystus w Ewangelii wg. św. Marka 11:25-26)